Internationale Commerciële Contracten - Mr M.J.G.P. Kaplan

88 Internationale commerciële contracten
delen om die resterende lacunes in de overeenkomst aan te vullen.
3 Anders zou men een stok zoeken om de hond te slaan, misbruik
maken van de vrijheid om niet te contracteren. Pas als ook
omtrent de nadere uitwerking overeenstemming is bereikt, eventueel
met een bindend-advies-clausule, is het definitieve contract tot
stand gekomen.
De wetgever heeft aanvankelijk de rechtspraak van het Plas-Valburg-arrest
willen codificeren in het NBW. Art. 6.5.2.8a luidde als
volgt: "Onderhandelende partijen zijn verplicht hun gedrag mede
door elkaars gerechtvaardigde belangen te laten bepalen. Ieder van
hen is vrij de onderhandelingen af te breken, tenzij dit op grond
van het gerechtvaardigd vertrouwen van de wederpartij in het tot
stand komen van een overeenkomst of in verband met andere omstandigheden
van het geval onaanvaardbaar zou zijn." Tijdens de
parlementaire behandeling is dit artikel weer geschrapt, maar uit
die schrapping kan niet worden afgeleid, dat de wetgever van deze
rechtspraak afstand zou hebben gedaan. In zoverre blijft deze tekst
geldend recht weergeven.
Uit het arrest Plas-Valburg kan worden afgeleid dat in de eerste
fase van de onderhandelingen beide partijen nog de onderhandelingen
kunnen afbreken zonder enige juridische consequenties, dat
een partij, die in de tweede fase de onderhandelingen afbreekt,
verplicht is aan de wederpartij diens kosten te vergoeden, dat in de
derde fase degene, die de onderhandelingen afbreekt, verplicht is
de wederpartij volledig schadeloos te stellen (dus kostenvergoeding
en ook vergoeding van de winstderving door het niet-doorgaan
van het contract) en dat in de vierde fase partijen niet meer
bevoegd zijn de onderhandelingen af te breken, zodat de wederpartij
bevoegd is van de ander te vorderen, dat hij de onderhandelingen
(over de laatste detailpunten) hervat.
3 V gl. HR29.6.1962, NJ 1962, 285, inzake Horeca-Staalman en Hof Den Bosch 30
oktober 1989 en 3 februari 1992, NJ 1992, 429, ten vervolge op HR 17 december
1976, NJ 1977,241 en HR 5 december 1986, NJ 1987,382: partijen zijn gehouden tot
voortzetting van de onderhandelingen; het staat hen niet vrij terug te komen op die
onderdelen waaromtrent in 196 I wel overeenstemming was bereikt.