HMP 72 Enforcer

HMP: Patrząc na okładkę Waszego nowego
albumu chciałbym zapytać, czy jesteście fanami
amerykańskiego wrestlingu?
Matthias Weiner: Nie, w ogóle nie jesteśmy
fanami wrestlingu (śmiech). Tak się złożyło, że
gdy szukaliśmy maskotki, natknęłem się w sieci
na meksykańskich zapaśników. Mają wiele
wspólnego z metalem, lubią wielkie show, pot
i krew i wyglądają przy tym zajebiście. Postanowiliśmy
więc wykorzystać tego gościa na naszych
okładkach jako maskotkę i jesteśmy bardzo
zadowoleni z tego pomysłu.
A jak ten Wasz zapaśnik ma na imię?
Nazywa się El Demonio Negro, czarny demon.
Niezłe imię dla maskotki, prawda?
"Masquerade" to bardzo niejednoznaczny tytuł.
Czy ma to jakieś znaczenie w kontekście
nowego albumu?
Nie wiem, czy mam rację, ale jako zespół nie
musimy niczego ukrywać, jeśli o to ci chodzi.
Pomysł ten wpadł nam do głowy, ponieważ zapaśnicy
meksykańscy noszą maski, co czyni
ich tajemniczymi i anonimowymi dla publiczności.
Wybraliśmy też ten tytuł i chcieliśmy,
aby maska była główną częścią okładki. Leży
na podłodze, a w tle widać zdemaskowanego
zapaśnika. Ale ponieważ jego twarz jest ukryta
w cieniu, nadal nie można go rozpoznać. Pozostaje
tajemniczy, choć jego maska została zrzucona.
Kto był głównym kompozytorem tego materiału?
Jak długo trwał ten proces?
Napisałem wszystkie piosenki, z wyjątkiem
"Blackout", który jest oczywiście coverem
Scorpions. Myślę, że napisanie wszystkich kawalków
zajęło mi około roku. Wiesz, kiedy tylko
biorę gitarę, nie tworzę w tradycyjny sposób.
Po prostu wypróbowuję riffy i melodie. Piszę
cały czas. Najdłuższa część to aranżacja
utworów. Piosenka musi być chwytliwa, zwarta
i musi mieć dobre riffy i harmonie. Czasami
tworzenie kawałka kończy się w godzinę, czasami
trwa to lata.
Krytycy w ogóle nas nie obchodzili
Lubicie wrestling? Jako dzieciak namiętnie
oglądałem popisy Hulka Hogana i podobnych
mu showmanów. Mathias Weiner z Powergame,
mimo iż zdecydował się umieścić wrestlera na
okładce nowej płyty swojego zespołu, do fanów tego
amerykańskiego "sportu" się nie zalicza. Za to fanem
metalu jest na pewno. Poczytajmy zatem co ma o nim
do powiedzenia.
Jest na płycie też jeden instrumentalny utwór
zatytułowany "The Chase Of The Falcon".
Czy nie pomyślałeś, aby nagrać więcej takich
kawałków?
Raczej nie, jeden instrumentalny utwór na
płytę wystarczy. Jak za dawnych czasów Maiden,
(śmiech). Utwór zdecydowanie zainspirowany
jest "Transylvanią".
Wasza nazwa pochodzi od piosenki Tokyo
Blade. Jakie inne zespoły są dla Ciebie ważne?
Są setki zespołów, które kopię, bardziej popularnych
jak Maiden, Overkill, Dio, Sabbath,
Priest, Megadeth, Slayer, Thin Lizzy i tak
dalej, ale jest też wiele undergroundowych rzeczy,
których uwielbiam słuchać. Sacred Steel,
Bal-Sagoth, Night Demon, Nasty Savage,
Infernäl Mäjesty, Holy Terror, Hirax, Enforcer,
czy Air Raid. Pisanie piosenek dla Powergame
zawsze inspirowane jest przez NWO
BHM i takie zespoły jak oczywiście Tokyo
Blade, Angel Witch, Demon, Holocaust, Tygers
Of Pan Tang, Tröjan, Fist, Gaskin czy
Jaguar.
Założyłeś zespół w 2012 roku. Jaki był wtedy
twój cel?
