17.11.2012 Views

epistolarum tam ab 10. cal vino quam ad eum - Archive ouverte UNIGE

epistolarum tam ab 10. cal vino quam ad eum - Archive ouverte UNIGE

epistolarum tam ab 10. cal vino quam ad eum - Archive ouverte UNIGE

SHOW MORE
SHOW LESS

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.

739 EPISTOLA 2776 740<br />

res, quod dici solet, recidit, sed in incendium erupit<br />

validius, <strong>quam</strong> un<strong>quam</strong> ante amicam illam pacificationem<br />

ftierat. Etenim D. Lufherus paulo post<br />

librum ilium germanicuni, brevem confessionem<br />

appellatum, in nos profudit, in quo tot haeresum *<br />

haereticorumque monstra nobis infert, totque di<strong>ab</strong>olorum<br />

plau8tra in nos exonérât, di<strong>ab</strong>olo et nos et<br />

sanctas illas Christi ecclesias tr<strong>ad</strong>ens.<br />

Praeterea colloquuti sumus superioribus annis<br />

Tiguri cum D. Cal<strong>vino</strong> atque Fareïlo, dbminis colendissimis<br />

fratribusque carissimis. Conscripta est<br />

consensio. Ea res Westphalum excitavit, qui mox<br />

omnes prope pastores tractus maris Baltnici in societatem<br />

belli attraxit, qui omnes miram profuderunt<br />

confessionum copiam, omnes tarnen in Augustanam<br />

illam respicientes. Quid quod isti omnes<br />

nulla re magis offensi sunt <strong>quam</strong> quod Calvmus<br />

suam doctrinam cum Augustanae confessionis doctrina,<br />

<strong>tam</strong><strong>quam</strong> minime dispares, coniungere voluit?<br />

Neque enim satisfaceret bis hominibus qui modeste<br />

fateretur recipere se confessionem Augustanam, sed<br />

intellectu vel sensu suo. 3 ) Quid ergo videntur isti<br />

petere aliud, <strong>quam</strong> ut, praeterita semel doctrina<br />

ecolesiarum nostrarum nostraque loquendi ratione,<br />

simpliciter recipiamus confessionem Augustanam,<br />

una cum Apologia? Atque si quando pro sarcienda<br />

concordia colloquium instituatur cum Saxonibus,<br />

procul dubio neque postremas partes in eo, neque<br />

minimum suffragiorum numerum b<strong>ab</strong>ituri sunt illi<br />

ipsi importuni homines, qui nunc quoque Regem<br />

Daniae et Electorem Saxonem, quod ipse quoque<br />

commémoras, in Philijopum armarunt. Unde illud<br />

quoque colligimus, in colloquio illo, quod tantopere<br />

expetendum videtur, Phüippi autoritatem, viri alioqui<br />

extra controversiam docti, pii et nobis atque<br />

piis omnibus non iniqui, non multum valituram.<br />

Quae et in Wormatiensi non plus potuit, <strong>quam</strong> quod<br />

isti secedentes a symmystis omnibus, oblata prius<br />

praesidi Iulio condemnatione nostra, discesserunt.<br />

Quumque plene et perspicue nostram de redemptione<br />

generis humani per Christum, de ministerio<br />

verbi et sacramentorum in consensione nostra expresserimus<br />

sententiam et diserte satis testati simus,<br />

nos in sacramentis non nuda agnoscere signa, qui<br />

factum est, obseoro, ut quum toties iam congressus<br />

sis, non cum furiosis istis, sed cum moderatioribus<br />

alioqui hominibus, de quibus nonnulla spes est fore<br />

ut se concordiae accommodent, ne semel quidem<br />

consensionem illam nostram apud ipsos protuleris?<br />

Intellexisti haud dubio etiam <strong>ab</strong> his non is<strong>tam</strong> sed<br />

