epistolarum tam ab 10. cal vino quam ad eum - Archive ouverte UNIGE
epistolarum tam ab 10. cal vino quam ad eum - Archive ouverte UNIGE
epistolarum tam ab 10. cal vino quam ad eum - Archive ouverte UNIGE
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
685 1557 OOTOB. 686<br />
lui, eoque magis quod <strong>quam</strong>diu in Belgis, <strong>ad</strong>.quos<br />
profectionem paro, commorandum mihi sit ignoro :<br />
quo quum non mea vocent negotia, alieno tempore<br />
rationibusque inseryiendnm mini, video. Itaque, ne<br />
dum <strong>ad</strong> eas me accomodo redeam serius, intermissionis<br />
culpam (si modo futura est ulla) praecavere<br />
volui, interponendaeque morae usuram ante praestare<br />
tibi <strong>quam</strong> tibi literarum ullum officium requirere<br />
veniret in meutern. Yerum satis amplum mihi<br />
<strong>ad</strong> scribendum argumentum iudicavi, tantas accessions<br />
progressionesque serpentis atque omnia paene<br />
tenentis et complectentis evangelii: rem ut lectu<br />
iucundam tibi, ita quae me ipsa cogitatione mirifica<br />
voluptate permulceat. Quod enim <strong>ab</strong>iectos nos<br />
in leonum specum 2 ) tanto miraculo tantaque virtute<br />
servavit servatque incolumes Dominus, quod <strong>ab</strong><br />
eorum faucibus eripuit, quod eorum dentés atterit,<br />
gratias (ut par est) agimus liberatori serratorique<br />
nostro optimo, ac spe magna in posterum confirmati<br />
ubique laudes eius praedicamus, tantum promoventes<br />
quantum miramur et obstupescimus. Certius<br />
tu haec quidem <strong>ab</strong> aliis fortasse: sed tarnen<br />
iuvat haec e<strong>ad</strong>em audire millies. Messis tempestiva<br />
maturitate c<strong>ad</strong>uca est: nobis orandus Dominus et<br />
perpetuis precibus exorandus quo messores operasque<br />
mittat in opus suum atque frumentum cogat<br />
in horr<strong>eum</strong> suum.<br />
Allata <strong>ad</strong> nos est Apologia s ) in Advocatum,<br />
acerba quidem et vehemens, sed quae obscure nescio<br />
quern perstringat. Nam quum plerique in e<strong>ad</strong>em<br />
causa sint, in quern potissimum torqueatur<br />
hoc telum, multo foret incertius nisi aen<strong>eum</strong> os<br />
percelleretur quale plerisque qui hanc causam egerunt<br />
idem est. Nam quae de Numa Pompilio pluribu8<br />
verbis tractantur nee a quo<strong>quam</strong> dicta audivi<br />
nee quaerendo potui cognoscere. Ita vir doctus et<br />
pius elusus mendacio iactat braekia protendens et<br />
verberat idïbus auras. 4 ) Nam si mihi permittis quae<br />
sentiam libère scribëre, tota causa gravior est <strong>quam</strong><br />
ut simplici defensione contenta sit. Stat ipsa quidem<br />
suo robore et aeterna Dei veritate confirmata,<br />
munitaque est <strong>ad</strong> versus omnem omnium iniuriam,<br />
ne dicam sycophantarum r<strong>ab</strong>ularumque aliquot <strong>cal</strong>umniam,<br />
ut vel nullius patrocinio egeat, vel si<br />
vindicatur pro ipsius maiestate graviter digneque<br />
tractanda sit. Non quod vel vim dicendi vel eruditionem<br />
in patrono nostro. desiderem, quae sunt<br />
in illo amplissima, sed doleo de tot tantisque probris,<br />
quae in nos religionemque indignissime coniecerunt<br />
vel despuerunt potius nequissimi impurissimique<br />
homines, ea tantum esse prolata quae non<br />
