HMP 80 Running Wild

Z brutalną siłą
Ian Parry to taki rockman, z którym można by rozmawiać na artystyczne
tematy bez końca, zaś jego muzyki słuchać w kółko. Czterdziestą rocznicę swej
wokalnej kariery celebruje on wraz z wydaniem żywiołowego a przy tym urozmaiconego
albumu Rock Emporium II "Brute Force". W wywiadzie przedstawia
pokrótce swe najważniejsze muzyczne dokonania, ujawnia wiele ciekawostek ze
studia i dzieli własnym poglądem o brutalności współczesnego świata.
HMP: Cześć Ian. Jak się masz? Czy mógłbyś
opowiedzieć na początku, co skłoniło
Ciebie do przeprowadzki z Liverpoolu do
Amsterdamu kilka dekad temu? Od Anglików
mieszkających w Holandii słyszałem, że
wcale nie musiała to być bohaterka przeboju
"Woman In Uniform".
Ian Parry: Cześć Sam, to zabawne, że mówisz
po holendersku; mnie opanowanie tego języka
zajęło lata.
Chciałem zapytać, co skłoniło Ciebie do zamieszkania
w Holandii?
Wpierw przeprowadziłem się z Liverpoolu do
Londynu w 1981r. w związku z powodzeniem
przesłuchania zorganizowanego przez Mono
Pacific. W skład tego zespołu wchodził perkusista
Zak Starkey - syn Ringo Starra (The
Beatles), który grał również w The Who oraz
w Oasis. Wkrótce Mono Pacific się rozpadło
a ja odpowiedziałem (1983r.) na ogłoszenie
zamieszczone w Melody Maker przez holenderski
zespół hard rockowy Hammerhead;
wysłałem taśmę z moim głosem i otrzymałem
zaproszenie na przesłuchanie w Amsterdamie.
Następnie poprosili mnie oni o przeprowadzkę
do Holandii a ja to zrobiłem. Po tym, jak nasz
album nagrywany dla EMI Germany został
odrzucony (niewydany), zobaczyłem w telewizji
Queen występujące na Live Aid 1985,
zatęskniłem za Anglią i powróciłem do Londynu.
Śpiewałem przez moment w Airrace
(poprzednia kapela Jasona Bonhama, syna
Johna Bonhama z Led Zeppelin). Ponownie
wyjechałem do Holandii w 1988r., aby utworzyć
Perfect Strangers wraz z perkusistą Josem
Zoomerem (Vandenberg) oraz basistą
Barendem Courboisem (Blind Guardian).
Potem dołączyłem do Vengeance, wydałem
trzy solowe albumy i zasiliłem skład Elegy.
Tak mijały lata. W międzyczasie, otworzyłem
własny label Non-Stop Productions, którym
zajmuję się do dziś. Ostatnio cieszyłem się z
powodu Brexitu, aczkolwiek mając brytyjskie
obywatelstwo i jednocześnie mieszkając na stałe
w Holandii, mój status był przez przejściowo
skomplikowany. Otrzymałem jednak ostatecznie
prawo legalnego pobytu i myślę, że już
pozostanę w Holandii.
Kojarzyłem dotąd Amsterdam z DJ-ami techno
i raczej z jeansami niż ze skórami (Amsterdam
jest światową stolicą jeansów).
Twoje imię raczej nie widniało na plakatach
tutejszych imprez ostatnich lat, nie widziałem.
W 2014r. śpiewałem gościnnie podczas trasy z
włoskim zespołem Headless supportującym
Fates Warning w Chorwacji, Serbii (Belgrad),
Bułgarii (Sofia) i w Grecji (Ateny). Następnie
spędziłem aż dwa lata w studiu, pracując m.in.
nad debiutem Rock Emporium "Society of
Friends", w związku z czym nie występowałem
aż do 2018r. Później zaśpiewałem na 12 koncertach
jako gość niemieckiego zespołu Grahama
Bonneta. Odbył się tylko jeden nasz występ
w Den Bosch (stolica Brabancji Północnej,
Niderlandy), żaden w Amsterdamie. Myślę,
że młodsi fani poznają współcześnie muzykę
streamując albumy lub przeglądając media
społecznościowe.
Czy Twoja obecność w mediach społecznościowych
nie jest aby zbyt skromna?
A to dlatego, że naruszają one prywatność. Publikuję
posty na mojej oficjalnej stronie internetowej
ianparry.com lub w mediach społecznościowych
wtedy, kiedy mam coś naprawdę
ważnego do przekazania.
Obchodzisz właśnie czterdziestą rocznicę
swojej kariery wokalnej. Gratuluję (gefeliciteerd).
Jak ją celebrujesz?
W okresie lockdownu nagrałem nowy album
Rock Emporium 2 "Brute Force", wydany
przez Metal Mind Productions (pod ich
skrzydłami ukazało się też w lutym 2020r.
wznowienie mojego piątego albumu solowego
"In Flagrante Delicto", ale covid pojechał w
trasę dookoła świata, zamiast mnie).
Ta rozmowa ukaże się w czasopismie "Heavy
Metal Pages". Czy zgadzasz się, że "Brute
Force" ma w sobie coś z wibracji metalowych?
Pierwotne założenie Rock Emporium polegało
na zabawie klasycznym rockiem / hard rockiem
lat osiemdziesiątych, ale w ramach Rock
Emporium 2 świadomie postaraliśmy się o
obranie bardziej neo-klasyczno metalowego
kierunku, jednocześnie zachwując melodyjny
hard rockowy sznyt poprzedniego albumu "Society
of Friends". Chciałem czerpać z różnych
stylów, które wszyscy kochamy. Możliwe, że
zrobię jeszcze kiedyś Rock Emporium 3, ale
to musiałoby być bardziej nowoczesne i eksperymentalne,
no zobaczymy. Teraz koncentruję
się na "Brute Force".
Czy jest to Twój najlepszy album (pełną odpowiedź
na to pytanie poznamy w dalszej
części rozdziału - przyp. red.)?
"Brute Force" jest cool, melodyjne, rockowe,
lekko prog power metalowe. Zostało świetnie
wykonane przez jednych z najlepszych muzyków
na świecie, takich jak Allan Sorensen
(Pretty Maids / Royal Hunt), Patrick Rondat
(Jean Michel Jarre / Elegy), Beth Ami
Heavenstone (Graham Bonnet Band), Barend
Courbois (Blind Guardian, Michael
Schenker Group), Patrick Johansson (Yngwie
Malsteen) oraz debiutujący, bardzo utalentowany
gitarzysta i kompozytor Luca Sellitto, a
to tylko kilka nazwisk spośród 26 zaangażowa-
IAN PARRY 127