epistolarum tam ab 10. cal vino quam ad eum - Archive ouverte UNIGE
epistolarum tam ab 10. cal vino quam ad eum - Archive ouverte UNIGE
epistolarum tam ab 10. cal vino quam ad eum - Archive ouverte UNIGE
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
245 1556 IUL. " 246<br />
saison et si le fait n'est conduiot en grande diligence<br />
il y a danger que sa venue soit reculée jusques<br />
a lautre année Et possible il <strong>ad</strong>viendra quil<br />
n'en sera point de besoing et que Dieu sans les.<br />
hommes y mettra remède De quoy nous le devons<br />
bien prier comme aussy nous le prions vous conserver<br />
en telle paix et unite ensemble que voz<br />
prières luy soyent agré<strong>ab</strong>les. Nous recommandant<br />
affectueusement a vous.<br />
2507»<br />
ZANCHÜS CALVINO.<br />
Praemissis Càlvini laudïbus et excusato silentio<br />
hactenus observato, quod prae modestia tantum virum<br />
àttoqui non ausus sit, scholam Argentoratensem Petro<br />
Martyre orba<strong>tam</strong> suae pro Germania erudienda vocationi<br />
vix ultra satisfacere posse docet.<br />
(Edita est in Zanohi Opp. a. 1619 apnd S. Crispinnm Genevae<br />
form. max. editornm Tomo VIII. p. 2, pag. 153.)<br />
S. Credo te, vir ornatissime et mihi colendissime,<br />
non nescire quanti ego te ob tuam <strong>ad</strong>mir<strong>ab</strong>ilem<br />
et pietatem et eruditionem faciam: sed ut nesoias<br />
certe mihi testis est inprimis Deus optimus<br />
xaQÔtoyvwarqg, deinde post Märtyrern et Martinengum<br />
omnes illi qui me tarn publice in schola <strong>quam</strong> privatim<br />
inter amicorum colloquia, quoties data fuit<br />
ocçasio, verba de te honorifice faoientem audiverunt.<br />
Quod vero <strong>ad</strong> te nun<strong>quam</strong>, l ) ut mea erga te observantia<br />
exigebat, soripserim, in causa fuit, ut ingenue<br />
dioam, quidam haud tarnen meo iudicio omnino<br />
improbandus pudor, qui me homuncionem a<br />
scribendo <strong>ad</strong> virum tantum semper deterruit, et in<br />
hune usque diem retardavit. Fui quidem saepius<br />
tuo nomine quum <strong>ab</strong> aliis permultis tum a D. Petro<br />
Martyre et a Martinêngo per literas salutatus,<br />
pro qua re gratias etiam tibi semper h<strong>ab</strong>ui et h<strong>ab</strong>eo<br />
maximas: caetèrum nulla mihi antehac oblata<br />
occasio fuit, quae me hac in parte, alioqui timidulum,<br />
animare et pigellum concitare <strong>ad</strong> scribendum potuerit.<br />
Nunc sane gaudeo mihi datum fuisse huiuscemödi<br />
occasionem quae me <strong>ad</strong> scribendum impellat.<br />
Quam graviter et moleste fèrant omîtes viri<br />
boni discessum D. Petri Martyris, 2 fero. ut vix sim ferendo : non certe mea tantum privata<br />
causa, sed inprimis publica totius eoclesiae.<br />
Ad hanc enim nostràm scholam, üt tu optima ante<br />
me nosti, confluunt ex omnibus G-ermaniae partibus<br />
studiosi, qui postea in ministros verbi eliguntur. Permultum<br />
autem refert huiuscemodi studiosos initio<br />
bene in veris dogmatibus et in sincera scripturarum<br />
intelligentia institui. Quum igitur hoc pptime<br />
praestaret Martyr noster, et eius autoritas plurimum<br />
valeret <strong>ad</strong> veram doctrinam studiosis persu<strong>ad</strong>endam,<br />
vehementer doleo hominis discéssum,<br />
praesertim quum videam, id quod nemo non videt,<br />
in nostra Germania ob penuriam (proh dolor!) vere<br />
fidelium et doctorum ministrorum, indies novos et<br />
diversos excitari errores, et aliquando tales quales<br />
ne ipse quidem papismus ferre potest: imo quos<br />
iam olim apertis scripturarum testimoniis a pàtribus<br />
confutatos legimus: ita ut ecolesiae Christi magie<br />
metuam <strong>ab</strong> huiuscemodi pseudodootoribus et falsis<br />
pastoribus <strong>quam</strong> a tyrannis et ipso étiam Antiohristo<br />
romano. Illud unum me in hoc D. Petri<br />
discessu consolatur, quod sciam divina Providentia<br />
vocatum <strong>eum</strong> fuisse Tigurum, fortasse in hunc<br />
finem ut praeter alia ecclesiae commoda multos<br />
etiam qui in ea sunt ecclesia pestilentissimam illam<br />
(in sinum tuum hoc repono) de libero arbitrio contra<br />
praedestinationem ideoque contra gratiam Dei<br />
doctrinam dedoceat. Nosti quid dicam. D. Petrus,<br />
ut mihi est pollicitus, brevi <strong>ad</strong> vos usque perveniet,<br />
ut te tuamque is<strong>tam</strong> ecclesiam et fratres invisat<br />
) tu potes scire<br />
étiam me tacente. Non enim nescis <strong>quam</strong> omnibus<br />
bonis esset gratus Martyr. Ego vero tarn graviter<br />
3 ) Rogo hominem <strong>ad</strong> hunc errorem ex ilia<br />
ecclesia convellendum instiges. Etsi enim per se sit<br />
animatus, tua tarnen cohortatio non parum <strong>ad</strong>feret<br />
momenti.<br />
Yale, optime pater. Dominum rogo ut me sapientia<br />
et fortitudine spiritus sui donet, quo et veritatem<br />
evangelii pfomovere et <strong>ad</strong>versariis. Christi<br />
resistere queam. Yideo enim quantum me maneat<br />
cer<strong>tam</strong>en. Saluta istos pios et dootos ac reverendös<br />
tuos symmystas. — —*)<br />
3) Quod an fecerit plus <strong>quam</strong> dubium nobis est.<br />
4) Diem et consulem non <strong>ad</strong>scripserunt edttores. Verum<br />
quum diseessus Vermilii satis recens fuisse videatur, et Caîvinus<br />
ipse m.Augusto vergente Francofurtum iverit, in transitu<br />
etiatri Zanchum citra dubium invisens, hanc ep-<strong>ad</strong> finem<br />
lulii del initium Augusti 1656 referenäam esse credimm.<br />
2507.1) Est ergo haee prima autoris <strong>ad</strong> Nostrum!<br />
2) qui Argentorato valedixit m. lulio medio.<br />
16*