magnum afferunt <strong>ad</strong> caput causae momentum. Haec<br />
sunt omnium nostrum clamoribus refutanda refellendaque<br />
doctorum piorumque lucubrationibus et<br />
, quasi stylis confodienda, quod Christo illüdnnt in<br />
ipsius corpore, hoc est in nobis quos crudelissime<br />
qruci affixerunt ipsius, quod An<strong>ab</strong>aptistae,<br />
sacramentarii, alieni <strong>ab</strong> omni religione dicimur, devovemur<br />
omni suppliciorum acerbitati, quod omnium<br />
impietas furorque acuitur in nos. Ecquis<br />
vero ferat sacrosancta Dei oraoula di<strong>vino</strong>sque libros<br />
e manibus nostris. excuti, in quibus diu nootuqûe<br />
hortatore et magistro spiritu sancto versamur, quorumque<br />
perpétua lectione susten<strong>tam</strong>us in tantis<br />
malis spem immortalitatis? Et negant tarnen a<br />
nobis recipi, hoc est, <strong>ab</strong> optimis viris, quos nobiscum<br />
optimae parentis ecclesiae genuit Christus per<br />
spiritum suum sanctum. Impudentiam vero hanc<br />
quis ferre possit stomachus, quod Christi nomen,<br />
quo gloriamur <strong>ad</strong>optati in Dei familiam illo autore,<br />
nobis <strong>ad</strong>eo detrahitur <strong>ab</strong> iis in quibus religionis<br />
nullus est usus, quod corporalem Christi praèsentiam<br />
in symbolo tvxaoiorCac non constituimus. Nam<br />
horum ego cogitatione perhorresco totus, quod naturae<br />
leges, quas omne genus animantram religiose<br />
colit, a nobis violari et efiringi sceleratissime mett"<br />
tiuntur: promiscuos aiunt esse concubitus, vagas<br />
libidines, nihil sanctum aut religiosum esse. Adeo<br />
nihil tarn excellons divinumque est quod non polluât<br />
et inficiat virulenta sordibusque corrupta istorum<br />
hominum lingua. Poterant haec quidem probra<br />
unius confessionis nostrae lectione refelli, sed ea<br />
nun<strong>quam</strong> recitata ac ne citata quidem. Unum tantum<br />
aut alterum caput excipio.<br />
Tu quid faciendum sit pro tua singulari prudentia<br />
facile constitues. Ego to<strong>tam</strong> causam graviter<br />
et distincte tractari excogitarique vellem, aut si non<br />
putas necessarium, historiam rei gestae simpliciter<br />
et nude a Nicolao nostro Vfflerano s ) conscribi, qui<br />
toti negotio non solum interfuit sed etiam praefuit.<br />
Nos omnes Dei merito valemus ut hic possumus.<br />
D<strong>eum</strong> oro et obtestor per Iesum Christum<br />
Dominum nostrum ut te tuosque symmystas optimos<br />
clarissimosque viros ecclesiae suae <strong>quam</strong>diutis-<br />
2) Affaire de la rue S. Jacques. (?)<br />
sinïe incolumes esse patiatur: noBtris vero heroibus<br />
3) Haec satis obscure dicta. Si quid videmus agit de<br />
Apologia qua pit vindicàbantur a ealumniis de ipsorum nocturnis<br />
conventions sparsis. (Martyrs f. 466 v. Hist. eeel. I.<br />
120 ss.) Une apologie par le pasteur de Chandieu fat imprimée,<br />
mais trois réfutations catholiques d'une extrême vio 5) Si rêvera (quod suspicati sumus) haec epistola <strong>ad</strong><br />
lence y répondirent coup sur coup. (Goquerel, Hist, de Ve'gl. catastrophen prid. Non. Sept. 1557 referenda est, hohes hic<br />
réf. de Paris 21.) Cf. quoque Ep. Macarii 7. Febr. 1558. nomen (utrum verum an ascititium?) ministri coetus a plèbe<br />
4) Virg. Aen. V. 377:<br />
furiose disiecti.