You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
TWEEDE HOOFDSTUK<br />
Toen Dumay vijf dagen gelegen had, was hij al volkomen<br />
los van zijn gewonen werkkring. Hij kende die sensatie<br />
, het was de vacantie-sensatie, het vrijbui<strong>ter</strong>sgevoel.<br />
Als de gewone uren wegvielen, als de dag een breede plas<br />
tijd leek, als hij ongestraft besluiteloos en loom kon zijn,<br />
dan verloor hij zijn uniform; niet ineens, maar geleidelijk.<br />
Deze onverwachte vacantie had bovendien nog iets bijzonders,<br />
waardoor het vergeten sneller en definitiever<br />
werd : hij moest liggen en den tijd aan allerlei onbelangrijke<br />
dingen, aan maaltijden en een armbandhorloge, met<br />
geweld vasthouden.<br />
Er gebeurde bijna niets , juffrouw van der Wall bracht<br />
hem eten, de duis<strong>ter</strong>nis viel langzamerhand in, na een<br />
lange nacht kwam er weer een vale dag door de gordijnen<br />
naar binnen, maar ook die dag werd niet opvallend door<br />
gebeurtenissen. 's Morgens viel er een ochtendblad in de<br />
bus, dat belachelijk gauw door een nog dikker avondblad<br />
werd gevolgd. Verwonderd las Dumay alle rubrieken, die<br />
hij anders placht over te slaan : Beursberichten, Onderwijs,<br />
Kerknieuws. Tusschen zijn ei van negen uur en zijn kalfslapje<br />
van zes uur bleken de toestanden te veranderen zonder<br />
zich aan zijn afwezigheid ook maar in het minst te<br />
storen.<br />
Op den derden dag voelde hij voor het eerst de eenzaamheid.<br />
Niemand liet zich zien, naar zijn knie werd<br />
alleen geregeld door den rector geinformeerd. Hij had dus<br />
geen vrienden. Hij had het altijd geweten en in de laatste<br />
jaren alle vriendschap stelselmatig afgeweerd , maar nu<br />
24<br />
1
Change language