epistolarum tam ab 10. cal vino quam ad eum - Archive ouverte UNIGE
epistolarum tam ab 10. cal vino quam ad eum - Archive ouverte UNIGE
epistolarum tam ab 10. cal vino quam ad eum - Archive ouverte UNIGE
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
297 1556 SEPTEMB. 298<br />
tantum pacem, iudicavimus, quum promulgatio haec<br />
non <strong>ab</strong> uno Valerando seorsim profecta esset, sed<br />
ex communi sententia seniorum qui id mandaverant,<br />
non pertinere <strong>ad</strong> nostrum arbitrium, sicuti<br />
etiam ex compromisso nobis potestas data non est.<br />
In decimo sexto, ubi arguitur Valerandus quod<br />
pro suggestu quoque dixerit Augustinum nihil in se<br />
iam comprehendere excepta electione seniorum, post<strong>quam</strong><br />
nobis retulit D. Olauburgus quid Valerando<br />
dixisset, quia citatus in hanc rem fuerit testis, iudicamus<br />
sermonem hunc inconsiderate apud plebem<br />
fuisse b<strong>ab</strong>itum, et Valerandwm debuisse de Augustini<br />
animo diligentius inquirere, ante<strong>quam</strong> pro sua defensione<br />
id iactaret.<br />
Quantum <strong>ad</strong> 17. attinet, ubi arguitur Valerandus<br />
mala fide se gessisse in loquutionibus aedium, tarn<br />
erga Valerium <strong>quam</strong> erga matrem Roberti du Val,<br />
post testes utrinque examinatos iudicavimus Valerandwm<br />
non sincere versatum in bis loquutionibus<br />
ut decebat. Et quan<strong>quam</strong> non pronunciamus fraudandi<br />
cuiüsque animo fecisse, quia non apparet de<br />
eius consilio, vellemus tarnen non fuisse deprehènsum<br />
in his rebus varium, quia immunis a culpa<br />
non est.<br />
Quod <strong>ad</strong> 18. et 19. ubi obiicitur Valerando<br />
puellam quondam eius consilio virgis caesam esse a<br />
Georgio Maupas, deinde etiam manu eius, pronunciamus<br />
: quia non fuit hoc nobis legitime probatum,<br />
Valerandum extra culpam nobis videri.<br />
Super 20. ubi accusatur Valerandus quod, post<strong>quam</strong><br />
conviciatus esset quibusdam, sine reconciliatione<br />
sacram coenam celebrare non dubitaverit,<br />
pronunciamus : quum obscura <strong>ad</strong>huc sint quaecunquo<br />
de hac re audivimus et confusa, Augustmo nunc<br />
supersedendum esse <strong>ab</strong> hac accusatione, ut tarnen<br />
postea seorsum inter partes et Valerandum plenior<br />
fiat diiudicatio.<br />
Super 21. articulo, ubi accusatur Valerandus<br />
quod coenam interdixerit quatuor hominibus, qui<br />
idonei futuri erant <strong>ad</strong> obeundum munus seniorum,<br />
idque arguitur astu fecisse ne in electione locus<br />
illis darétur, nos quia videmus factum commune<br />
esse seniorum, in quo nihil Valerandus separatum<br />
h<strong>ab</strong>et a reliquis, de eo cognoscere et iudicare in hoc<br />
arbitrio noluimus. Poterit tarnen res alibi discuti,<br />
sicuti nos D. Glauowrgus hortatus est.<br />
In 22. ubi Valerando obiicitur lectas fuisse <strong>ab</strong><br />
eo plures schedas mendaciis refertas, quia generalis<br />
loquutio confusa est, deinde supervacuas repetitiones<br />
continere earum rerum quae prius decisae sunt,<br />
decrèvimus totum hoc pro non dicto h<strong>ab</strong>endum<br />
esse et expungendum, quia nullam cognitionem<br />
meretur.<br />
De 23. ubi arguitur Valerandus iusiurandum<br />
