Download PDF - Braak, Menno ter

More documents

Recommendations

Info

taarns als lichtstuivende pluimballen ronddreven , de omtrekken van alle dingen ontbraken. Eerst wist Donner niet, wat er met hem aan de hand was. De volgende seconde had hij het door : zijn lorgnet was door de botsing van zijn neus gevallen. Hij stond nog op de plaats van het ongeluk en zag om zich heen op het trottoir. Ook de gleuven tusschen de steenen ontbraken ; het trottoir was een egale pap geworden, met onduidelijke vlekken. Met een vloek om zijn ergernis te luchten, knielde hij neer en begon, tastend als een blindeman, naar zijn gevallen lorgnet te zoeken. Ellendige myopie ! Hoe stom, om de reservelorgnet te vergeten!. . . Zijn hand schermde stuntelig over de steenen. . . Ah, daar, iets donkers !. . . Hij greep naar het donkere ; het voelde week en vies aan, zoodat hij vol afschuw zijn al gekromde \ringers snel terugtrok ; hij rook een rottigen geur, maar gunde zich niet den tijd het voorwerp nader te onderzoeken. In een cirkel om zich heen manoeuvreerend tastte hij gejaagd verder. Twee grijze schimmen, die voorbijgingen, hoorde hij luid lachen en een spottende opmerking maken over zijn hurken op het trottoir; maar verbitterd zocht hij door; alsof de nevel om hem heen hem tegen alle belachelijkheid beschermde. Eindelijk, op een moment, dat hij het al niet meer verwachtte, raakte een van zijn vingers een glasscherfje. Het was een splinter van zijn lorgnet; het montuur lag er vlak naast. Hij raapte het op en hield het op een paar centimeter afstand van zijn oogen. Er hing nog een onnoozel scherfje in een der randen, dat ten overvloede dadelijk er uit vie!. Toen hij eenmaal de plaats van het montuur ontdekt had, vond hij ook gemakkelijk het glaspuin, dat in het lantaarnlicht wazig schitterde. Met zijn neus op zijn polshorloge zag Donner, dat hij 58
door dit ongelukje ruim vijf minuten verloren had ; hij zou zich geweldig hebben te haasten, als hij den trein van achten nog wilde halen ! Hij begon op een drafje te loopen. Zijn oogen hadden zich intusschen aan de nieuwe verhoudingen wat gewend ; de vage sterrenhoopen en spiraalnevels, die Tangs hem trokken, kregen weer eenige beteekenis ; de vormeloosheid van de in kransen uitvloeiende lichtvlekken en de uit het zwart opduikende schaduwen werd hem in een minimum van tijd gemeenzaam. Zelfs begon hij zich langzamerhand rekenschap te geven van de poezie, waarin hij nu wandelde : een wonderlijke sprookjeswereld zonder vaste lichamen, die hem afscheidde van de menschen, die hij passeerde; zij zagen hem scherp en meenden natuurlijkerwijs, dat hij hen ook scherp zag. . . Als een blijde schok trilde het plotseling door hem heen, dat daar misschien een goed beeld voor een vers in zat. Misschien?. . . zeker! De sprookjeswereld tegenover de echte wereld, de gemeenschap van de vormelooze lichamen tegenover de gemeenschap der vaste lichamen! En dat in de terzinen uitwerken als : de tegenstelling tusschen den maatschappijmensch en den dichter! Het idee is goed, het idee is goed. . . Het kan ook nog juist in den bundel worden opgenomen. Als inleidend sonnet bijvoorbeeld? Karakteristiek voor den heelen bundel?. . . In Donners hoofd meldden zich woorden ; er schemerde een zin met lichamen vormeloos geleidelijk aan door. De klank was vol en suggestief. . . vormeloos beter dan vormloos, in dit verband. . . die e tusschen vorm en loos zou juist het trage, balanceerende geven, dat hij in deze strophe noodig had.. . Een vrouw liep hem rakelings voorbij ; hij verbeeldde zich, dat zij knap was, maar kon het niet met eenige zekerheid vaststellen. Hij keek om, zij keek ook om, dat kon hij 59