Światowa dominacja (śmiech). Cele się nie
zmieniły, chcemy tworzyć najlepszą możliwą
muzykę, wydawać albumy i zagrać jak najwięcej
koncertów. Zawsze cieszymy się, że możemy
wejść na scenę, niezależnie od tego, czy
jest to mały klub czy festiwal.
Wasze pierwsze demo nosiło tytuł "Raw
Heavy Metal". Czy było to próba wyręczenia
krytyków czy bardziej reklama dla potencjalnych
fanów? (śmiech)
(śmiech) Krytycy w ogóle nas nie obchodzili.
To było tylko stwierdzenie. Wiesz, metal powinien
być zawsze surowy, nie podobają mi się
te wypolerowane euro metalowe dźwięki zespołów
takich jak Hammerfall czy Gamma
Ray. Nie zrozum mnie źle, te zespoły nie są
złe, ale lubię mój metal bardziej dziki i niesforny
w swej formule.
Czy nadal opisujesz swój styl jako "surowy
heavy metal"?
Gramy heavy metal, to na pewno. Nie musimy
dodawać do tego "surowego" przez cały czas,
ponieważ każdy może usłyszeć, że brzmimy
surowo, haha.
Wasz pierwszy album "Beast On The Attack"
wydaliście samemu. Naprawdę trudno
mi uwierzyć, że nie można było znaleźć wytwórni
płytowej w kraju takim jak Niemcy.
Powód jest prosty: nie próbowaliśmy wtedy.
Nadal podoba mi się album, jest na nim kilka
dobrych piosenek. Ale nigdy nie czuliśmy, że
jest wystarczająco dobry na wydanie go w wytwórni.
Chcieliśmy wykorzystać trochę czasu i
poprawić swój poziom, i myślę, że osiągnęliśmy
nasz cel. "Masquerade" jest lepsze niż jego
poprzednik, to na pewno.
Pomiędzy "Beast On The Attack" i "Maquerade"
nastało kilka zmian w składzie. Czy
ma to jakiś wpływ na Twoją muzykę i inne
działania zespołu?
Nie bardzo. Wiesz, jestem głównym autorem
tekstów zespołu, z wyjątkiem dwóch utworów
z albumu "Beast On The Attack" wszystkie
utwory zostały napisane przeze mnie. Jedyną
różnicę można więc znaleźć w aranżacji, bo tutaj
zwykle uczestniczy cały zespół. Oczywiście,
ma to wpływ na występy na żywo. Kiedy są
zmiany w składzie, trzeba pewnych rzeczy
uczyć się na nowo. Czasami jednak zmiany są
konieczne i często pomagają udoskonalić zespół
na wiele sposobów.
Co z Lost Worlds Order, Twoim thrash metalowym
projektem?
Zespół działa od 1989 roku, jego pierwsza nazwa
to Acrimony, potem została zmieniona
na Spectre Dragon w 1990 roku. Dołączyłem
do nich w 1994 roku, a w 2008 roku zmieniliśmy
nazwę zespołu na Lost World Order.
Pod tą nazwą wydaliśmy już cztery albumy, z
których ostatni nosi nazwę "Tyrants" i został
wydany w 2016 roku przez Ragnrök Records
na płycie CD. Wszystkie cztery albumy dostępne
są także w wersjach winylowych.
Pochodzisz z Bielefeld. Jesteś może kibicem
Arminii?
Rozczaruję Cię, ale nie jestem nawet fanem
piłki nożnej. Gdybym jednak nim był, prawdopodobnie
nie kibicowałbym Arminii (śmiech)
Bartek Kuczak
A co z tekstami? To coś ważnego dla Ciebie,
a może tworzysz według zasady "to tylko
rock'n'roll". Wiesz, o co mi chodzi (śmiech)
Piosenka "For Those Who Died" jest swego rodzaju
hołdem dla ludzi wokół mnie, którzy już
opuścili tę ziemię. "Puppets On A String" jest o
serialu telewizyjnym "Westworld", a "Lucid
Dreams" mówi o możliwości kontrolowania tego,
co dzieje się w Twoich snach. Reszta tekstów
to tylko fantazja lub horror i nie ma żadnego
głębszego znaczenia. Teksty nie są tak
ważne w tym zespole, wolimy pozwolić muzyce
mówić. Teksty są głównie środkiem do przenoszenia
wibracji piosenki.
Foto: Powergame
POWERGAME 81