Download PDF - Braak, Menno ter

studieboeken en zoo. Jasses, wat een gekke taal Wat is
dat?"
Zij had een :oude editie van Livius van de plank genomen,
een van Dumay's dure exemplaren.
„Dat is latijn."
„0! Het lijkt een beetje op Fransch, is het niet? Bij ons
op kantoor gaan veel Fransche brieven uit."
Nonchalant bladerde zij in het boek en zette het op
zijn kop weer in de kast.
„En luister eens, Vic : vanmorgen heb ik op kantoor opgezegd
I Gezichten, dat ze trokken, toen ze hoorden, dat
ik ging trouwen! En 's middags hadden ze bloemen bij
mijn machine gezet. En de chef heeft gevraagd, of ik al
gauw plannen had en of het allemaal niet erg gehaast was!
Stel je voor, waar bemoeit hij zich mee! En toen ik zei,
dat ik binnen twee maanden getrouwd zou zijn, toen zei
hij, verbeeld je, zoo'n halve gare : „Dan moet u oppassen,
dat u ook niet in twee maanden gescheiden bent!" Alles
durft die zeggen; hij wou ook altijd zoenen, maar ik ben
vies van hem. 0 Vicje, denk eens even, nog twee maanden!"
Met kleine danspassen was zij de kamer doorgegaan.
1)J e woont hier fijn, hoor! Wat een prachtig kleed! Is
dat Perzisch? Waar heb je dat gekocht? Zeg, je hebt geen
gramophoon, he?"
„Nee."
„Maar die koopen we toch, als we getrouwd zijn? Ja,
toe, die koopen we. Of we nemen een radio, dat is ook
leuk. 0, wat een zalige dingen heb je daar! Kaviaar! En
zalm! Denk eens aan, Vic, nog. . . twee. . . maanclen!"
Dumay peuterde aan de champagneflesch met onzekere
handen; het leek hem belachelijk, de kurk tegen den zolder
to laten knallen. Telkens dacht hij hardnekkig: ik
171