Dromen - Jeugdboekenweek

Gedicht 1
‘Berceuse Nr. 2’
Paul van Ostaijen
Uit: Verzameld werk
Bert Bakker, 1981, p. 486
Over de auteur
Paul van Ostaijen (1896-1928) was stadsbeambte in Antwerpen maar
week uit naar Berlijn. Terug in Antwerpen werd hij verkoper in een
boekhandel en nadien kunsthandelaar in Brussel. Hij was de sterkste
persoonlijkheid in het Vlaamse expressionisme en een van de
belangrijkste Europese dichters van zijn tijd. Zijn invloed op de
experimentele poëzie in Nederland en Vlaanderen is bijzonder groot.
Werken met het gedicht
Voor het lezen
elke doos zit een deurtje. Op een van de zijkanten kleven de kinderen het
gedicht. Later tonen zij hun doos terwijl ze het gedicht voordragen met
de specifieke stem van de figuur in hun doos.
De kinderen verzinnen een mogelijke droom die hun figuur zou kunnen
dromen als het deurtje dicht is. Ze vertellen de dromen aan elkaar. Je
kiest enkele dromen uit die je samenvat in een nieuw gedicht.
Het originele gedicht staat daarbij model. Let vooral op ritme en klank,
bijvoorbeeld:
Droom van een beer
droom van iets zachts
droom van iets zachts als een beer
Berebeer
Lekker zacht
Zacht in een dozeke
doe de deur dicht van de doos
de beer slaapt zacht sssstttt
In een grote ruimte (gymzaal) bewegen de kinderen als verschillende
figuren: een reus, een dwerg, een gevaarlijke dinosaurus, een zwevend
engeltje, een zeemeermin onder water, een zwerver,…
Je toont hun telkens eerst een prent van de figuur, bijvoorbeeld de reus,
en je bespreekt de speciale kenmerken van die figuur. De kinderen
verspreiden zich in de ruimte en maken een standbeeld van die figuur,
alsof ze in het wassenbeeldenmuseum zijn. Als je het licht uitknipt is het
nacht en dan komen die beelden in beweging. Geef elk kind de nodige
aandacht en stuur hen indien nodig met concrete opdrachten,
bijvoorbeeld: ‘Hoe stapt de reus door het bos, traag of snel? Is zijn hoofd
licht of zwaar? Welke geluiden maakt hij?’
Specifieke muziek, bijvoorbeeld een zware ritmische dreunslag voor de
reus, stimuleert de bewegingsfase.
Elke figuur laat je eindigen met ‘gaan slapen’. Ook bij het slapen moeten
de verschillen heel duidelijk zijn, een dinosaurus gaat anders slapen dan
een lief engeltje.
Dan knip je het licht weer aan en is het dag.
Het gedicht
Telkens wanneer je het licht weer aanknipt en de figuren dus slapen, kun
je het gedicht voorlezen. Dit voorlezen kun je neutraal doen of met de
stem die bij de figuur hoort.
Praat met de kinderen over de betekenis van de titel. Lees het gedicht zo
voor dat de kinderen de betekenis van de titel kunnen raden.
Vraag aan de kinderen:
Krijg jij nog een slaapliedje te horen als het bedtijd is?
Voor wie worden slaapliedjes gezongen?
Wat is de bedoeling van een slaapliedje?
Ken je nog andere slaapliedjes?
Doen jouw ouders ook iets met je voor je slapen gaat?
Wat doe jij het liefst vlak voor je gaat slapen?
Verwerking
De kinderen knutselen een doos waarin een figuur kan slapen. Aan de
doos is goed te zien wie erin slaapt (kleur, vorm, grootte, materiaal). In
52 – Tweede en derde leerjaar