Download PDF - Braak, Menno ter

„Dat verdomde beest wordt lastig, den laatsten tijd,” zei
hij verontschuldigend. „Als het zoo doorgaat, zal ik hem
nog moeten muilkorven of aan de ketting leggen! Maar
zegt u nou zelf, mijnheer Donner, wat heb je dan nog aan
je hond!"
Het kon Donner op dat moment volstrekt niet schelen,
wat de stationschef aan zijn hond zou hebben, als hij gemuilkorfd
rondliep. Die herder kon doodvallen! Altijd en
eeuwig als hij aan het station iemand of moest halen, moest
hij op zijn hoede zijn en een gevecht riskeeren; als dat niet
veranderde, zou hij er werk van maken, want hij had geen
lust Ami thuis te laten voor dien bastaard! Hij streelde vol
medelijden zijn terrier, die zacht najankte.
))a zou u toch den raad willen geven, uw hond wat
beter in het oog te houden," antwoordde hij nog wat zuur.
Ami was niet beschadigd, dat viel tenminste mee.
7)Daar kunt u van opaan, mijnheer Donner. Ik zal er
wel iets op vinden. Maar zegt u nou zelf : een hond aan
een ketting is per slot van rekening toch geen hond ?" De
stationschef trachtte voorzichtig zijn standpunt te handhaven;
al had hij over zulke zaken liever geen kwestie met
den griffier, hij bedankte er toch hartelijk voor Hector
aan den ketting te leggen voor die opgepoetste rasteef !
Zoolang er igeen feiten waren, kon niemand, ook de griffier
niet, hem te na komen! Aan den anderen kant: de rechterlijke
macht was de rechterlijke macht, dus. . .
„Krijgt u familie over?" vroeg hij vriendelijk afleidend.
Het was meteen een vraag voor zijn vrouw, die graag alles
wist, wat er aan het station omging.
77Familie niet bepaald," zei Donner kort, „een oude
kennis." Hij voelde zich na het hondengevecht nog niet
gestemd tot het geven van nadere inlichtingen en liet den
71