epistolarum tam ab 10. cal vino quam ad eum - Archive ouverte UNIGE

539 EPISTOLAE 2662—2665 540
riorum iubilo 3 ) nostrorumque dolore. Sic a Francfordia
et Haydelbérga nunciatur. Confessiones deoet
esse. claras et minime involutas aut ancipites,
in iis praeeipue de quibus controvertitur. Ego certe
huiusmodi confessionem neque facerem, neque ab
aiiis faotae aut conscriptae subscriberem. Ouperem
autem a te talem non esse exhibitam, si modo per
te est exhibita. Idem iudioant mecum et reliqui
qui viderunt. Quanquam paucis adhuc eius facta
sit copia. Vale. Sal vi sint D. Calvinus, D. Pharellus
et reliqui fratres» Tiguri 16. Iulii 1557.
2663.
BEZA CAL VINO.
Longa et ambigua excusatio confessionis in Germania
ab ipso et FareUo scriptae et silentii de eadem
post reditum observait. Calvini ultima admonitio
erabrones ne vrritet.
$Ex autographe. Ood. Genev. 117, fol. 29. Ibidem fol. 28 legitur
eiusdem apographon. Alibi non ocenrrit. Edidit Batun.
I. 467. Inscripto desideratur.)
S. TJt magis etiam mireris nostram imprudentiam,
non errorê tantum sed praepostero quoque
iudicio *) factum est, ut istius scripti Tiguri non
meminerimus. Nam quia spes erat instituendi colloquii,
et verebamur ne quis offensus resiliret, non
putavimus expèdire ut ipsum scriptum eo tempore
exhiberetur. z ) De Martyre 8 ) quidem nihil dubitabamus,
sed videbamus fore ut eum adduceremus in
invidiam si, quod tandem intellectum esset, cum eo
uno haec communicassemus. Non sperabam autem
ista nostris adversariis adeo grata fore ut ita cito
dispergi vellent. 4 ) Sed prudentis hominis non est
dicere: non putabam. Dixi ego, homo imperitus
et, quantum iam possum videre, valde imprudens,
Farello nostro: hanc esse meam sententiam. 5 ) Ipsius
erat acùtius in his rebus cernere. 6 ) Nunc
3) Vides Palatinum et Wirtembergensem cum suis theologis
leeta ilia confessione iam paeana cantasse quasi Helvetii
in castra Lutheranorum transiissent.
2668.1) Hic iam aliter ac niiper ad Càlvinum N. 2646.
2) Beza ad marg. addit: Colloquium a nobis enm Andrea
habitum, ex quo scriptum illnd natum est, illis expoauimus.
3) Cf. Baum I. 279. Schmidt, Verm. 210.
4) Heshusius h. t. superintendents Heidelbergensis earn
mulgaverat, scü. ut concessionem Lutheranis factam, non typis
quidem descriptam sed viva voce et manu scriptum. Pollanus
apographon nactits Turicum misit.
5) tacendum esse de confessione.
"• 6) Culpam ergo in collegam reiieit quamvis in hoc negotio
satis insontem.
quod infectum fieri non potest rogo te ut emendes,
ne quid suspicionis hie gignatur, quod nobis plurimum
noceat. Nam sane miror D. Bullingerum ab
eo tempore nihil prorsus ad me scripsisse. 7 ) Utut
sit, mihi satis fuerit, si imprudentia vel praeposterus
metus a malitia et improbitate distinguatur. Sed
haec omnia tuae prudentiae aestimanda relinquo,
qui hoc onus in te receperis. 8 ) Valerandum opor- ^
tuerat nos priores monere, 9 ) et miror etiam D. Märtyrern
tarn parce scribere, ex quo sane cuperem intelligere
quaenam sint illae duriusculae et ambiguae
voces, quas tarnen inprimis vitare studui, quoad
eius fieri potuit. Sed eo tempore nimirum nobis
propositum non erat totum argumentum tractare,
sed eos potius quibuscum nobis erat negotium id est
Dillenm, Andream, Angelandrum ab illo fervore ad
moderationem aliquam adducere, qua in re spero
nos operam non lusisse. 10 ) Ideo factum est ut düo
ilia capita in quibus illos scio nominatim a nobis
dissidere non attigerim, nempe infinitatem corporis
Christi et infidelium manducationem, J1 ) quaetamen
aperte ex istis concessis refelluntur. Sed ille, 12 )
nihil cogitat nisi fortassis hoc unum ut plus quam
reliqui sapore videatur. Utinam vero Dominus ab
istis ambitiosis et turbulentis ingeniis ecclesiam suam
vindicet.
Tuam adversus Magdeburgenses responsionem
non dubito, quaecunque tandem sit, bonis et doctis
placituram. Sed tarnen mallem profecto, ut dicam
quod res est, solam causam attingi, ne hac occasione
spes ilia colloquii, quantulacunque est, amittatur.
1S ) Sed modum hie tibi praescribere non
iniquum modo sed nefas etiam esse puto. Rogo ut
quidquid scripsisti, in tempore habeam.
Nudius tertius ad te scripsi '*) nos in magna
sollicitudine esse de vestro illo publico negotio: 15 )
earn vero non modo non imminuit sed etiam auxit
ille qui tuas 16 ) heri ad nos attulit, ita visus est
nobis mult a quidem sed ambigua, incerta atque adeo
vanà garrire. Sois quid requiramus, nempe non illa
lxvaiTjQi,a quae scribi nec debent nec possunt, imo
vero quae libenter etiam ignoramus, sed illud unum
7) Praecedentem nondum acceperat.
8) Videtwr aliqua Calvini intercidisse.
9) Confer sequeniem Calvini ad Märtyrern.
10) Hic de industria minus sincere loqui videtur. Solus
primum Dillerus %llius confessionis scribendae autor fuerat,
isque minime fervore lutherano actus. Postea vero Goeppingae
Beza eandem in gratiam Andreae et Angelandri (olim Mombelgardensis)
mutavit magisque luiheranieantem fecit
11) non quidem expresse sed satis ambiguë {N. 2628,
Art. 3).
12) Pollanus.
13) Cf. Farellum eadem suadentem N. 2659.
14) Literae non ewstant.
15) cum Bernensibus : postridie Idiis lui. legati Badena
reduces fuerunt. (Beg. du Conseil.)
16) itidem deperditas.