Dromen - Jeugdboekenweek

Op de woorden uit de woordenrijen zoeken ze rijmwoorden.
In vijf zakken zitten woordkaartjes: een zak met personages, een zak met
werkwoorden, een zak met plaatsen, een zak met tijdstippen, een zak
met gevoelens. Al de kinderen nemen uit elke zak een kaartje. Met de vijf
kaartjes gaan ze aan de slag om een verhaal te vertellen dat even mooi is
als dat van Frederick.
Je kunt deze oefening ook doen in groepjes van vijf. In dat geval neemt
ieder kind uit de groep een kaartje uit een andere zak.
Je kunt ook aan telkens vijf kinderen dezelfde kaartjes geven. De eerste
begint met het personage te beschrijven, de volgende begint bij het
werkwoord enz. Laat de kinderen hun verhalen vergelijken.
In het tweede leerjaar kunnen de kinderen het verhaal ook tekenen in
stripvorm en er telkens een zinnetje onder schrijven.
In beide klassen is het goed eerst samen te oefenen om iedereen op weg
te helpen.
Nadat scène per scène begeleid is, kunnen de kinderen het ganse stuk
spelen. Het is leuk wanneer telkens een deel van de klas speelt terwijl de
anderen toeschouwer zijn.
Andere boeken van Leo Lionni
Ieder diertje zijn pleziertje, Ankh-Hermes, 1990
De droom van Mathijs, Ankh-Hermes, 1990
Blauwtje en Geeltje, Ankh-Hermes, 1991
Muizen van jewelste, Ankh-Hermes, 1991
Een druk jaar, Ankh-Hermes, 1992
Pezzettino, Ankh-Hermes, 1993
Een bijzonder ei, Ankh-Hermes, 1994
Woordschilderijen
Sommige woorden kun je schrijven in de vorm van hoe datgene wat het
woord voorstelt er echt uitziet. ‘Zee’ kun je bijvoorbeeld in golfjes
schrijven.
Je kunt eerst het woord laten tekenen en dan het woord er zo dikwijls
mogelijk inschrijven.
Een beweging kan ook met woorden getekend worden. Je begint
bijvoorbeeld met: ‘Ik ben een regendruppel.’ In de tweede zin, ‘Ik val en
spat uit elkaar’, schrijf je de woorden zoals een regendruppel over de
ruit loopt, waarbij alle letters van ‘elkaar’ ook door elkaar spatten.
Dramatiseren
Om dit verhaal te dramatiseren is het nodig dat de kinderen eerst
experimenteren in het spelen van een muis. Dit kun je leiden door
kleine opdrachtjes die zij ter plekke uitvoeren: ‘Hoe loopt een muis?
Hoe eet ze? Hoe slaapt ze? Hoe zoekt ze eten? Wat doet ze met haar
pootjes? En haar snuit? Hoort ze goed? Is ze snel?’
Kleine, zelfgemaakte attributen zijn dankbare hulpmiddelen: een lange
staart, muizenoren, een spitse snuit, stukjes kaas...
Het verhaal speelt zich af op twee locaties: rondom de weide buiten en
binnen in de schuilplaats. Met doeken en eenvoudige attributen (dozen,
koord...) kun je twee decors bouwen in je klas.
Je splitst het verhaal vooraf op in scènes, zo heb je zelf een goed
overzicht op het verhaal en kun je de kinderen scène per scène
begeleiden:
1. De muizen spelen in de wei bij de muur.
2. De winter komt eraan, ze krijgen het koud en spelen minder.
3. Ze verzamelen eten voor in de winter en brengen het naar binnen.
4. Frederick verzamelt zonnestralen.
5. Frederick verzamelt kleuren.
6. Frederick verzamelt woorden.
7. Het is winter, de muizen zitten binnen. Ze eten, spelen en hebben
plezier.
8. Al het eten is op, de muizen krijgen het koud.
9. Frederick vertelt over de zonnestralen, de kleuren en maakt met de
woorden een gedicht.
10. Iedereen is blij en ze feesten.
Binnen dit strakke, maar veilige kader kun je de kinderen de vrijheid
geven in spel en tekst. Prikkel hun fantasie door korte opdrachtjes en
vermijd het afdreunen van vaste teksten.
Tweede en derde leerjaar – 69