Dromen - Jeugdboekenweek

Nu geeft kind 2 het papier door aan kind 3 enzovoort. Uiteindelijk komt
er een grillig en meestal best grappig verhaal tevoorschijn. Ten slotte
zoeken de kinderen passende muziek bij hun droom en gebruiken die
als achtergrondmuziek terwijl ze hun verhaal voorlezen aan hun
klasgenoten.
De diadroom
Begin zoals hierboven, maar in plaats van het voorlezen op muziek,
wordt een diavoorstelling gegeven op muziek. De zinnen of zinsdelen
worden door iemand in het groepje, die goed klein kan schrijven, of die
een typemachine heeft, op mica of boterpapier gezet. Dat doe je het best
zo: neem een diakadertje en teken de binnenruimte af op het mica of
het boterpapier. Doe dat een aantal maal. Nu zet je de tekst erin. Daarna
knip je de stukjes uit, iets breder dan het kadertje dat je afgetekend hebt,
en je plaatst ze in diakadertjes.
Wie meer tijd en kapitaal heeft, kan nog een mooiere voorstelling geven
door de kinderen echte sfeerdia’s te laten maken bij hun droom. Dan
kunnen ze die dia’s zelf als ondergrond gebruiken voor hun tekst.
toekomst onduidelijk is, of niet? Zou het leuk zijn als de toekomst al
duidelijk was? Ken je mensen die een duidelijke toekomst hebben?
Wie nog wat verder leest in het boek, vindt: ‘We moesten in het
verleden graven om de toekomst te bouwen.’ Je bouwt dus je toekomst
een beetje met je verleden. Misschien weten de kinderen nog wel een
situatie waar ze een beetje spijt over hebben. Misschien hebben ze wel
geleerd uit een fout die ze vroeger eens gemaakt hebben. Dat is ook
bouwen met je verleden. Hoe zouden ze het nu doen? Hoe kunnen ze
die vroegere fout gebruiken om het in de toekomst beter te doen?
Andere boeken van Geert De Kockere
Ik voel iets, De Eenhoorn, 1999
Huisdieren, De Eenhoorn, 2000
Woeste Mie, De Eenhoorn, 2000
Gevulde vogels: farce poëtica, De Eenhoorn, 2000
Houd de dief!, De Eenhoorn, 2000
Illustraties van Carll Cneut
Geert De Kockere, Een straatje zonder eind, De Eenhoorn, 1997
Geert De Kockere, Niel, De Eenhoorn, 1998
Brigitte Minne, Heksenfee, De Eenhoorn, 1999
Sigmund Freud junior
Ik wou m’n vingers in m’n oren stoppen. Maar ik vond m’n oren niet. Ik wou weglopen.
Maar ik zat vast in de grond. Muurvast. Ik hoorde hoe de torens om me lachten.
Ze schaterden. Ze gierden.
Waarschijnlijk heeft iedereen al wel eens gedroomd dat hij wou lopen,
maar niet vooruitkwam. Of zelfs dat hij zijn oren niet vond. Maar wat
heeft dat te betekenen? Als je wakker bent vind je je oren zonder
problemen, waarom dan niet als je droomt? Er is een man die zich
onder andere met deze vraag heeft beziggehouden. Hij schreef er zelfs
een heel moeilijk boek over, in het Duits: Die Traumdeutung. Maar je moet
geen Duits kennen om te weten wat dromen als deze te betekenen
hebben. We verzinnen het gewoon allemaal zelf. De man in dit fragment
wordt uitgelachen door torens. Torens zijn hoog en groter dan jij. Torens
zijn de toekomst. De toekomst lacht hem uit. En hoezeer hij ook
probeert zijn oren toe te stoppen of te vluchten, er is niets dat hem
daarvan kan redden. Deze man voelt zich machteloos en stuntelig.
Misschien heeft hij gisteren wel heel erg geblunderd op zijn werk en is
hij bang dat hij nooit carrière zal maken. Laat je fantasie de vrije loop.
De kinderen kunnen ook dromen van elkaar gaan interpreteren, of van
zichzelf. En als de fantasie niet ver genoeg reikt, kun je altijd nog een
van de vele droomwoordenboeken raadplegen uit de bibliotheek.
Het filosofisch kwartiertje
Ze zei dat het verleden in je hoofd zat, en dat de toekomst onduidelijk was.
Om dit te verteren hebben we elkaar nodig. Daarom gaan we allemaal
dicht bij elkaar zitten, op kussentjes of een mat op de grond, met
gedoofde lichten, kaarsjes en zelfs wierook. Nu de sfeer er is om diep
filosofische gesprekken te houden, steken we van wal.
Hoezo, het verleden zit in je hoofd? Kan dat daar wel allemaal in?
En waar zou het verleden nog kunnen zijn, behalve in je hoofd? En als
de toekomst onduidelijk is, wat kunnen we dan doen om die duidelijker
te maken? Erover dromen? Naar de waarzegster gaan? Is dat leuk, dat de
Vierde en vijfde leerjaar – 75