Deel 4 - Nuweopenbaring::: Welkom by Die Nuwe Openbaring

waardeloos as die siel in die koninkryk van die hiernamaals arm aan
geestelike besit ingaan. Slegs geestelike strewe en dade van liefde lewer
ewige geestelike skatte vir die siel op.
En die mense is so dikwels bewus van hul eie belangrikheid slegs omdat
hulle ‘n regte leefwyse het alhoewel hulle slegs hul aardse werke of ‘n
bepaalde hoeveelheid orde in hul lewensomstandighede in gedagte het en
nie daarin slaag om van mening te wees dat die doel van die lewe op aarde
‘n ander een is as die verbetering van hul fisiese welsyn nie. Hulle besef nie
dat elke aktiwiteit deur liefde gesteun moet word nie, dat dit deur liefde
gemotiveer moet word as dit van waarde vir die siel na die dood van die
liggaam moet wees. En as julle nou alle dinge waarneem wat gedoen en
deur julle of in julle omgewing gesê word en hoe selde dit deur liefde
veroorsaak word, dan moet julle toegee dat alles vergeefs is en slegs die
bereiking van julle aardse doeleindes dien.
Julle sal geskok wees as julle die ontbering van julle siele kon voel as ‘n
fisiese ongemak, want dan sal julle nooit weer julle lewe kan geniet nie.
Maar julle siele kan hom nie so duidelik openbaar nie omdat julle dan slegs
sal streef om ‘n ander soort lewe te leef as gevolg van selfsugtigheid so dat
julle nie die ongemak van julle siele daagliks en uurliks voel nie en dan is
so’n strewe ook waardeloos. Maar julle moet oorweeg welke waarde elke
aardse bereiking vir julle het, omdat julle weet, dat julle verblyf op hierdie
aarde nie vir ewig sal duur nie. Maar julle glo nie in die voortsetting van die
lewe van die siel na die dood nie en dit is waarom julle so half-hartig is en
julle siele ignoreer. Julle glo dat julle by die oomblik van dood sal ophou
bestaan en een dag sal julle dit bitter betreur dat julle nie beter gebruik
gemaak het van die tyd op aarde nie, julle sal dit betreur dat julle nie meer
lief gehad het nie, wat elke een van julle kan doen, omdat ‘n klein vonkie
van liefde in julle smeul wat julle slegs moet ontsteek. Elke mens kan ook
self die voordeel van ‘n daad van liefde ervaar wat aan hom deur ‘n
medemens gedoen word. En so kan hy ook aan sy naaste doen, dit sal
sekerlik nie tot sy nadeel wees nie, want die innerlike tevredenheid van sy
daad sal hom aanspoor om meer liefdesdade te doen en sy eie liefde sal
verminder met dieselfde mate as wat sy liefde vir sy naaste groei.
Geen mens ly ‘n verlies nie, want wat hy uit liefde gee sal hy duisend
voudig op aarde of een dag in die geesteryk ontvang en dan besonder
geseënd wees, omdat die tyd op aarde wanneer hy bo homself moet
uitgroei slegs baie kort is, terwyl die siel in die geesteryk die rykdom wat
hy op aarde verwerf het vir ewig kan geniet. Die mense lewe onverskillig en
onderneem gretig aardse werk, gretig verhoog hulle hul aardse besit,
gebruik al hul energie van die lewe vir tenvolle negatiewe dade, omdat hy
altyd slegs verganklike goed bymekaar maak. Die onverganklikheid van sy
siel word nie in ag geneem nie, hy neem nie liefdevolle sorg van hom nie,
hy moet gebrek ly en die koninkryk van die hiernamaals in ‘n miserabele
staat van verhongering ingaan waar hy slegs vind wat sy liefde as mens op
148