Instytut Sobieskiego, Warszawa 2012TWORZYMY IDEE DLA POLSKIDruga hipoteza geopolityczna - GUAMAle jest też inna interpretacja katastrofy. Ostentacyjne manipulacje Rosjan,ukrywanie istotnych okoliczności, łamanie procedur, opóźnienia, prowokacyjne zachowanie.To wszystko nie musi wcale świadczyć o winie. Może oznaczać, że Kremlowiwłaściwie zależy, żeby istniały wątpliwości i podejrzenia, które mogą skuteczniemodyfikować zachowania przywódców integrowanych przez Lecha Kaczyńskiegokrajów grupy GUAM (Gruzja, Ukraina, Azerbejdżan, Moładawia) oraz państwEuropy Środkowej. To może być politycznie bardzo użyteczne. – „Niszczenie i ukrywaniedowodów, rozpowszechnianie fałszywych informacji, odwracanie uwagi obserwatorówi śledczych od rzeczywistych problemów i skupianie się na sprawachpomniejszych albo zupełnie fikcyjnych, próby ukrywania osób zaangażowanychw wydarzenie, a wprowadzanie w ich miejsce fałszywych świadków… – to zapewneniepełna lista działań, w które musiano zaangażować setki, jeśli nie tysiące ludzi,w tym najwyższych urzędników państwowych, władze lotnicze z MAK na czele.Wiedząc o tej niewiarygodnej, rozbudowanej i kosztownej operacji, każdy poważnyi obiektywny obserwator musi zadać pytanie, w czyim interesie jest ona prowadzonai kto może za nią stać. Jedyna możliwa odpowiedź jest następująca: rosyjskirząd” – twierdzi Andriej Iłłarionow, były gospodarczy doradca Putina, obecniezwiązany z Instytutem Katona w Waszyngtonie. Pytam się o motywy tej „operacji”.Odpowiedź jest skomplikowana: – „To niewiarygodna tragedia i dla polskiego,i dla rosyjskiego narodu, coś, czego nie znajdziemy w całej historii. Żeby przywódcasąsiedniego kraju wraz z bardzo wysokimi urzędnikami zostali zabici razem i jednocześnie.Nawet w czasach wojen, gdy ginie wielu ludzi, nigdy nic podobnego się niewydarzyło. Właśnie z powodu zupełnej wyjątkowości tego przypadku nikt nie powinienbyć bardziej zainteresowany w możliwie obiektywnym i wnikliwym dochodzeniuniż władze rosyjskie. Nawet bardziej niż władze polskie ze względu na możliwepodejrzenie, że po stronie rosyjskiej i rosyjskiego rządu coś było nie tak. Aby oczyścićswoje nazwiska i ich reputację, nikomu tak jak im nie powinno zależeć na tym,aby to śledztwo prowadzić tak dokładnie, rzetelnie, otwarcie i przejrzyście, jak tomożliwe i z udziałem najlepszych specjalistów z całego świata. Tak by nikt nie miałnawet cienia wątpliwości. Ale jest zupełnie inaczej. To pewna demonstracja. Niemaljawnie odbywa się niszczenie dowodów, w tym wraku samolotu, produkowanie fałszywychdowodów, ukrywanie nagrań, fałszywe teorie w sprawie przebiegu lądowania,elementów technicznych, pracy kontrolerów lotu, warunków pogodowych, roliinnych samolotów itd. Nie wiem, co myślą o tym światowi przywódcy, ale wystarczypopatrzeć na polski rząd. Niemal natychmiast po katastrofie doszło do zbliżeniapolityków polskich i rosyjskich. Niezależnie od tego, czy ktoś to zaplanował, wyglądana to, że rządzący obecnie Polską są bardzo szczęśliwi z powodu tego, co się stało.32<strong>Katastrofa</strong>.Bilans dwóch lat.