Page 1:
ii I 11 Ai -4.,: N.! k g 0.-4,, T P
Page 6 and 7:
BANDONTWERP HANS-DETLEV VOSS
Page 9:
Voor A.F.
Page 12 and 13: hand geven en vragen, waar we alzoo
Page 14 and 15: De klas, die even, niet- en half-be
Page 16 and 17: de gewone volgorde. Toen stak hij e
Page 18 and 19: der bang dan voor sprekende. Hij be
Page 20 and 21: Tien vloeken vochten nog om den voo
Page 22 and 23: „Lig je zoo goed ? Kan ik misschi
Page 24 and 25: zots aan mijn snor?" Zonderling: Ma
Page 26 and 27: je wel, dat je, in de drie jaar dat
Page 28 and 29: TWEEDE HOOFDSTUK Toen Dumay vijf da
Page 30 and 31: juffrouw van der Wall, die in zijn
Page 32 and 33: eldreis ; maar voorloopig denk ik m
Page 34 and 35: 71Dat stel ik zeer op prijs, dat st
Page 36 and 37: de ouderdom, en misschien zelfs de
Page 38 and 39: ging, iedere noviteit haar dadelijk
Page 40 and 41: spoed op een hoogere macht van zijn
Page 42 and 43: „Heel graag, als u zoo vriendelij
Page 44 and 45: Als antwoord trok de jood, die juis
Page 46 and 47: valsch neuriede terwijl zij aan het
Page 48 and 49: Weet u wel. . . weet u wet, dat u e
Page 50 and 51: koesteren, een meisje uit zijn hoog
Page 52 and 53: enveloppe bij het ontbijt niet de s
Page 54 and 55: als een verlegen jongetje-met-ongec
Page 56 and 57: (wy- vertrouwen elkaar volkomen, ik
Page 58 and 59: gen te schrijven , ik had er alleen
Page 60 and 61: 2 Zachtjes voor zich heen fluitend
Page 64 and 65: nog onderscheiden. Vervloekte myopi
Page 66 and 67: ouw heb, maar laat mij leven, voor
Page 68 and 69: Lisse ! Zij had George na het appla
Page 70 and 71: Bij den tweeden dans ondernam hij h
Page 72 and 73: VIERDE HOOFDSTUK 1 Zonder ophouden
Page 74 and 75: eind aan je leven zou maken. Ik ben
Page 76 and 77: chef staan. De stationsklok wees Li
Page 78 and 79: „Kom Max! Jij bent complimenteus
Page 80 and 81: zich tot Dumay. „U begrijpt, u is
Page 82 and 83: niet te bederven, haastte hij zich
Page 84 and 85: te grommen. De elegante vrouw, die
Page 86 and 87: wogen en aanhoudend het woord tot h
Page 88 and 89: op een zonnig eiland. Er was geen v
Page 90 and 91: ))Dank je. Geloof dan tenminste, da
Page 92 and 93: dan elkaar lang in de oogen zien, e
Page 94 and 95: „Dat zullen we later wel zien, da
Page 96 and 97: „Ik heb je. . . toch gezegd... da
Page 98 and 99: omgeving van vieze houten banken hi
Page 100 and 101: om toch? Waarom zetten we het niet
Page 102 and 103: voren, naderde Dumay's rechtervoet
Page 104 and 105: oven zijn hoofd, maar hij trok niet
Page 106 and 107: ))Dat weet ik niet. Ik heb eens van
Page 108 and 109: om, terwijl dat van den ander onoph
Page 110 and 111: alien twijfel, of deze Bingen eigen
Page 112 and 113:
zijn grijnzend etalagegezicht vlak
Page 114 and 115:
alsof daar niets bij was. Die films
Page 116 and 117:
dacht zij dat vaak, als Karin uit w
Page 118 and 119:
Langzaam en precies stak Karin de s
