epistolarum tam ab 10. cal vino quam ad eum - Archive ouverte UNIGE

159 EPISTQLAE 2461—2463 160
246t
fatear. . Audivi item, quae de confessionis Augustanae
sententia adferebas. Bed eorum, quae dicebas,
BRENTPJS LASOO.
fontes in Augustana ego confessione, a qua nos dissentire
putas, nusquam reperio, et proinde iüos mihi,
Hesterna disputatione rei satisfactum fuisse con­ locis ipsis alioqui indicatis, cupio commonstrari.
tenait et sïbi integrum non esse ut in novum certamen De doctrinae enim tuae sententia nobis in prae­
descendat.
sentia res non est, ac quemadmodum certamen pro
ilia detrectas, ita et ego illud non expeto, imo
(Describimus ex Gerdesii misc. II. 732, qui ipse sumpsit ex et causas recenseo, cur in hoc certamen descenders
Meinersio p. 633.)
nunc mihi haudquaquam integrum esse putem.
Caeterum, quia nos a confessione Augustana
Salutem in Christo, clarissime ac révérende Domine. dissentire affirmas, et hoc tuo praeiudicio causam
nostrarum ecclesiarum non leviter gravas, et quidem
Puto me heri coram satis perspicue et copiose praeter omne nostrum meritum ut speramus, puto
exposuisse meam sententiam de praesentia corporis equidem, et me aequum abs te postulare, et te etiam
et sanguinis Christi in. pane et vino coenae domi- id recusare, meo quidem iudicio, non debere, ut
nicae, et etiam de sententia Augustanae in hoc ar- nobis praeiudicii istius fontes in ipsa Augustana
ticulo confessionis. Intellexit autem tua humanitas confessione monstres: indicatis praesertim loois in
haud obscure, ut opinor, mihi non esse propter ipsa confessione. Ne autem verba confessionis ip-
multas causas integrum, ut hoc tempore de isto sius detorqueri a nobis ad causam nostram videan-
negotio in novum certamen descendam. Ego quam tur, adiecimus et Apologiae ipsius confessionis et
sententiam de eucharistia hactenus et voce et Ratisponensis colloquii acta, in quibus iisdem Au­
scriptis, quia iudicavi earn apostolicis scriptis congustanae confessionis autoribus, doctrina confessiosentaneam,
professus sum, adhuc divina adiutus nis ipsius explicate et comprobatur, ut illinc nobis
dementia, conservare et tueri pergam. Caeterum, fontes praeiudicii tui commonstrentur. Hoc vero
quas mihi propositiones tua humanitas récitât, par­ non est in certamen aut vocare aut descendere velle,
tim agnosco, partim reiicio, et ut explicarem ac sed nostram innocentiam, qua parte accusamur,
munirem, ne aliquis locus pateret calumniis, necesse approbare, alioqui si integrum videtur praeiudicare,
haberem commentarium scribere. Quod mihi alio- integrum quoque videri deberet, ut ego quidem puto,
qui sic satis occupato nunc non licet, praesertim fontes praeiudicii commonstrari, praesertim quum
quum in his meis scriptis, ubi tracto eucharistiam, id amanter petamus.
videar mihi haec omnia clare exposuisse, in quibus
quoque docui, me plane nihil velle assertum, quod Quod porro ad dogmata ilia per me, ut eorum
cum consensu ecclesiae, hoc est, cum sacra scriptura, quidem memini, collecta attinet, ego, vir clarissime,
quae est oraculum sp. sancti, pugnet. Bene ac féli­ nullam eorum vel explioationem vel approbationem
citer vale. StUttgardiae 24. Maii 1556.
postulabam: sed scire duntaxat cupiebam num illorum
recte meminerim, ne quid non recte forte intellexerim:
visa enim sunt, ut dixi, nova mihi: ac
illorum memoriam optassem me habere in capita
duntaxat redactam. Quod èquidem facile fieri posse
existimarem sine multis vel explicationibus vel
approbationibus, si modo, sicubi me memoria lap-
2462.
sum esse intelligis, verb'o uno atque altero indicares.
Sed quoniam tibi nunc forte non licet, ego quo­
LASCU8 BRENTIO.
que missum facio. Alias enim de hoc commodius
inter nos amice agere poterimus.. Hoc te tantum
Denuo cupit instrui quibus in rebus ab Augustana oro: ne tantisper, dum nobis fontes dissensionis
confessione vel ei/us Apologia vel a colloquii Batis- nostrae in ipsa confessione Augustana non componensis
actis dissentiat Innocentiam suorum testamonstrentur, praeiudiciis tuis gravemur. Non enim
tum et petit ne afflicUones ecclesiarum peregrmarum te eum esse confido, qui afflictis et exsulibus prop­
multjplicare per suos velit.
ter Christum ecclêsiis crucem ipsam conduplicare
velis. Boni consùle, quaeso, hanc nostram liber-
(Meiners 1. 1. p. 634, Gerdes. 1. 1. p. 734, Kuyper 1. 1. p. 723.) tatem, et vale in Christo. Stuttgardiae 25. Maii 1556.
S. in Domino. Sententiam quidem doctrinae
tuae, vir praëstantissime, in nostra controversia audivi,
et quidem non sine admiratione, ut verum