Dromen - Jeugdboekenweek

Werken rond dromen
Dromen voelen
Laat de kinderen genieten van lappenkussens, zachte materialen, de sfeer
van lichtjes, kaarsen, zaklampen, een wandeling en het waarnemen van
de wolken.
Droomassociaties
Laat de kinderen vrij fantaseren en associaties leggen. Bedenk een aantal
dromerige voorwerpen en leg ze aan de kinderen voor.
Een veertje doet je denken aan?
Een wolk doet je denken aan?
Een boom doet je denken aan?
De nacht doet je denken aan?
Dromen op muziek
Werk hiervoor met harde en zachte materialen. Laat de kinderen ervaren
dat zachte materialen horen bij een zoete droom, harde materialen bij
een bange droom. Maak samen een droommelodie. Hoe klinkt die?
Je kunt ook natuurgeluiden nadoen en hiermee een droommuziekje
maken. Denk hierbij aan het waaien van de wind, het ritselen van
bladeren, voetstappen in het natte gras, bomen die wiegen, struiken die
tegen elkaar aan wrijven. Bedenk dierengeluiden die passen bij het
verhaal. Eventueel lees je het verhaal Mijn broer opnieuw voor en laat je de
kinderen nu en dan voor geluid zorgen. Zo heb je een luisterspel.
Een dromerig wegkruiphuis
Op de grond leg je een groot stuk plastic om de vloer te beschermen.
De kleuterleidster of een van de kleuters heeft een grote kartonnen doos
meegebracht. Daar snijdt de kleuterleidster ramen en een deur uit.
Een groep kleuters verft het huis met structuurverf (plakkaatverf
vermengd met behangerslijm en zand). Deze verf kan door de kleuters
zelf gemaakt worden en met grote verfborstels op de doos worden
aangebracht.
Een andere groep kleuters beschildert met vingerverf een lap stof voor
de gordijnen. Er kunnen ook kussens gemaakt worden door de kleuters
door hoezen te vullen met snippers, papierpropjes, stofresten, restjes
garen, …
Als alles droog is kunnen de kleuters in kleine groepjes in hun huis
spelen en er lekker in wegdromen.
Versjes over dromen
geschreven door Sandrine Lambert
Vannacht in mijn bed,
ik droomde van Bas.
Ik droomde dat hij
een broer van mij was.
Vannacht had ik een vriendje, net zo groot als ik.
We liepen samen op het gras en ik gaf hem een tik.
Toen was hij de tikker, we liepen even snel.
En dus bleven we lopen, toen ging de bel, toen ging de bel.
We zaten samen in de klas, op dezelfde stoel.
De juf wou dat niet hebben, dat geeft te veel gewoel.
Ik moest een bank naar voren, hij één plaats achteruit.
Dus zat ik naast Jacobus. Hé, wat is dat geluid?
Het is die rare wekker, hij ratelt als een slang.
Nu moet ik echt naar school toe, ik kijk naar het behang.
Ik blijf nog even liggen, nog even moe en loom.
Straks zit ik naast Jacobus, of was dat maar een droom?
___
Ik kan het niet laten, ik droom van een hond.
Een hond die ik zomaar in ’t keldergat vond.
Eerst keek hij me aan, hij gromde zelfs wat.
Ik gaf hem een bordje, waar hij gulzig uit at.
Toen was hij mijn vriend, toen was hij mijn maat.
Een vriend voor het leven, zoals dat in films bestaat.
Maar papa blijft zeggen, je hebt toch geen hond.
Gelukkig, zegt mama, al dat haar op de grond.
Ik heb WEL een hond! Hij woont in mijn hoofd.
Je mag zelfs gaan kijken, als je mij niet gelooft.
___
Lukt het me om te vliegen? Te zweven in de lucht.
Kijk, kijk, ik ga de hoogte in, dat doe ik met een zucht.
Mijn benen zwaaien, zwieren, ik doe heel hard mijn best.
Kijk, mama, hoe ik schommel, veel hoger dan de rest.
Maar mams is niet aan ’t kijken, ze ligt daar in het gras.
Zij is ook aan het dromen, dat zij de mooiste was,
zij is de mooiste mama en ik het hoogste kind.
Oké, eens zien of papa dat ook zo fantastisch vindt.
Papa! Kom nu toch eens kijken, want mama is zo mooi
en ik kan beter vliegen, dan de parkietjes in hun kooi.
Maar paps is nu gaan fietsen, hij wil de snelste zijn,
ik wil dat we straks samen dromen, want dat is ook wel fijn.
Als ik in de wolken kijk, heel hoog in de lucht,
dan wil ik daar wel wonen. Maar kan dat wel, zo’n vlucht?
Ik zou er wonen in een huis, het hoeft niet groot te zijn.
Geen muren en geen dak, een stukje grond, piepklein.
28 – Kleuterboekje