Over aanklagen, kort op de bal spelen, grenzen verleggen en de klik ...

5 Evaluatie (assessment)
- Assessment als evaluatiebenadering
In de praktijk van voortrajecten neemt evaluatie
een belangrijke plaats in. Peiling en evaluatie van het
competentieniveau en de persoonsontwikkeling van
jongeren krijgen op verschillende tijdstippen van het
voortraject onmiskenbaar een plaats. Assessment is
door zijn dynamisch en meervoudig karakter de beoordelingsmethode
die het best spoort met de behoeften
en zienswijzen van jongerenbegeleiders in de voortrajecten.
- Screening van de beginsituatie
Op basis van de onderzoeksgegevens blijkt dat
onthaalscreening in de CDO’s een vaste waarde aan
het worden is. Er zijn echter aanwijzingen dat de
aanpak en de kwaliteit ervan nog zeer wisselend is.
De assessmentcultuur is nog niet overal goed doorgedrongen.
De ongelijke kwaliteit van de screening heeft
consequenties voor de wijze waarop de toeleiding van
jongeren naar voortrajecten zich voltrekt.
- Individuele evaluatiegesprekken en co-assessment
Formatieve assessment wordt in alle projecten vooral
gerealiseerd op basis van individuele begeleidingsgesprekken
met jongeren.
In enkele gevallen is er sprake van co-assessment:
een combinatie van evaluatie door de begeleider en
zelfevaluatie bij de jongere.
Het portfolio wordt slechts in twee projecten aangewend
en heeft als werkinstrument voor zelfevaluatie
en zelfsturing bij jongeren nog een lange weg te gaan.
- Vaardighedenassessment
In een paar projecten (ACE, Effect Brussel) wordt
de leervordering van jongeren ook op gezette tijden
gepeild aan de hand van een vaardighedenassessment
(of assessment center). Dat is een vruchtbare piste die
vast en zeker navolging verdient.
6 Maatwerk
- Vraaggestuurd versus aanbodgestuurd programma
In de projecten overheerst een aanbodgestuurde
benadering. In de meeste gevallen echter is er veeleer
sprake van een tamelijk flexibel programma-aanbod
Over aanklampen, kOrt Op de bal spelen, grenzen verleggen en de klik maken…
met ruimte voor vraagsturing en individueel maatwerk.
De gevolgtrekking hieruit is dat in de praktijk het
onderscheid tussen een vraaggestuurde en aanbodgestuurde
aanpak niet zo eenduidig (meer) is te maken.
- Regulering instroom: continue instroom versus vaste
groepen
Vijf van de acht projecten werken met een min of
meer continue instroom. Praktisch betekent dit dat
men in het eerste semester het voortraject opstart met
een ongeveer op hetzelfde tijdstip ingestroomde groep
jongeren. Naarmate er dan plaatsen vrijkomen, als gevolg
van uitstroom of uitval, kunnen nieuwe jongeren
instappen.
Projecten waar men werkt met een systeem van vaste
groepen per semester houden daar veelal niet strikt
aan vast. Ook daar voorziet men mogelijkheden om
jongeren onderweg te laten instromen.
Vraaggestuurd werken gekoppeld aan continue
instroom interpreteren de centra wel eens als een vrijgeleide
voor het lukraak droppen van jongeren zonder
voltijdse invulling in een voortraject. Het gevolg is
dat de organisatoren ertoe neigen om de instroom niet
helemaal op continue basis te organiseren maar enigermate
aan banden leggen. Het onderscheid tussen vaste
startgroepen per semester met zeer flexibele instroom
en continue instroom met vaste instapmomenten is
hiermee eigenlijk aan het vervagen.
7 Organisatie, samenwerking en communicatie
- Trajectplanning
In alle projecten maakt men gebruik van begeleidings-,
handelings-, traject- of volgplannen. Dergelijke
instrumenten zijn een middel om de opvolging van
individuele jongeren te verzekeren. Vorm en inhoud
kunnen weliswaar van elkaar verschillen maar een
trajectplan vervult in elk project ongeveer dezelfde
functies. Het dient als leidraad zowel voor de interne
opvolging (teambesprekingen, opvolgingsgesprekken
met jongeren) als de externe opvolging (besprekingen
met trajectbegeleiders, CLB).
- Overleg en intervisie
Intervisie- en overlegmomenten tussen de voor-
150