Download PDF - Braak, Menno ter

vlotte handelingen. Ontbrak er nog jets? Moest er niet jets
gedaan worden?
Er werd aan de deur getikt. Juffrouw van der Wall
kwam binnen.
„Wilt u nog jets eten, voor u naar bed gaat?"
Haar verschijnen gaf Dumay's rusteloosheid nieuwe stof.
„Neen, dank u. Maar hebt u misschien even tijd? Ik
moet u nog op de hoogte stellen van een njeuw plan, dat
binnenkort werkelijkheid zal worden. Schrjkt u niet, er
zijn groote veranderingen op til. Ik ga namelijk, al heel
gauw, trouwen."
Juffrouw van der Wall hjeld den deurknop in de hand ,
zij was bleek geworden. Plotseling herinnerde Dumay zich
met schrik haar reactie op het verdwijnen van zijn snor.
Als er nu maar geen huilseance of een liefdesverklaring
volgt, dacht hij beklemd. Maar er gebeurde niets; hij
hoorde alleen den deurknop een paar maal knarsen.
„U begrijpt wel," voegde hij er vriendelijk aan toe, „u
behoeft zich volstrekt niet te haasten met het zoeken van . . ."
Juffrouw van der Wall onderbrak hem.
)) Dank u," zei zij strak. Haar stem was kleurloos. „Ik
feliciteer u wel, mijnheer, van harte! Ik had het altijd
wel gedacht."
Dumay zag haar verwonderd aan.
„Hoe bedoelt u? Altijd wel gedacht?"
„Dat u en juffrouw Warren. .."
Er volgde een pijnlijke stilte. Buiten sloeg een torenklok.
Een koude tocht streek van het open raam naar de deuropening,
waarin juffrouw van der Wall stond, wachtend.
Dumay schoof het raam dicht.
,U vergist u," zei hij met een poging om te glimlachen.
„ijn M aanstaande vrouw is een zekere juffrouw Laurens."
164