Deel 4 - Nuweopenbaring::: Welkom by Die Nuwe Openbaring

dieselfde volwassenheid en hulle naas volgende vorm aanneem, solank tot
alle krag homself weer versamel het, wat in die oerbegin as "wesens"
uitgestraal was en nou as wese weer bestaan in sy vroeëre hoedanigheid,
egter sonder enige liefde, wat hy eertyds nie meer van My wou aanneem
nie.
Hierdie liefde word nou as ‘n vonkie aan die mensesiel op aarde as lewende
oergees toegevoeg, as ‘n barmhartigheidsgeskenk van My. En nou kan die
mens weer sy voltooiing bereik, hy kan weer volmaak word soos wat hy
eens uit My voortgekom het. En dan sal die uiteindelike doel bereik wees,
wat Ek My voorgeneem het by die skep van die wesens.
Vandaar dat, vanaf die vroeëre wese die weg deur die skeppings van die
aarde heengegaan het, daar eindelose tye verbygegaan het. Want wat as
materie vir julle sigbaar is, het lang periodes nodig vir sy omsetting. Want
die eerste harde materie, die gesteentes, gee nie so gou die geestelike vry
nie. En as daar nie onder invloed van natuurwette ‘n uiteenval van die
harde buitekant plaasvind nie, kan ewighede verbygaan totdat daar ‘n
verlosser intree; totdat hierdie wêreld van gesteentes ‘n ligter vorm van
lewe laat sien in die sin, dat hulle heeltemal verander, of ook wel uiteenval,
om die gekluisterde geestelike, wat nou in ‘n minder vaste vorm opnuut
gebondel word, vry te laat. En so sal die nuwere vorm steeds makliker
oplosbaar word en al die skeppingswerke gee die geestelike die
moontlikheid daarin om verder volwasse te word. En so kom die
aanvanklike heeltemal verharde dooie geestelike langsaam tot lewe. Die
wisseling van die uiterlike vorm vind steeds vinniger plaas en is daar in die
hele skepping ‘n voortdurende lewe en sterwe, ‘n wording en
verganklikheid te sien.
Maar die geestelike het eindelose tye nodig vir sy ontwikkelingsgang, wat
as mens op die aarde beëindig word. En steeds moet onderskei word, dat
elke uiterlike vorm uit geestelike substansies bestaan wat in die begin van
hulle ontwikkeling staan en wat alle uiterlike vorms weer geestelike
substansies bevat wat reeds ‘n hoër graad van volwassenheid bereik het en
in die vorm nog verder volwassewording moet ondergaan. En daarom hoef
die uiterlike omhulsel nie steeds so gewaardeer te word as dat dit die
geestelike in homself bevat nie. Die uiteenval van die buitekant sal altyd ‘n
daad van bevryding wees vir die gekluisterde geestelike en tewens ook ‘n
stap omhoog in die positiewe ontwikkeling beteken vir die materie self, wat
as uiterlike vorm die sielesubstansies omhul.
Hierdie omhulling het nog ‘n lang tyd nodig totdat ook hulle, as bestanddeel
van ‘n siel, hulle laaste weg oor die aarde sal aflê. En hoe gewilliger ‘n
omhulsel sy diens verrig, hoe vinniger gaan dit vooruit in sy ontwikkeling,
egter steeds volgens die wetlike ordening. En so ook het die laaste uiterlike
omhulling, die menslike liggaam, ‘n baie groot opdrag, waarvan die
nakoming daarvan, die geestelike substansies waaruit die liggaam opgebou
is, ook ‘n vinnige vooruitgang van sy ontwikkeling bring, sou die liggaam
238