Staniłko-red.-Katastrofa-PDF

Instytut Sobieskiego, Warszawa 2012TWORZYMY IDEE DLA POLSKIUprawomocniono pogląd, iż istnieje masowe przyzwolenie Polaków naprzedmiotowe – lekceważące traktowanie Polski. Integralną, choć autonomicznąkonsekwencją poprzedniego wniosku jest stwierdzenie o prestiżowej porażce wynikającejz załamania się międzynarodowego wizerunku polskich elit przywódczych, aw konsekwencji Polaków jako narodu przywiązanego do swego państwa.Polskie elity przywódcze nie wypełniły bowiem obowiązków jakie na nich ciążyływ związku z katastrofą smoleńską. Jednym z tych obowiązków, było wyjaśnieniejej znaczenia szerokim rzeszom współobywateli, tak aby byli oni świadomijego wagi w chwili podejmowania decyzji wyborczych. W efekcie niedopełnieniatego obowiązku rząd, na którym ciążą opisane powyżej zarzuty, pozytywnie przeszedłweryfikację wyborczą. Zagranica otrzymała kolejną poważną informacjęna temat stanu Rzeczypospolitej. Brzmi ona: Rząd Polski nie tylko nie potrafiłzadbać o bezpieczeństwo prezydenta i elity politycznej swego kraju, nie tylkopodjął grę z rządem rosyjskim przeciw głowie własnego państwa, nie tylkozlekceważył obowiązek zadbania o wiarygodnie prowadzone śledztwo w sprawiekatastrofy smoleńskiej, ale na dodatek uzyskał na to zgodę większości aktywnychwyborców. Oznacza to, iż stan identyfikacji obywateli Rzeczypospolitejz ich państwem, stan ich świadomości politycznej i natury stosunków międzynarodowychpozwala na traktowanie Polski w ten sposób bez reakcji z ichstrony. Jest to bodajże najgroźniejsza konsekwencja katastrofy smoleńskiejwśród wszystkich powyżej wymienionych 52 . Prowokuje bowiem zachowania wobecPolski nieprzyjazne, w przeświadczeniu, iż pozostaną one bezkarne, gdyż ani rząd,ani polska opinia publiczna się im nie przeciwstawi.V. Bilans katastrofy smoleńskiej dla położenie międzynarodowegoPolski – atuty, słabości, wyzwania 2008-2012,Polska w okresie od 16 listopada 2007 r. do 10 kwietnia 2010 r. funkcjonowaław systemie kohabitacji – tzn. w sytuacji gdy prezydent pochodził z innegoobozu politycznego, niż większość parlamentarna i wyłoniony przez niąrząd. Wobec rozbieżności wizji obu ośrodków władzy wykonawczej – prezydentai rządu, w zakresie polityki zagranicznej i miejsca Polski na arenie międzynarodowej,istnienie ośrodka prezydenckiego i jego aktywność w sposób wyraźny,choć słabnący, oddziaływały na pozycję międzynarodową Rzeczypospolitej. Katastrofasmoleńska przerwała tę sytuację. Jej skutki w tym wymiarze były dwojakiegorodzaju: pozbawiały Polskę licznych atutów i nielicznych, do tego specyficznychsłabości.Katastrofa.Bilans dwóch lat. 129