epistolarum tam ab 10. cal vino quam ad eum - Archive ouverte UNIGE
epistolarum tam ab 10. cal vino quam ad eum - Archive ouverte UNIGE
epistolarum tam ab 10. cal vino quam ad eum - Archive ouverte UNIGE
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
741 1557 DEOEMB. 742<br />
noverunt, our tantopere a nobis requiratur subscripts<br />
et cur non tueantur atque etiam profiteantur<br />
multi sinceriorem eoclesiarum nostrarum doctrinam,<br />
cui alioqui non sunt iniqui. Quibus omnibus<br />
illud quoque non levé accedit, quod illustrissimis<br />
sanctissimisque evangelicae religionis principibus<br />
sedulo a versutis huius saeculi filiis inculcatur, cavendum<br />
ipsis esse modis omnibus, ne vel suspicionem<br />
levitatis incurrant, idque apud Imperatorem,<br />
apud reges, principes atque omnes ordines imperii,<br />
apud quos semel professi sint oblata confessione<br />
August, fidem suam, <strong>quam</strong> in coenae negotio ita<br />
proposuerint, ut ipse Caesar et qui se appellant<br />
catholicos approbarint ilium articulum. Oaeterum<br />
a levitatis nota ipsos minime expurgari posse, si<br />
nunc cum illis ecclesiis consentiant, aut illas utcunque<br />
ferre velle profiteantur, quae in celebribus<br />
illis comitiis, dum Protestantes veluti in gratiam<br />
suntrecepti, hae* nominatim sunt damnatae, ethactenus<br />
in omnibus comitiis sub nomine Sacramentariorum<br />
exclusae. Videmus alioqui nonnullas urbes<br />
in illis ipsis Augustanis comitiis nominatim damnatae<br />
non potuisse recipi, neque receptas esse in<br />
societatem Protestantium nisi per subscriptionem<br />
confessionis Augustanae,<br />
Verum ut eo unde digressi sumus redeamus,<br />
quum tu ipse praeterita aestate ageres cum principibus<br />
ipsorumque concionatoribus, viris doctis,<br />
benignis et moderatis, quid, obsecro, tuo efficisti<br />
colloquiö? Reliquisti in illorum manibus confessionem<br />
nomine Helveticarum et S<strong>ab</strong>audicarum ecclesiarum<br />
edi<strong>tam</strong>, quae sola <strong>ab</strong>unde testari posset non<br />
in alium finem istiusmodi colloquia spectare, <strong>quam</strong><br />
modo diximus. Oonfessio enim ilia, <strong>quam</strong> insciis<br />
nobis obtuli8ti, magis in ipsorum doctrinam inclinât,<br />
<strong>quam</strong> nostram simpliciter exponat. TJnde nos illam<br />
agnoscere non potuimus, ac te Tiguri in coetu fratrum,<br />
sicut scis, hortati sumus ut <strong>ab</strong> huiusmodi<br />
confessionibus scribéndis et offerendis principibus<br />
<strong>ab</strong>stineas. Nihilominus nunc quoque dum iterum <strong>ad</strong><br />
principum illustrissimorum concionatores venisti<br />
Wormaciam in colloquium, aliud interim agens,<br />
causam nempe vinctorum Iesu Christi in Gallia, et<br />
novam rursus confessionem conscripsisti, et colloquium<br />
postulasti. Quälern veroconfessionem? Talem<br />
omnino, qualem subinde dicimus et requirendam a<br />
nobis per illos, et dandam a nobis, si modo aliquid<br />
pacificationis sperare voluerimus. Talem enim confessionem<br />
vel ipse scripsisti, vel <strong>ab</strong> alio scrip<strong>tam</strong><br />
obtulisti, 6 ) quae in omnibus confessioni Aug. consentiat,<br />
accédât, quinimo nominatim ipsam profiteatur.<br />
Excipis tarnen, id quod interim probamus et<br />
laudamus, eucharistiae articulum, in quo <strong>ad</strong>huc<br />
6) Viae quae annotavimus <strong>ad</strong> N. 2762, not. 9.<br />