violasse, quod Basilea furtim discesserit, ubi v<strong>ad</strong>imonium<br />
promiserat et retentus iam nierat, quan<strong>quam</strong><br />
in eo asseverando perst<strong>ab</strong>at Augustinus probationem<br />
offerens, quia tarnen nobis non liquet, hoc quoque<br />
.omittendum decrèvimus et a praesenti accusatione<br />
M.- Valerandum <strong>ab</strong>solvimus.<br />
In 24. ubi dicitur Valerandus Antwerpiam<br />
literas misisse ubi indigne tr<strong>ad</strong>ucit pios et innoxios<br />
huius ecclesiae homines, <strong>ad</strong>didisse exemplaria quae<br />
hue illuc spargerentur,. pronunciamus: quum id<br />
communiter a seniorum collegio actum fuerit, hanc<br />
accusationem non debere in hoc arbitrio comprehendi.<br />
Verum si operae pretium fuerit dé hac iniuria<br />
inquirere, in alium locum reiieimus. Interea<br />
Augustinum <strong>ad</strong>mittere visum non est <strong>ad</strong> eius facti<br />
reprehensionem, in quo communiter aggreditur omnes<br />
seniores quum ita suo compromisso repugnaret.<br />
Super ultimo articulo, ubi graviter inculpatur<br />
Valerandus quod praeter iuris rationém se immiserit<br />
tes<strong>tam</strong>ento et bonis M. Richardi 7 ) et domicellae<br />
de Merieourt, pronunciamus: examine h<strong>ab</strong>ito<br />
nullam in Valerando deprehensam fuisse culpam<br />
quod perperam iniecerit se in bona M. Richardi.<br />
Quod tarnen tes<strong>tam</strong>ehtum scripserit Richardi ipsius<br />
nomine, cui recitando nullos <strong>ad</strong>hibuerit testes, domesticos<br />
qui quotidie visebant aegrotum accersere<br />
neglëxerit, in eo ipsum iudicamus se onerasse sinistra<br />
suspicione. Ad haec, post<strong>quam</strong> Ioannes<br />
Magueron alterque collega eius creati fuerunt<br />
tutores liberis M. Richardi, iudicamus inique reçusasse<br />
tr<strong>ad</strong>ere in eorum manus quae ex haereditate<br />
apud se h<strong>ab</strong>ebat, et quidquid tune coloris praetexuerit<br />
a tergiversatione non <strong>ab</strong>esse: praesertim<br />
quum pro suggestu denunciasset ipse ut quisquis<br />
ex haçreditate illa aliquid h<strong>ab</strong>eret restitueret ipsis<br />
tutoribus, idque fieri curasset in ecclesia Ànglorum.<br />
Quantum <strong>ad</strong> 40 tallerös attinet quos hodie <strong>ad</strong>huc<br />
detinet, mallemus statim fuisse solutos ut murmuribus<br />
et offendiculis occursum foret. Quantum <strong>ad</strong><br />
domicellam de Merieourt, quia liquido nobis apparet<br />
voluisse omnia sua dare et legare Stephano Mignot<br />
eiusque uxori, et octo ante mortem diebus idem<br />
coram testibus asseruisse, ut satis cognita sit eius<br />
voluntas, iudicanius in forma tes<strong>tam</strong>enti prorsus<br />
frivola (sicuti primo intuitu conspicuum est), et ubi<br />
nomen eius qui fraudatus eo modo fuisset cernitur<br />
inductum et deletum, et ei sub pauperum nomine<br />
incertum legatum assignatur, vehementem esse<br />
suspicionem frau dis et malae vârsationis. Quan<strong>quam</strong><br />
consilii nostri non est Valerandum damnare,<br />
ac si data opera vel consulto falsi crimine se obstrinxisset.<br />
Postremo statuimus et decrèvimus, sic ratum<br />
utrique parti debere esse hoc arbitrium, ut se contineant<br />
in eius tenore et pacati ambo maneant,<br />
7) VàOeviMi.
Change language