epistolarum tam ab 10. cal vino quam ad eum - Archive ouverte UNIGE
epistolarum tam ab 10. cal vino quam ad eum - Archive ouverte UNIGE
epistolarum tam ab 10. cal vino quam ad eum - Archive ouverte UNIGE
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
589 1557 AUGUST. ' 599<br />
(Reperies in Cod. Genev. 107«, fol. 159, et quidem primos<br />
versus a Cal<strong>vino</strong> scriptos, oaeterea Ionvillaei manu. H<strong>ab</strong>et<br />
Bpp. Bemensium Tom. VI. p. 695; item Simlerns Vol. 90.<br />
Versio anglica III. 349.)<br />
Guilielmo filio Lantgravii. l )<br />
S. Illustrissime princeps ac Domine, quia hic<br />
amicus et familiaris meus, qui propter suam pietatem<br />
aliasque virtutes mihi carissimus est, <strong>ad</strong> V. C.<br />
proficisci instituons sibi persuaserat, si literas a me<br />
afferret, <strong>ad</strong>ventum suum fore gratiorem, hoc a me<br />
officium flagitando extorsit. Nam quia merito verebar,<br />
2 ) si alios mea commendatione ornare tentarem<br />
ignotus ipse nee magna gratia vel autoritate<br />
praeditus, ne in stultae audaciae no<strong>tam</strong> incurrerem,<br />
non semel excusavi. Sed quum saepius exoiperet,<br />
se ex fratre meo Ioanne Garnerio s ) intellexisse<br />
officium hoc V. C. non fore ingratum, tandem pervicit<br />
ut scriberem. lam anno superiore apud vos<br />
fuit et verba fecit de uxoris suae filio, quern nunc<br />
testandi obsequii causa illustrissimo Prinçipi patri<br />
vestro vobisque offerre statuit. Puer est ex splendido<br />
genere progenitus, familiaque antiqua et divite :<br />
mater singulari pietate ex eximiis virtutibus excellens<br />
femina. Quum fugiendae idololatriae causa<br />
patriam relinquens pro nihilo duceret satis amplos<br />
reditus, filinro suum tan<strong>quam</strong> optimum thesaurum<br />
minime neglexit. Haec magnanimitas non parva<br />
laude digna est, maluisse contemptis mundi opibus<br />
puero exsilii consorte se oner are <strong>quam</strong> <strong>eum</strong> relinquere<br />
in sordibus et inquinamentis papatus. Hinc<br />
factum est ut propinqui, velut in praedam sibi para<strong>tam</strong>,<br />
involaverint in pupilli bona. Oaeterum quia<br />
prudentissima mulier, ac simul etiam vitricus, cognito<br />
pueri ingenio metuunt, ubi <strong>ad</strong>oleverit, ne indigne<br />
ferens splendido patrimonio se fuisse spoliation<br />
Galliam répétât, et recuperandis fortunis<br />
nimis cupide inhians <strong>ab</strong> ecclesia Christi forte discedat,<br />
haec illis optima ratio visa est, si gratia illustrissimae<br />
domus vestrae <strong>ad</strong>iutus saltern ali<strong>quam</strong><br />
bonorum suorum partem, quae <strong>ad</strong> mediocfem vitae<br />
statum sufficiat, possit ex illo incendio eripere. Ne<br />
tarnen videantur cum vestro incommode ant molestia<br />
sibi consulere, non aliud cupiunt <strong>quam</strong> puerum<br />
in clientela illustrissimae domus vestrae censeri :<br />
quod impetratu difficile non fore confido. Itaque<br />
non alia mihi, scribendi ratio fuit, nisi ut V. 0.<br />
meo testimonio <strong>ad</strong> hoc beneficium praestandum<br />
magis animetur, ac illustrissimus quoque Princeps<br />
pater vester, si opus erit, de pûeri familia matris 1<br />
que virtute certior factus, quod iam sponte conces*<br />
sit, libentius et prolixius iterum confirmet. Dominus<br />
illustrissimum pattern vestfum, vos to<strong>tam</strong>que<br />
domum incolumem et florentem tueatur et omnis<br />
benedictionis genere locupletet. Genevae ?. Calend.<br />
Sept. 1557.<br />
2693»<br />
FAEELLUS BULLINGERO.<br />
Iam et ipse confessionem istym Wirtembergensem<br />
excusat et vmdicat, simul in eo peccasse fassus quod<br />
Turici de e<strong>ad</strong>em tacuerit. ' Neque occasionem^praeterire<br />
sinit im, alios debacchandi. .<br />
(Ex antographo Archiv. Turio. Pint. VI. Vol. 166, olim Epp.<br />
Tom. 24, fol. 340. - Simler. Vol. 90.)<br />
S. Multum nobis dolet, optime Bullingere, quod<br />
ut bona fide omnia tibi retuHmus quae cum pastoribus<br />
sumus loquuti, non ita tibi tr<strong>ad</strong>idimüs quae<br />
<strong>ad</strong> <strong>ad</strong>ducendos <strong>ad</strong> amicum colloquium videbantur<br />
facere, et quae tarn offensos utcunque placare videbantur.<br />
Si erga te hic multa peccatum est imprudentia,<br />
condona quaeso tui amantissimis et observantissimis<br />
fratribus, ut condonant omnes qui non<br />
minus queri de nobis possunt <strong>quam</strong> tu. Sed quia<br />
norunt quo simus animo et plane intelligunt, ut<br />
coram Deo Vere testari possumus, nihil hie aliud<br />
in causa fuisse quod tibi et aliis non aperuimus<br />
<strong>quam</strong> solam indogitantiam, quod in men tern non<br />
venerit. Ego senior rapiebar, quod Dominus tanto<br />
successu dederat <strong>ab</strong>solvere, quod pro tarn Sanctis<br />
fratribus coeptum erat. Accedebat <strong>ad</strong> cumulum<br />
quod pius dux Wirtembergensis tantopere expetebat,<br />
et quod viam videbam aper<strong>tam</strong> <strong>ad</strong> id quod supra<br />
omnia semper expetii, nimirum ut supra modum<br />
necessaria concordia inter ecclesias tandem fieret.<br />
Nam neminem puto qui màgis tanto ofFendiculo et<br />
rémora evangelii angatur, quique magis cupiat sublatum.<br />
Bern vero non minus permovebatur, et dum<br />
singula diligentius curat quae pro fratribus faciunt<br />
et quae <strong>ad</strong> colloquium, hoc non cogitavit. Hodie<br />
2692.1) Haec Calvinus manu propria. Cuius literaturam primum prius<strong>quam</strong> scriberem, rog-<strong>ab</strong>am Viretum<br />
tarn bene novit librarius Bernensis ut pro Landgravio Buelgrai<br />
legerit, quod et Simlerusservavit.<br />
nostrum quid sentiret de iis quse data fuerunt,<br />
2) Hue usque ipse Calvinus.<br />
primum vere probo viro Michaeü JDiMero, et quae<br />
3) quern supra in Bassia paedagogum factum iegisti, rursus Iacobo Andreae, respondit se nihil invenire<br />
secundum Striederum hoc ipso anno professor Marburgensis I unde offendatur, nee putat quem<strong>quam</strong> merito offendi<br />
creatus est.