You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
Voetje voor voetje schoof hij naar de trap. Als de eerste<br />
trede kraakt, dacht hij, loop ik in godsnaam maar regelrecht<br />
naar boven, kome, wat komen wil. De trede kraakte<br />
niet; hij herademde. De derde trede kraakte even, maar<br />
zoo weinig, dat hij er niet eens acht op sloeg. Bij de zesde<br />
verloor hij het maanlicht. In het donker tastte hij langs de<br />
leuning naar boven, tot hij op een portaaltje was aangekomen.<br />
Zijn oogen trachtten zich in de duis<strong>ter</strong>nis te orienteeren,<br />
zonder veel resultaat. Hoe nu, dacht hij, nu heel<br />
voorzichtig. . .<br />
Plotseling viel er iets.<br />
Het was Dumay, of het korte geluid hem omtrok, met<br />
een ruk. In een der deurlijsten stond een gedaante, in een<br />
lichte pyama.<br />
„God, Vic. . . ji.j?"<br />
In twee stappen was hij bij haar en nam haar in zijn<br />
armen. Hij voelde hoe haar heele lichaam trilde ; het was<br />
bijna een zacht, aanhoudend schudden, waaraan geen<br />
eind scheen te komen.<br />
„Karin... lieve.. . lieve.. . liefste..."<br />
Hij droeg haar de kamer in en legde haar op het bed,<br />
dat half open lag geslagen. Hij voelde zich een schurk en<br />
tegelijk een idioot.<br />
, Karin. . . Karin. . . ik ben het.. ."<br />
'Hij<br />
zag haar oogen, in het halfduis<strong>ter</strong>, nog vreemd sta-<br />
rers en hoorde het hijgen van haar adem.<br />
)) Karin. . . luis<strong>ter</strong> dan. .. misschien was ik gek, maar ik<br />
wou, ik moest je vannacht nog vragen... of je met me<br />
trouwen wilt... Karin."<br />
In spanning wachtte hij. Een paar seconden. Teen voelde<br />
hij haar armen vast en innig om zijn hals, zijn hoofd naar<br />
beneden getrokken op het kussen, in haar haren.<br />
137
Change language