HMP 80 Running Wild

nych muzyków. Wokalnie wspierał mnie m.in.
Wade Black (Crimson Glory). Cieszę się, że
każdy z nich (zarówno w Europie, jak i w
Stanach) bardzo chciał wziąć udział w moim
projekcie i dał z siebie wszystko, co najlepsze
(ja również). Kiedy tak wiele pozytywnej energii
otrzymuję od podziwianych przeze mnie
muzyków, to jest już połowa sukcesu. Dodając
do tego, że poszczególne utwory są urozmaicone
i żywiołowe, jestem pewien, że rockowi i
metalowi słuchacze w każdym wieku polubią
"Brute Force".
Nie brakuje wśród nich power/speed metalowych
killerów, jak np. "Darkest Secrets".
Jak czułeś się aranżując partie wokalne w
tym kawałku? Czy nie było przypadkiem tak,
że intensywna sekcja instrumentalna postawiła
przed Tobą wyzwanie, jak dopasować
do niej ścieżki wokalne? Czy próbowałeś różnych
wariantów?
"Darkest Secrets" napisał wspomniany nowy
włoski talent gitarowy Luca Sellitto. Gdy
usłyszałem jego riff, wpadłem w podziw. Jak
tylko wymyśliłem pierwszy szkic tekstu o
ukrywanych sekretach, melodie wokalne przyszły
same. Atmosfera Dio mocno siedziała mi
w głowie, co ułatwiło mi nagrywanie zabójczych
wokali do muzyki Lucasa.
"My Confession" brzmi zaś jak efekt spotkania
Deep Purple oraz Jessy Martens. "Confess"
to również tytuł autobiografii Roba
Halforda. Co chciałeś "wyznać" poprzez ten
utwór?
Cieszę się, że przyrównałeś "My Confession" do
Deep Purple, dlatego że jako Anglik dorastałem
z Deep Purple. To był jeden z moich ulubionych
zespołów. Bardzo chciałbym dzielić
kiedyś z nimi scenę. Numer "My Confession"
napisał mój dobry przyjaciel i dawny kolega z
Crystal Tears - Dimitris Goutziamanis,
który komponował i grał też na "Society of
Friends". Zapytałem go, czy mógłby zaproponować
melodyjny, współcześnie brzmiący
utwór hard rockowy. To, co od niego otrzymałem,
przeszło moje najśmielsze oczekiwania.
Fragment instrumentalny ma atmosferę
nowoczesnego fusion i został pomysłowo wykonany
nie tylko przez Dimitrisa, ale też
przez niesamowitego perkusistę Allana Sorensena,
wspomaganego przez potężny bas Erika
Palmqvista (Von Baltzer). Wysłałem demo
do Danii do Allana, który bardzo to polubił;
wyznał, że to nie jego styl bębnienia, jednak
spróbował zagrać. Cóż, myślę, że Allan powinien
więcej grać właśnie w tym stylu, ponieważ
jego wykonanie mnie porwało. Liryki pisałem
osobiście z Dimitrisem w Thessalonikach,
więc widziałem, jak ciężkie czasy nastały w
Grecji. Postanowiłem opowiedzieć w tekście o
tym, jak wartościowi ludzie starają się wiązać
koniec z końcem, ale muszą wyznać rodzinie,
że nie udaje im się znaleźć pracy, aby zarobić
na chleb. Mój ojciec miał podobnie w latach
sześćdziesiątych w Liverpoolu, gdy byłem dzieckiem,
dlatego czuję szczerą empatię wobec
Greków, który są świetnie wykształceni, lecz
Foto: Ian Parry
nie mogą znaleźć żadnej pracy.
A jakie jest przesłanie "Lethal Injection"?
Mój najlepszy przyjaciel umierał na raka. Podjął
decyzję, by zakończyć swoje życie i ból,
przyjmując legalny śmiertelny zastrzyk / eutanazję.
Z drugiej strony, niektórzy ludzie zażywają
nielegalnie narkotyki i w rezultacie często
popełniają samobójstwo w wyniku ich nadużywania.
To są dwie strony, które chciałem zilustrować.
Napisałem muzykę lata temu, ale nigdy
nie mogłem wymyślić melodii lub tekstu,
aż do niedawna, kiedy zacząłem nagrywać
"Brute Force", wtedy nagle wszystkie części po
prostu połączyły się w odpowiednim momencie.
"Rings Of Fire" łącząc moc z melodią przypomina
mi o Tank "War Nation".
Dobrze znam gitarzystę Tank Micka Turnera,
bo on też jest Brytyjczykiem mieszkającym
w Holandii. Nie widzę żadnego podobieństwa
pomiędzy "Rings Of Fire" a "War Nation", ale
Dougie White daje czadu w tym utworze
(chodziło o ogólne vibe albumu "War Nation"
a nie o nutki jednego utworu - przyp. red.). Co
do "Rings Of Fire", nagrywałem go już na "Society
of Friends", ale wówczas go nie ukończyłem.
Dopiero ostatnio Timo Somer (gitarzysta
Delain) i Barend Courbois (basista Blind
Guardian / Michael Schenker Group) zarejestrowali
swoje partie, zaś Fabio Calluori
(Sonic Temple Studios, Włoszech) znakomicie
to zmiksował. Niełatwo wybić klawisze na
pierwszy plan w miksie, zwłaszcza organy
Hammonda, a jeszcze trudniej gdy trzeba
uwzględnić rozbudowane wokalizy i chóralne
zaśpiewy (w tym przypadku Ani Lozanova).
Myślę jednak, że Fabio poradził sobie doskonale.
Czy "Where Do We Go From Here" brzmi
"maksymalnie mokro" (nadmierny pogłos,
słyszalny Twój oddech), dlatego że w przeciwnym
razie ta błyskotliwa ballada nie byłaby
tak efektywna?
Mocno zależało nam na cieple w "Where Do
We Go From Here" przy konstruowaniu melancholijnej
atmosfery opowieści o wyzbytych z
ludzkich odczuć atakach terrorystycznych z
zeszłego roku we Francji. Jednocześnie, chcieliśmy
utrwalić naturalne brzmienie nylonowych
strun akustycznej gitary Lucasa Sellittona,
twórcy utworu. Jak dla mnie, ostateczny
rezultat zawiera perfekcyjną kombinację efektów
wzmacniających przekaz owej pięknej,
melancholijnej ballady.
Czy Freddie Mercury to jeden z Twoich najważniejszych
idoli, skoro zamykasz "Brute
Force" coverem "One Vision"?
Moimi największmi idolami są: Paul Rodgers
(Free, Bad Company), David Coverdale
(Deep Purple, Whitesnake), Dio, Graham
Bonnet (z którym koncertowałem w 2018 roku
po Europie). Dawniej lubiłem Queen z
Freddie'm Mercury'm, kiedy grali jeszcze
rock/ hard rock. "One Vision" wykonaliśmy z
okazji 30. rocznicy jego śmierci, a także jako
tribute dla Queen. Oznaczyliśmy go jako special
bonus track.
Dlaczego nazwałeś cały album "Brute Force"
("Brutalna Siła")? Czy uważasz, że nasz
świat jest zbyt brutalny?
Dostrzegam zmianę w zachowaniu ludzi na całym
świecie. Skończyły się czasy, gdy ślepo podążaliśmy
za zachciankami oraz ideałami poli-
128
IAN PARRY