Internationale Commerciële Contracten - Mr M.J.G.P. Kaplan

7 . Aspecten van internationaal privaatrecht 149
_____________________________________________ 0 ____ _
Voor het onderwerp van de rechterlijke bevoegdheid in internationale
gevallen en de erkenning en tenuitvoerlegging van rechterlijke
beslissingen is het EEG-Bevoegdheids- en Executieverdrag (EEX)
van groot belang. Dit verdrag is op 27 september 1968 te Brussel
tot stand gekomen en op 1 februari 1973 in werking getreden tussen
de oorspronkelijke zes lidstaten van de EEG (te weten: België,
Bondsrepubliek Duitsland, Frankrijk, Italië, Luxemburg en Nederland).
Nadien is het EEX aangepast aan de toetreding van nieuwe
Staten tot de EEG; momenteel geldt het EEX ook voor Denemarken,
Griekenland, Ierland, Portugal, Spanje en het Verenigd Koninkrijk.
In deze bijdrage kan het EEX slechts summier aan de orde komen.
Naast het verdragsrecht vormt de wet een bron van IPR, maar wetteli
jke bepalingen zijn schaars. Bovendien staan zij verspreid in
diverse regelingen. Ik geef een aantal voorbeelden. De oudste
bepalingen van IPR treffen wij aan in de Wet 'houdende algemeene
bepalingen der Wetgeving van het Koningrijk' van 15 mei 1829
(de Wet AB), waarvan de artikelen 6, 7 en 10 nog van belang zijn,
hoewel ook hun betekenis door het verdragsrecht afneemt. In de op
1 januari 1992 ingevoerde boeken van het nieuwe BW valt slechts
één bepaling van IPR te vinden: art. 247 van boek 6 inzake het
internationale geldingsbereik van de afdeling over algemene voorwaarden.
Ten slotte noem ik de Wet Conflictenrecht Schadeverzekering
van 18 april 1991, die op 1 juli 1991 in werking is getreden.
Een algehele codificatie van het IPR ontbreekt in ons land vooralsnog.
Plannen om tot een dergelijke codificatie te komen zijn in een
voorbereidend stadium en moeten uiteindelijk resulteren in een wet
op het IPR. Vermoedelijk zal de codificatie zich beperken tot het
bijeenvoegen van de verspreid staande bepalingen om op die manier
de praktijk behulpzaam te zijn bij het vinden van de regels van
IPR. Naast de lappendeken van wettelijke regels zijn veel regels van
IPR nog altijd ongeschreven en gevormd in de rechtspraak. Op het
terrein van de internationale overeenkomsten heeft het EVO echter
een belangrijk stuk geschreven recht gebracht. Voordat het EVO op
1 september 1991 voor ons land in werking trad, is daarop in de
Nederlandse rechtspraak op geruime schaal geanticipeerd. Dit heeft
tot gevolg dat er tussen het Nederlandse IPR op het gebied van het
contractenrecht vóór en nà de inwerkingtreding van het EVO geen
schokkende verschillen bestaan (zie ook HR 25 september 1992, NJ