Instytut Sobieskiego, Warszawa 2012TWORZYMY IDEE DLA POLSKII z powodu tego zbliżenia z Rosją. Pojawia się zatem pytanie: Czy żeby mieć dobrerelacje z Rosją, potrzebna jest śmierć całej grupy przywódców, choćby w katastrofielotniczej? To przesłanie, ta lekcja, nawet jeśli nie jest przedmiotem publicznej dyskusji,jest bacznie obserwowana i brana pod uwagę przez wielu światowych liderów,szczególnie z tej części Europy. Może nie dotyczy to Baracka Obamy, którego bezpieczeństwojest przedmiotem troski na nadzwyczajnym i zupełnie wyjątkowym poziomie,ale w państwach bałtyckich, w Polsce, Europie Środkowej, na południowymKaukazie każdy polityk wiele razy pomyśli, jak się powinien zachować, aby miećdobre relacje z nieprzewidywalnym sąsiadem. Nawet jeżeli żaden z nich nie będziewierzył, że rząd Rosji ma coś wspólnego z katastrofą, a przynajmniej nie przyznatego publicznie, to na pewno pomyśli sobie, że jeżeli te relacje się pogorszą, to niktnie wie, co się może stać”.Na zakończenie tych długich cytatów dodajmy jako ilustrację fakt, że kontrowersyjnaumowa przewidująca przedłużenie dzierżawy przez rosyjską Flotę Czarnomorskąbazy w Sewastopolu do 2042 roku w zamian za obniżkę ceny gazu zostałazawarta 21 kwietnia 2010 roku przez prezydentów Janukowycza i Miedwiediewa.W praktyce przekreśla ona szanse na wejście Ukrainy do NATO.* * *Te wszystkie fakty to też wielkie znaki zapytania. W zasadzie przy każdym zdaniuoznajmującym tego tekstu można dopisać „dlaczego”. Te pytajniki wbrew pozoromrzadziej dotyczą faktów, ustaleń technicznych lub prawnych. Częściej motywówzachowania ludzi. Rosjan i Polaków. Czasem zupełnie niepojętego stosunkutych pierwszych do swoich obowiązków i całej sprawy. Ale i drugich – naszych ekspertów,prokuratorów i polityków, których zaniechania budzą jeszcze większą zgrozę.Na te pytania nie ma i nie będzie chyba żadnej odpowiedzi poza tymi w sumieniachodpowiedzialnych ludzi. Ale nierzadko owa odpowiedzialność ociera się o zdradę,o rażące niedopełnienie obowiązków, nadużycie władzy, wprowadzenie w błąd opiniipublicznej. Też mam nadzieję, że kiedyś ktoś bliżej przyjrzy się motywom ludzi,którzy w tamtych dniach po 10 kwietnia 2010 roku tak bardzo się nie sprawdzili.<strong>Katastrofa</strong>.Bilans dwóch lat. 33
- Page 2 and 3: Instytut Sobieskiegoul. Nowy Świat
- Page 7 and 8: Instytut Sobieskiego, Warszawa 2012
- Page 9: Instytut Sobieskiego, Warszawa 2012
- Page 12 and 13: Instytut Sobieskiego, Warszawa 2012
- Page 14 and 15: Instytut Sobieskiego, Warszawa 2012
- Page 16 and 17: Instytut Sobieskiego, Warszawa 2012
- Page 18 and 19: Instytut Sobieskiego, Warszawa 2012
- Page 20 and 21: Instytut Sobieskiego, Warszawa 2012
- Page 22 and 23: Instytut Sobieskiego, Warszawa 2012
- Page 24 and 25: Instytut Sobieskiego, Warszawa 2012
- Page 26 and 27: Instytut Sobieskiego, Warszawa 2012
- Page 28 and 29: Instytut Sobieskiego, Warszawa 2012
- Page 30 and 31: Instytut Sobieskiego, Warszawa 2012
- Page 34 and 35: Instytut Sobieskiego, Warszawa 2012
- Page 36 and 37: Instytut Sobieskiego, Warszawa 2012
- Page 38 and 39: Instytut Sobieskiego, Warszawa 2012
- Page 40 and 41: Instytut Sobieskiego, Warszawa 2012
- Page 42 and 43: Instytut Sobieskiego, Warszawa 2012
