Internationale Commerciële Contracten - Mr M.J.G.P. Kaplan

152 Internationale commerciële contracten
de dat een wijziging in de rechtskeuze na de totstandkoming van
het contract niet van invloed is op de formele geldigheid van het
contract en geen afbreuk doet aan de rechten van derden. Rechtskeuze
achteraf komt in de praktijk vaak voor op het moment dat
partijen in een rechterlijke procedure verwikkeld raken. Soms
nodigt de rechter partijen zelfs uit om alsnog een rechtskeuze voor
Nederlands recht te doen in afwijking van het recht dat bij gebreke
van zo'n keuze van toepassing zou zijn. Zo oordeelde het Hof 's­
Gravenhage (9 januari 1987, NIPR 1988, 135) dat Algerijns recht op
de contractuele relatie van partijen van toepassing was, "tenzij
partijen bij wijze van rechtskeuze achteraf voor een ander recht
zouden opteren". Daarmee partijen min of meer uitnodigend om
alsnog Nederlands reeht te kiezen, omdat toepassing van Nederlands
recht nu eenmaal voor de rechter eenvoudiger is dan toepassing
van het Algerijnse recht!
De rechtskeuze (vooraf of achteraf) kan ook op een deel van de
overeenkomst betrekking hebben. Stel, een in Nederland en een in
Frankrijk gevestigde partij sluiten een overeenkomst. Het is mogelijk
dat partijen op de regeling van de tekortkoming (wanprestatie)
het Franse recht kiezen, terwijl het contract voor het overige onderworpen
blijft aan het recht dat door de regels van IPR wordt aangewezen.
In dit geval is sprake van een partiële rechtskeuze, die
wordt toegestaan door art. 3 EVO. Van deze vorm van rechtskeuze
valt de zogenaamde dépeçage te onderscheiden. Dit is een splitsing
van de overeenkomst in een aantal onderdelen, waarbij partijen op
ieder onderdeel een toepasselijk recht kiezen. In het hierboven
gegeven voorbeeld kunnen partijen op de regeling van de tekortkoming
Frans recht kiezen, op de regeling van de schadevergoeding
Nederlands recht en op het overige deel van de overeenkomst het
Engelse recht. Of een dergelijke splitsing van het contract onder
het EVO is toegestaan, wordt uit het toelichtende rapport niet duidelijk.
In ieder geval lijkt mij dépeçage om praktische redenen ongewenst:
men begeeft zich door splitsing in een onontwarbare kluwen
van bepalingen uit verschillende rechtsstelsels die op hun beurt
weer onderling tegenstrijdigheden kunnen bevatten.