Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
„Kind. . . je krijgt een goeden man, hoor. . . ik hoop, dat<br />
jullie je heele leven lang gelukkig zult zijn. . .”<br />
Ook Karin begon in haar taschje naar haar zakdoek te<br />
grabbelen ; zij zoende haar moeder en haar moeder zoende<br />
haar. Een oogenblik schenen zij Dumay vergeten te hebben<br />
en in elkaar op te gaan; tot mevrouw Laurens Karin<br />
zacht van zich afschoof :<br />
„En, eh. . . ik zal nu maar. . . Victor zeggen?"<br />
Dumay, toch ietwat verbluft door het succes van zijn<br />
pleidooi, mompelde een toestemmend antwoord. Hij<br />
bloosde, toen mevrouw Laurens hem een kus op de wang<br />
gaf. Toen, even la<strong>ter</strong>, Karin een flesch rooden wijn gehaald<br />
had en zij elkaar toedronken, vermeed hij het woord<br />
„moeder", dat kennelijk van hem verwacht werd.<br />
Maar het lichte, veerende wedstrijdgevoel verliet hem<br />
niet. Dit alles scheen hem weer spel : om Karin.<br />
3<br />
Pas toen hij tegen elf uur thuis kwam en in een van zijn<br />
leeren clubfauteuils was neergevallen, voelde hij, dat hij<br />
doodmoe was, hoewel hij niet tot rust kon komen.<br />
Hij nam automatisch zijn sigaar.<br />
De rook scheen langzaam en met omwegen naar boven<br />
te stijgen. Het kwam hem voor, dat er in de kamer iets<br />
ontbrak. Hij stond op, om het te gaan zoeken, maar hij<br />
kon niet bedenken, wat het zou kunnen zijn, en ging weer<br />
zitten. Hij blies in de tamme rookspiralen, zoodat zij naar<br />
alle kanten uit elkander stoven.<br />
Het zal goed zijn, als Karin eenmaal hier is, dacht hij.<br />
Ik ben te veel aan mijzelf gewend geraakt. Het is ook goed,<br />
dat ik er haast ach<strong>ter</strong> gezet heb; wachten heeft geen zin.<br />
Voor zich zag hij een uitgebreid programma van haastige,<br />
163