Over aanklagen, kort op de bal spelen, grenzen verleggen en de klik ...

We kunnen de succesfactoren grosso modo opdelen in drie clusters:
Over aanklampen, kOrt Op de bal spelen, grenzen verleggen en de klik maken…
A) Organisatie, communicatie, netwerking tussen de partners (2, 3, 8, 18, 20, 21, 22, 27)
B) Activiteiten met jongeren (doelen, inhouden, werkvormen) (1, 4, 5, 6, 7, 9, 10, 11, 12, 13, 15, 19, 23, 24, 25, 26)
C) Interne organisatie VT (14, 16, 17, 22).
Dat levert dan de onderstaande tabel op.
Tabel 6.5 Succesfactoren: geclusterde vergelijking van aantal vermeldingen
A
B
VT-coördinatoren VT-begeleiders Toeleiders Subtotalen
18 (47,4%) 6 (15,8%) 14 (36,8%) 38 (100%)
(26,9%)
38 (36,5%)
(56,7%)
(9,7%)
52 (50%)
(83,9%)
(46,7%)
14 (13,5%)
(46,7%)
(100%)
104 (100%)
(100%)
11 (64,7%) 4 (23,5%) 2 (11,8%) 17 (100%)
C
(16,4%)
(6,5%)
(6,7%)
(100%)
Subtotalen 67 (100%) 62 (100%) 30 (100%) N= 159 (100%)
Het spreekt vanzelf dat ik deze getallen en de clustering
geen groter statistisch gewicht moeten toekennen
dan ze maar hebben. Maar de vergelijking geeft enige
indicatie van het belang dat de drie onderscheiden
actoren aan de succesfactoren hechten.
Wanneer we de clusters als invalshoek nemen
(percentages rechtsboven in de cellen) krijgen we het
volgende patroon. Succesfactoren in verband met
organisatie, communicatie en netwerking tussen de
partners (cluster A) lijken vooral VT-coördinatoren
(47,4%) en toeleiders (36,8%) te interesseren. VT-begeleiders
(49%) en de coördinatoren van hun organisaties
(37,6%) kennen logischerwijze meer gewicht toe aan
succesfactoren in verband met de inhoudelijke en
pedagogisch-didactische inrichting van jongerenactiviteiten
(cluster B) dan de toeleiders (13,7%). En daar
waar het succesfactoren betreft aangaande de interne
projectorganisatie (cluster C) ligt het voor de hand
dat de VT-coördinatoren (64,7%) daar het meest mee
gepreoccupeerd zijn.
Vanuit het perspectief van de actoren bekeken (percentages
linksonder in de cellen) zie ik het volgende
beeld zich aftekenen. Het is natuurlijk geen verras-
sing dat VT-begeleiders de succesfactoren die directe
invloed uitoefenen op de vormgeving van activiteiten
(cluster B) veruit het belangrijkst vinden (83,3%). Maar
ook de VT-coördinatoren (56,7%) en de toeleiders
(46,7%) vinden de factoren uit de B-cluster toch wel
behoorlijke aandacht waard. De interne oriëntatie op
de eigen activiteiten van VT-begeleiders is logisch,
maar ook toeleiders zijn daar mee op gefocust; evenveel
eigenlijk als op de A-cluster, de factoren die hen
vanuit hun positie(s) het meest direct aanbelangen. De
klemtonen liggen wel verschillend, de coördinatoren
en begeleiders van de CDO’s vinden dat, behalve de
niet-schoolse aanpak, waar grote eensgezindheid over
bestaat, ‘productgericht’ en ‘competentiegericht leren’
meebepalende factoren zijn in het succes van voortrajecten.
In het bijzonder het competentiedenken lijkt bij
de VT-begeleiders nog geen centrale plaats in te nemen
in de vormgeving van hun activiteiten.
126