HMP 72 Enforcer

Ekspresja artystyczna
Prawa uliczne? Zła reputacja? Brzmi jak tematyka utworów jakichś łysych
hoolsów grających w kapeli oi punkowej, nieprawdaż? Ale przecież metal
(taki czy inny) do bardzo grzecznych gatunków też nigdy nie należał. Chłopaki z
Leathurbitch swą radosną twórczością to tylko potwierdzają. A o owej twórczości
opowiedzieli nam wokalista Joel Starr i gitarzysta Patrick Sandiford.
HMP: Patrząc na wasze fotki mam nieodparte
wrażenie, że patrzę na zdjęcia zespołu,
który przybył do nas prosto z lat osiemdziesiątych.
Z którego roku żeście przybyli?
(śmiech)
Joel i Patrick: Zespół oryginalnie powstał w
2015 roku, ale zdecydowanie lubujemy się w
klimatach lat osiemdziesiątych.
Część osób tworzących Wasz band (teraz i
w przeszłości) przewinęło się przez zespół
Alpha Viper. Co zatem skłoniło Was, by
powołać do życia kolejny muzyczny?
Alpha Viper jest zespołem, w którym kiedyś
grali Andy, Meshach i Sebastian, jednakże
zawiesili swoją działalność i z tego powodu
zdecydowali się wziąć udział w innych projektach.
Innym Waszym zespołem był Demon's
Bell, który również uprawiał heavy metal w
klasycznej formule. Nie za dużo trochę tych
kapel? (śmiech)
Demon's Bell już niestety nie jest aktywnym
zespołem.
Leathurbitch to jednakże pierwszy zespół
Joela, waszego wokalisty. Jak on w ogóle do
Was trafił?
Leathürbitch nie jest pierwszym zespołem
dla naszego wokalisty Joela. Możliwe, że nie
ma tego w Encyklopedia Metallum, ale Joel
był oryginalnym wokalistą zespołu Children
Of Seraph, a także był w zespole Voltanic
zanim dołączył do Leathürbitch. Patrick odnalazł
Joela poprzez ogłoszenie muzyczne -
szukał muzyków do swojego nowego projektu
i przez przypadek natknął się na wzmiankę
mówiącą, że Voltanic szuka gitarzysty rytmicznego.
Po przesłuchaniu EPki "The Nightmare
Is Fully Alive" zdecydował skontaktować
się z Joelem, a reszta to już historia.
Foro: Leatheurbitch
Śpiewacie o prawach ulicy oraz o swej złej
reputacji. Naprawdę macie w dupie co ludzie
o Was myślą?
Pomimo tego, że nasze teksty mają dość szorstki
wydźwięk, to jednak zależy nam na naszej
lokalnej społeczności metalowej i na naszych
fanach. Każda z naszych piosenek opowiada
historię, które niekoniecznie są odzwierciedleniem
naszych przekonań - są one
tylko ekspresją artystyczną.
Rok temu ukazała się EP-ka zatytułowana
nazwą Waszej grupy. Jak ją oceniacie po
tym krótkim okresie?
Powiedziałbym, że pomimo czasu, który minął
wciąż mamy bardzo dobrą opinię o naszej
EPce. Wiele się zmieniło od momentu jej nagrania,
lecz nadal odtwarzanie piosenek z tej
EPki na koncertach sprawia nam wielką radość
i jesteśmy niezmiernie wdzięczni i dumni
ze wszystkich możliwości jakie nam te wydawnictwo
dało.
W tym roku natomiast ukazał się Wasz
pierwszy pełen album zatytułowany "Into
The Night". Jak oceniłbyś jego zawartość
porównując go do EPki "Leathurbitch"?
Uważamy, że pod względem stylistycznym
"Into The Night" brzmi trochę bardziej "glam
metalowo" w porównaniu do naszej EPki.
Wciąż jest masa nawiązań do speed metalu,
lecz przy pisaniu "Into The Night" zdecydowaliśmy
się skupić na pisaniu chwytliwych i
"zaraźliwych" piosenek w przeciwieństwie do
próby napisania najcięższej piosenki jaką się
da.
Wspomniana EPka była wydawnictwem
niezależnym, "Into The Night" znalazła się
natomiast w katalogu High Roller Records.
Jak oceniacie tą zmianę?
Wydawanie albumów na własny asumpt zdecydowanie
ma swoje plusy, aczkolwiek jesteśmy
szczęśliwi, że jesteśmy częścią katalogu
High Roller Records. Współpraca z wytwórnia
daje wiele możliwości, które są niedostępne
jeżeli pracuje się samemu.
W różnych źródłach podajecie, że Wasze inspiracje
to głównie Anthrax, Savage Grace
i Loudness. A coś ze świeższych rzeczy?
Szczerze mówiąc nie jesteśmy największymi
fanami nowoczesnego popularnego metalu.
Metal teraz nie jest tym, czym był kiedyś, ale
z drugiej strony jesteśmy fanami wielu lokalnych
zespołów metalowych, które grają i próbują
zrealizować swoje marzenia, takich jak
na przykład Sirenhex, Soul Grinder, Solicitor
i Cauldron.
Wasz styl natomiast określacie jako "Sleaze
Speed Metal". Jak definiujecie tą dziwną
łatkę?
Z pewnością zdefiniowalibyśmy sleaze speed
metal jako metal zmieszany z seksem, dekadencją
i nadużywaniem z brudnym ulicznym
nastawieniem i wszystkimi innymi rzeczami,
które sprawiają, że speed metal jest wspaniały.
Podczas nagrywania albumu współpracowaliście
z Joelem Grindem i Charliem Korymem.
Zamierzacie kontynuować tą kooperacje
w przyszłości?
Nie jesteśmy jeszcze pewni jaką drogę obierzemy
na nasz następny album, ale zdecydowanie
chcielibyśmy współpracować z Charliem
i Joelem jeszcze raz.
Ostatnie pytanko. Kim są te laski z okładek
Waszych płyt? (śmiech)
Kobiety na okładce naszej EPki i albumu to
tak na prawdę jedna i ta sama osoba - miała
platynowe blond włosy na EPce, a czarne na
albumie. Nazywa się Breanna Whipple. Jest
z Kanady i jest naszą dobrą przyjaciółką.
Bartek Kuczak,
Tłumaczenie: Paweł Gorgol
92
LEATHURBITCH