aliquot haereant controversiae. Interoa nos non arbitramur<br />
ecclesias Galliae puriores ea omnia, <strong>tam</strong>etsi<br />
tu excipis eucharistiae articulum, agnituras,<br />
quae isti in sua ilia confessione August, profitentur.<br />
Cuius quidem generis inter alia esse pu<strong>tam</strong>us:<br />
baptismi aquae nëcessitatem in infantibus <strong>ad</strong> salutem,<br />
confessionem item quae fit sacerdoti et <strong>ab</strong>solutionem<br />
priva<strong>tam</strong>, ut nunc alia non commemoremus.<br />
Nos certe in his, nedum in articulo eucharistiae,<br />
Augustanam confessionem non sequimur,<br />
neque illam un<strong>quam</strong> simpliciter recipere voluerunt<br />
ecclesiae Helvetiorum, sicuti prius quoque exposuimus,<br />
dum mentionem faceremus, quae in negotio<br />
concordiae acta sint per D. Bucerum. Proinde<br />
quum haec ita h<strong>ab</strong>eant, non temere diximus, quod<br />
modo repetimus, nobis nondum esse persuasum,<br />
colloquium cum istis hominibus unicam illam esse<br />
viam per <strong>quam</strong> veniàtur <strong>ad</strong> veram solidam st<strong>ab</strong>ilemque<br />
concordiam, quum in omnibus hactenus<br />
h<strong>ab</strong>itis colloquiis constantissime nostris ecclesiis obtrudatur<br />
in omnibus confessio Augustana simpliciter<br />
recipienda, <strong>ad</strong>eoque hue spectent istorum omnia, ut<br />
relictis nostris <strong>ad</strong> ipsos concedamus: qüod quüm<br />
illis dare non possimus, nisi contra fidem officium<br />
atque conscientiam facere libeat, tu iam cogita <strong>quam</strong><br />
bene rebus ecclesiae nostrae consulas, qui profectionibus<br />
susceptis <strong>ad</strong> principes et eorum ministros,<br />
hoc impetratum cupis, quod cum tot tantisque coniunctum<br />
est difficultatibus et discriminibus. Bcimus<br />
autem ecclesias Gallicas, <strong>ad</strong>de et peregrinorum per<br />
Germaniam, minime a nobis postulare ut aliquid<br />
obscurum, impexum aut veritati incongruum recipiamus,<br />
quo ipsis liceat esse tutioribus et tranquillis<br />
magis. Agnoscimus item pace et concordia<br />
inter fratres nihil esse opt<strong>ab</strong>ilius et iucundius.<br />
Beati pacifici, ait Dominus, quoniam filii Dei voc<strong>ab</strong>untur.<br />
Interim te quoque cum omnibus Sanctis<br />
agnoscere non dubi<strong>tam</strong>us, propter pacem ne latum<br />
quidem pilum a veritate confessa et simplicitate<br />
sancta recedendum, aut tantillum contra conscientiam<br />
recipiendum esse, maxime quum illud quoque<br />
Domini dictum célèbre sit: Non veni pacem mittere<br />
sed gl<strong>ad</strong>ium. Molesta sane res est, et tantum<br />
non <strong>ab</strong>omin<strong>ab</strong>ilis infirmorum offensio. Sed quid,<br />
obsecro, facias, praesertim quum te constringant<br />
diserta Domini mandata et periculum sit ne per<br />
pacificationem illam obscuram non modo non tollatur<br />
offensio iam inveterata et hoc minus noxia,<br />
sed conduplicetur potius renovata? Proinde fraterne<br />
hor<strong>tam</strong>ur ac obsecramus te, honorande domine<br />
et frater carissime, ne un<strong>quam</strong> obliviscaris<br />
verborum Domini nostri et apostoli eius dicentis:<br />
Estote prudentes sicut serpentes et simplices tan<strong>quam</strong><br />
columbae! Videte ut circumspecte ambuletis<br />
ut sapientes, redimentes occasionem, quod dies mali<br />
sint, ac tempères ac caveas tibi posthac ne princi-<br />
47*
Change language