Download PDF - Braak, Menno ter

jurk op een stoel, het nachtkastje. Plotseling schoot het
door zijn hoofd : de revolver, die moet ik wegnemen! Hij
schoof het laadje open : de revolver lag er. Hij nam hem
op en wilde hem in zijn zak steken, toen Karin een gil gaf.
Verrast draaide hij zich om; zij greep naar de revolver,
die hij nog in zijn hand had ; hij drukte haar in het kussen
terug, zij worstelden even : toen lag hij hijgend half
naast, half bovenop haar. Zij steunde, haar lichaam voelde
hij krampachtig tegen het zijne schokken.
Hij richtte zich op, om van haar los te komen en de
revolver in zijn zak te kunnen steken ; maar zij bleef zich
tegen hem aan klemmen, haar bewegingen gingen langzamerhand
in liefkoozingen over ; haar handen streelden
over zijn rug en zijn haar, haar lippen gleden over zijn gezicht
en trachtten zich telkens vast te zuigen ; en haar
oogen, die nu droog en bol glinsterden, zag hij hongerig
boven de zijne.
„Als je niet met me trouwt," hijgde zij, „als je niet met
me trouwt, dan schiet ik me flood... vanavond nog. Wil je
dat op je geweten hebben. . . dat ik me om jou doodschiet?"
Hij voelde haar mond op zijn oogleden plakken, haar
armen als knellende touwen om zijn hals ; half naakt kroop
zij tegen hem op, alsof zij hem leegzuigen en smoren wilde :
71.1 e trouwt me toch, Vic? is het niet? Je hebt het me
toch beloofd, ik houd zooveel van je. . ."
En dan plotseling, met haatoogen :
, Ik maak er een eind aan! Als je dat maar weet, dat heb
je 7dan
op je geweten !"
Zij greep weer naar de revolver, die hij voor haar
weghield door zijn linkerarm te strekken. Eindelijk gelukte
het hem, ook zijn rechterarm vrij te krijgen en haar
van zich of te schudden , maar nauwelijks had hij het wa-
221