- Page 44 and 45: Instytut Sobieskiego, Warszawa 2012
- Page 46 and 47: Instytut Sobieskiego, Warszawa 2012
- Page 48 and 49: Instytut Sobieskiego, Warszawa 2012
- Page 50 and 51: Instytut Sobieskiego, Warszawa 2012
- Page 52 and 53: Instytut Sobieskiego, Warszawa 2012
- Page 54 and 55: Instytut Sobieskiego, Warszawa 2012
- Page 56 and 57: Instytut Sobieskiego, Warszawa 2012
- Page 58 and 59: Instytut Sobieskiego, Warszawa 2012
- Page 60 and 61: Instytut Sobieskiego, Warszawa 2012
- Page 62 and 63: Instytut Sobieskiego, Warszawa 2012
- Page 64 and 65: Instytut Sobieskiego, Warszawa 2012
- Page 66 and 67: Instytut Sobieskiego, Warszawa 2012
- Page 68 and 69: Instytut Sobieskiego, Warszawa 2012
- Page 70 and 71: Instytut Sobieskiego, Warszawa 2012
- Page 72 and 73: Instytut Sobieskiego, Warszawa 2012
- Page 74 and 75: Instytut Sobieskiego, Warszawa 2012
- Page 76 and 77: Instytut Sobieskiego, Warszawa 2012
- Page 78 and 79: Instytut Sobieskiego, Warszawa 2012
- Page 80 and 81: Instytut Sobieskiego, Warszawa 2012
- Page 82 and 83:
Instytut Sobieskiego, Warszawa 2012
- Page 84 and 85:
Instytut Sobieskiego, Warszawa 2012
- Page 86 and 87:
Instytut Sobieskiego, Warszawa 2012
- Page 88 and 89:
Instytut Sobieskiego, Warszawa 2012
- Page 90 and 91:
Instytut Sobieskiego, Warszawa 2012
- Page 92 and 93:
Instytut Sobieskiego, Warszawa 2012
- Page 94 and 95:
Instytut Sobieskiego, Warszawa 2012
- Page 96 and 97:
Instytut Sobieskiego, Warszawa 2012
- Page 98 and 99:
Instytut Sobieskiego, Warszawa 2012
- Page 100 and 101:
Instytut Sobieskiego, Warszawa 2012
- Page 102 and 103:
Instytut Sobieskiego, Warszawa 2012
- Page 104 and 105:
Instytut Sobieskiego, Warszawa 2012
- Page 106 and 107:
Instytut Sobieskiego, Warszawa 2012
- Page 108 and 109:
Instytut Sobieskiego, Warszawa 2012
- Page 110:
Instytut Sobieskiego, Warszawa 2012
- Page 113 and 114:
Instytut Sobieskiego, Warszawa 2012
- Page 115 and 116:
Instytut Sobieskiego, Warszawa 2012
- Page 117 and 118:
Instytut Sobieskiego, Warszawa 2012
- Page 119 and 120:
Instytut Sobieskiego, Warszawa 2012
- Page 121 and 122:
Instytut Sobieskiego, Warszawa 2012
- Page 123 and 124:
Instytut Sobieskiego, Warszawa 2012
- Page 125 and 126:
Instytut Sobieskiego, Warszawa 2012
- Page 127 and 128:
Instytut Sobieskiego, Warszawa 2012
- Page 129 and 130:
Instytut Sobieskiego, Warszawa 2012
- Page 131 and 132:
Instytut Sobieskiego, Warszawa 2012
- Page 133 and 134:
Instytut Sobieskiego, Warszawa 2012
- Page 135 and 136:
Instytut Sobieskiego, Warszawa 2012
- Page 137 and 138:
Instytut Sobieskiego, Warszawa 2012
- Page 139 and 140:
Instytut Sobieskiego, Warszawa 2012
- Page 141 and 142:
Instytut Sobieskiego, Warszawa 2012
- Page 143 and 144:
Instytut Sobieskiego, Warszawa 2012
- Page 145 and 146:
Instytut Sobieskiego, Warszawa 2012
- Page 147 and 148:
Instytut Sobieskiego, Warszawa 2012
- Page 150 and 151:
Instytut Sobieskiego, Warszawa 2012
- Page 152 and 153:
Instytut Sobieskiego, Warszawa 2012
- Page 154 and 155:
Instytut Sobieskiego, Warszawa 2012
- Page 156 and 157:
Instytut Sobieskiego, Warszawa 2012
- Page 158 and 159:
Instytut Sobieskiego, Warszawa 2012
- Page 160 and 161:
Instytut Sobieskiego, Warszawa 2012
- Page 162:
Minęły dwa lata od wydarzenia, kt