aliud et amplius quiddam a nobis requiri.<br />

Ante sesquiannum 4 ) colloquutus est cum D.<br />

Brentio vir clarissimus D. Ioannes a Lasco, qui et<br />

ipse pro sua pietate omnes pertentavit concordiae<br />

vias. Verum in quern finem erupit colloquium, aut<br />

quae illi spes mutui consensus aperta est? Diserte<br />

et <strong>ab</strong>sque involucro ipse Princeps illustrissimus<br />

illi dixisse fertur: Si vis pacatas videre ecclesias,<br />

delectarisque tantopere Vera et st<strong>ab</strong>ili concordia,<br />

agnosce simpliciter Aug. confessionem et tuis illis<br />

in ecclesia peregrinorum hominibus persu<strong>ad</strong>eto, ut<br />

ubicunque sint Germanicis sese coniungant ecclesiis.<br />

Ac dum idem ille Ioannes. a Lasco paulo post<br />

libellum edidisset cui titulum fecit: Purgatio ministrorum<br />

ecclesiae peregrinorum Francforti <strong>ad</strong>versus<br />

eorum <strong>cal</strong>umnias, qui ipsorum doctrinam de Christi<br />

Domini in coena sua praesentia dissensionis accusant<br />

<strong>ab</strong> Augustana confessione: 5 ) <strong>quam</strong>, obsecro,<br />

gratiam retulit <strong>ab</strong> istis hominibus? aut quid hic<br />

periculosus alioqui conatus eius concordiae negotio<br />

oontulit? Nolumus hic quid<strong>quam</strong> dicere. Loquuntur<br />

scripta ipsa quae contra Ioannem ü Lasco hano<br />

unam ob rem <strong>ab</strong> istis hominibus sunt édita: verum<br />

quid haec commemoramus peregriDa, quum tu ipse<br />

hac aestate semel et iterum colloquutus sis cum<br />

spei melioris hominibus. At quid invenisti, obsecro?<br />

Expertus es illos humanos quidem esse ao<br />

benignos satis, nihilominus <strong>tam</strong>en, quod multis hic<br />

exponimus, nec sine causa tantopere inculcamus,<br />

illos perpetuo <strong>ad</strong> confessionem August, tan<strong>quam</strong> <strong>ad</strong><br />

sacram récurrere ancoram, illam ipsam post longas<br />

ambages verborum, postque involucra semper obiicere,<br />

ac nisi ei subscribatur. a nobis mpdioam reconciliationis<br />

aut pacificationis spem relinquere.<br />

Etenim constringuntur hoc veluti vinculo <strong>quam</strong><br />

arctissime, quum ipsi tum et illustrissimi principes.<br />

Neque temere, ut videtur permultis, metuunt plerique<br />

facile fieri posse, ut totum religionjs negotium<br />

vel propter, unicum eucharistiae articulum in summum<br />

<strong>ad</strong>ducatur discrimen.<br />

Imperator enim cum omnibus imperii ordinibus<br />

dissimulavit hucusque <strong>ad</strong>eoque se dissimulaturum<br />

<strong>ad</strong> religionis diversitatem, <strong>ad</strong> futurum usque concilium<br />

promisit, modo Protestantes in iis persévèrent,<br />

-quae confessione oblata professi sunt, neque<br />

ullo modo illis accédant, qui idola deiiciunt et corporalem<br />

Christi in coena praesentiam negant. Exstant<br />

<strong>ad</strong>huc eius rei locupletissimi testes, .Recessus<br />

imperii germanioe impressi. Quid quod in consequentibus<br />

comitiis omnibus, <strong>ab</strong> Augustanis illis<br />

<strong>ad</strong> Reginoburgensia haec ultima usque celebratis,<br />

semper et unice cautum est, ut solis Protestantibus<br />

data videatur pax, alienis a confessione Augustana<br />

praeclusa, <strong>ad</strong>eoque sacramentarii nominatim<br />

sint exclusi? Proinde quum hac veluti necessitate<br />

summa sint constricti, non mirantur illi, qui haec<br />

3) Sic Gm. Iwr. h<strong>ab</strong>et: sano. 5) Opp. éd. Kuyper I. 243. Frankf. Bel Enal II.<br />

4) Acta Stuttgardiensia vergente Maio 1556. Beil 17, p. 167.

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!