Page 120 and 121:
weer, en morgen weer wat anders...
Page 122 and 123:
„Je moet werkelijk eens meegaan n
Page 124 and 125:
plooide vest, waarvan twee knoopen
Page 126 and 127:
„Zoo, dat was erg aardig van je m
Page 128 and 129:
vrouw te hebben liefgehad, er gebeu
Page 130 and 131:
„J a, ik ben heel gelukkig.” He
Page 132 and 133:
doen, wat jij pleizierig vindt, heu
Page 134 and 135:
ZEVENDE HOOFDSTUK 1 Dumay draaide h
Page 136 and 137:
Karin juist niet doen, zeg je. Zij
Page 138 and 139:
zwellende knoppen der irissen voor
Page 140 and 141:
feur zwenkte al weer een nieuwe str
Page 142 and 143:
„O jij. . . gek, lieve gek. . . l
Page 144 and 145:
dan nog een seconde oom Herman : ma
Page 146 and 147:
Hij schoot op uit zijn stoel en ste
Page 148 and 149:
heen, maar als door een mist; ik be
Page 150 and 151:
Marie kreeg opeens erg met hem te d
Page 152 and 153:
dat je het misschien niet kunt begr
Page 154 and 155:
hard en gesloten. Toen stak hij haa
Page 156 and 157:
getrouwd ; mijn man is al veertien
Page 158 and 159:
„Ik beloof het je, hoor, ik zal e
Page 160 and 161:
Zij sprak den naam langzaam en duid
Page 162 and 163:
ten van zijn gewone leven-van-jaren
Page 164 and 165:
inkomsten geniet, om een huishouden
Page 166 and 167:
Maar haar moeder rimpelde het voorh
Page 168 and 169:
vlotte handelingen. Ontbrak er nog
Page 170 and 171:
N EGEND E HOOFDSTU K 1 Zaim, kaviaa
Page 172 and 173:
een zuren smaak. Hij leefde weer in
Page 174 and 175:
schroeven; maar zijn handen, die wa
Page 176 and 177:
moet dien Livius recht gaan zetten.
Page 178 and 179:
Pruilend gaf zij hem een zoen. „W
Page 180 and 181:
is op het verkeerde pad, maar hij w
Page 182 and 183:
te zeggen geweest.Wat doet ze? Ik h
Page 184 and 185:
oogen kijken. In de halve schemerin
Page 186 and 187:
troost dan werkelijk, dat de meeste
Page 188 and 189:
hebt nagedacht, waarvan je nuchter
Page 190 and 191:
uffetten ; de laatste waren meestal
Page 192 and 193:
Populaire aan. De Populaire bloosde
Page 194 and 195:
toen nam ik dien bol mee. . . hij s
Page 196 and 197:
zich opkomen, om haar iets duidelij
Page 198 and 199:
Hij zag, hoe zij plotseling bewoog,
Page 200 and 201:
twee mahoniehouten bedden voor zich
Page 202 and 203:
zich zag liggen, nog eenmaal met tr
Page 204 and 205:
pelooze zekerheicl: ik had evengoed
Page 206 and 207:
ELFD E HOOFDSTUK 1 Op het boekenlij
Page 208 and 209:
neerde, speelde haar fantasie al me
Page 210 and 211:
Hij rimpelde zijn voorhoofd bedenke
Page 212 and 213:
„Ik heb er nog een thuis,” rapp
Page 214 and 215:
tempo nam hij een scherpe bocht. Zi
Page 216 and 217:
dat het er een maand geleden niet g
Page 218 and 219:
weer een kant van het leven kennen,
Page 220 and 221:
Beste Vic, Onlangs kreeg ik een een
Page 222 and 223:
niet, maar laat zij misgeschoten he
Page 224 and 225:
els gekocht, Karin weg van kantoor,
Page 226 and 227:
pen buiten haar bereik op een stoel
Page 228 and 229:
tusschen haar handen te trekken ; o
Page 230 and 231:
houdster van je?. . . Ik weet wel,
Page 232 and 233:
waarmee zij uit elkaar waren gegaan
Page 234 and 235:
„Er is iets, dat mij aan dit geva
Page 236:
NIJGH & VAN DITMAR N.V. DRUKKERS RO
show all

Download PDF - Braak, Menno ter

Create successful ePaper yourself

Delete template?

Save as template?