10.07.2015 Views

(Cd,Mn)Te - Instytut Fizyki PAN

(Cd,Mn)Te - Instytut Fizyki PAN

(Cd,Mn)Te - Instytut Fizyki PAN

SHOW MORE
SHOW LESS

Create successful ePaper yourself

Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.

Po wyznaczeniu charakterystyk I-V z obydwu układów pomiarowychotrzymujemy proste, które powinny się pokrywać przy założeniu że nie ma prądu popowierzchni (bądź jest bardzo mały poniżej 5 %). Obszar „ringu„ jest też odpowiedniobardzo wąski. Przekrywanie się prostych wynika z faktu, że po bocznychpowierzchniach materiału nie ma prądów powierzchniowych. Sytuację taką możnaobserwować na rys. 5.3.3.3. W przypadku gdy wyniki nie przekrywają się a różnicapomiędzy wartościami oporu jest powyżej 5 % mamy do czynienia ze znaczącymwkładem prądu po powierzchni do wartości całkowitej parametru oporności właściwej.Może być to związane także z błędem wynikającym ze źle dobranej geometrii elektrodw stosunku do „ringu”. Taka sytuacja ma miejsce na rys. 5.3.3.2. Obszar „ringu”powinien być bardzo wąski w porównaniu do całkowitej powierzchni elektrody.Wykonane zostały następujące pomiary. Na próbkę z opornością właściwą rzędu10 8 Ωcm, napylone zostały z obu stron amorficzne warstwy o grubości 500 nma następnie naniesiony został metaliczny kontakt w postaci napylonego Au. Obydwieelektrody zabezpieczono piceiną. Jedna z nich w taki sposób, żeby blisko krawędzipłytki niezabezpieczony został wąski obszar (x) w kształcie obręczy (rys. 5.3.3.1 B).Podczas trawienia 9% roztworem bromu w metanolu wytrawiony zostaje obszar „ringu”(co daje nam w tym miejscu czysty wysokooporowy materiał rys. 5.3.3.1 B, x = 3 mm)oraz krawędzie płytki.Dalsza cześć kontaktu to łączenia pastą srebrną warstwy z Au i srebrnego drutu.Cały pomiar wykonany był w zaciemnionym aluminiowym pojemniku, z któregoodpowiednimi wyprowadzeniami kable łączone są z elektrometrem. Po wykonaniupomiaru jak obrazuje to charakterystyka I-V z rys. 5.3.3.2 zauważono, że różnicapomiędzy oporami jest rzędu 30 % co wskazuje na znaczący wkład prądu popowierzchni, bądź też źle dobrane proporcje „ringu”.By potwierdzić ten wynik tą samą próbkę trawiono usuwając jedynie z jednejstrony elektrodę z „ringiem”, następnie powierzchnię przygotowano do napylania nowej(ale o tej samej grubości i napylanej w takich samych warunkach) warstwy amorficzneji złota.Po procesie napylania elektrody są odpowiednio zabezpieczane a odsłoniętapowierzchnia jest trawiona by oczyścić brzegi płytki i wytrawić ring (jak już wcześniejopisywano). W tym przypadku wymiary próbki nie zmieniły się znacząco jedyniepowierzchnia „ringu” była znacznie mniejsza (rys. 5.3.3.1 B; x = 1 mm). Po czymw taki sam sposób zostaje wykonany jeszcze raz pomiar w układzie I i II (rys. 5.3.3.3).145

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!