epistolarum tam ab 10. cal vino quam ad eum - Archive ouverte UNIGE

93 1556 APRIL. • 94
Ago tibi ingentes gratias, vir doctissimè, et
pro libello in Westphalum denuo soripto et pro
Uteris tuis amantissime ad me scriptis, >) tum etiam
quod nostri in tuo libello ita memineris. Nobis
hic cum huius urbis ministris (sine congressu) certamen
fuit, 2 ) neque male cessit hactenus, sit Domino
gratia. Magistratum non habemus iniquum et indies
plures nostrae sententiae accedunt. Imo vero
etiam indies magis ac magis fiunt invisi omnibus,
quod tarnen dolemus, qui nos praeter nostrum meritum
invidia apud omnes gravare voluerunt. Ab
instituendo colloquio 3 ) non prorsus sunt alieni quidam
principes: sed quisque vult e6se secundus non
autem primus illius autor. Spero tarnen iam etiam
habituros esse qui primus esse non recuset per gratiam
Dei. Qua de re Crispinus plura.
Ex mea patria necdum mihi redjit meus nuncius,
quem tarnen in omnes horas exspecto. Sed
ex aliis,. qui inde hue ad mercatum vénérant, accepi
multas sectas eo connuere et quemque pro suo
arbitrio instituere in sua ditione ccclesiarum restitutionem.
Libenter tibi missurus eram quae nobis
a màgistratu fuerunt proposita, et quae nos vicissim
rèspondimus: tum etiam nostras in traditam
olim hic ministris Buceri, piae memoriae, concordiam
adnotationes, *) in qua impietatis et blasphemiae
damnantur qui vel certum aliquem in coelo
locum corpori Christi assignare, vel immensitatem
quandam corporis ex reaU atque essentiali illius
per panem coenae exhibitione colligere conantur.
Ad quod equidem nobis haudquaquam connivendum
esse existimavimus. Sed morbus meus, qui
me ante dies quinque rursum invasit ac necdum
plane reliquit, obstitit quominus exscribi potuerint.
Alioqui adnotationes ipsae nondum sunt visae a
2423.1) sed deperditis.
2) Ministri poseebant ut peregrini concordiam a. 1542
factum reciperent, eultum suum ad normam Francofordensis
instituèrent et infantes sibi bapUeandos traderent. (Cf. Ep.
senatus ad seniores peregr. in Bel. Hndl. I. n. 10. Laset
resp. ib. ». 11 m. Febr. scriptum. Fresenii KG. ». d. Bef.
in Fr. p. 105.) Pro tempore magistrates nihildum deereverat.
3) Vide omnino N. 2420 et quae ibi annotavimus. Quibus
iam haec addimus : Brentius ad Petr. Brubachium bibliopolam
Francof. seribit Stuttg. prid. Id. lui. 1556: Salnta nomine
meo D. H. Beier et dicito ei D. Io. a Lasco petiisse
superioribus diebus a meo principe nt lieeat sibi colloqni de
re sacramentaria cum theologis suis. Quod quam ei ab ill.
principe coneessum esset contnlimns cum eo de Sacramento
coenae Stuttgardiae. Sed intelleximus enm agere, non nt
veram sententiam de verbis coenae inqnirat et cognoscat, sed
nt imperitis persuadeat se et snam ecclesiam non pugnare
cum Ang. confessione. Homo est ernditns et multis modis
yenerandns, sed displicet mihi in sene Studium imposturae
huins et intelligo quid agat etc. (Bertram 373; Schnurrer,
Erl. der würtb. K. n. Bef. G. 245.) Adde quod Lascus multo
maiora exspeetaverat quam simplex colloquium cum Brentio.
4) Aetatem non tülisse videntur.
quoquam praeterquam a D. Crispino. Nondum emm
magistrates a nobis responsionem ad traditam nobis
earn ipsam Buceri concordiam postulavit, quam nos
tarnen paratam habemus, si forte postuletur. Et
putamus omnino postulandam esse. Nam sunt plurimi
in màgistratu qui fontes ipsos totius controversiae
cupiunt omnibus quam notissimos esse.
Saxones dieuntur habuisse quandam synodum
non proeul a Witteberga, 5 ) cui et Phüippus dicitur
adfuisse. Sed quid illic sit actum nondum novimus.
Ego hoc ago ut si instituendum sit colloquium,
quemadmodum spero, vos quoque vocemini, hoc e6t,
tu, Martyr et Tigurini. Atque de te quidem et.
Martyre nihil dubito: sed metuo ne Tigurini excusent,
quod profecto nolim. Scripsi ea de re ad
Bullingerum pro eo ac nunc passa est valetudo mea.
Sed vellem, tu quoque stimulus adderes. Faciam
te autem mox certiorem, simul atque certi aliquid
habuero: quod equidem brevi futurum spero.
De turbis hie nostris non est quod ad te scribam.
D. Sechelius 6 ) non tarn est nobis familiaris
quam esse solet: cuius nomine certe doleo quod se
tragoediis parum necessariis tantopere implicuerit.
Augustinus 1 ) sui similis esse pergit. Fosteaquam
sibi non omnia ex sententia videt cedere, abitum
adornat cum suo sodalitio. Interim hoc videntur
moliri ut in suo abitu nihil non tentent quo ecclesia
ipsa dissipetur. Sed Dominus est potentior.
Iam neque Gldbergo * neque tibi etiam parcunt. Ita
illis nemo est bonus, scilicet qui modo ab ipsis dissentiat.
Dominus eis parcat et spiritum resipiscentiae
largiatur. Angli multo iam mitiores esse videntur.
8 ) Ego hoc apud eos laboro ut omnis suae
controversiae iudices constituant te et Pet/rum Märtyrern:
speraremque id me impetrare posse, si modo
qui apud vos sunt Angli mihi indicent sibi id gratum
fore. Nollem enim id tentare nisi factus certior
de ipsorum voluntate. Ad quos tarnen nunc
scribere non possum propter valetudinem meam
parum adhuc firmam, etiamsi illi ad me amantissime
8cripserunt: quo nomine illis gratias ago. Sed
te oro ut illos huius admoneas. Nam hoc toti genti
ipsorum honorificum fore putarem, ut re tota
vestro permissa iudicio in gratiam ipsi invicem
redirent.
5) Bumor hic videtur vanus fuisse, nisi hue trahere
velis quae habet Bretschneiderus in Annal, ad 12. Ian.:
Flaciani theologi (Amsdorfius, Schnepfius, Strigelius, Stolzins,
Aurifaber) et legati Palatini et Wnrtembergenses Wimariae
conveniunt et décernant firmiter tenendam Lntheri dootrinam
de libero arbitrio et coena sacra. Vel 2. Febr. : Mel. Dresdam
vocatur ad deliberandum an oonducat nt ante oomitia Eatdsbonensia
theologi conveniant concordiae faoiendae causa.
6) Cf. N. 2404. 2405.
7) N. 2385. 2405.
8) Mireris eum certiora non habere.