Download PDF - Braak, Menno ter

leken, dat Lisse van die weldadigheid niet gediend was;
de slechte boeken ontdekte hij zelf aan de nieuwsgierigheid
en de spanning, die zij in hem teweeg brachten. Langzamerhand
was hij in zijn keuze van goede boeken geheel
van Marie afhankelijk geworden; hij kocht, wat op zijn
boekenlijstje voorkwam en verdedigde tegenover zijn kennissen
Marie's keuze met Marie's argumenten. Hoorde hij
van een goed boek, dat op zijn lijstje ontbrak, dan kwam
hij angstig bij Marie informeeren; kon zij hem aantoonen,
dat het boek niet de moeite waard was, dan voelde hij zich
in zijn eer hersteld. Zij amuseerde zich op haar beurt kinderlijk
met de macht, die zij over den machtigen Lisse kon
uitoefenen; zij het hem voor Maecenas spelen door hem
boeken te laten koopen, die niemand kocht, zij goot hem
behendig haar oordeel in, zoodat hij meende zich dat oordeel
zelf te hebben gevormd, om later met een effen gezicht
haar eigen tmeening als zijn meening weer van hem
of zijn vrouw terug te ontvangen. Het fascineerende van
dit goedmoedige spelletje was, Lisse voortdurend op de
grens van schuwheid en zelfverzekerdheid te houden, hem
zijn afhankelijkheid te laten beseffen zonder hem te krenken.
Lisse draaide opgewekt aan zijn trouwring.
„Is er in den laatsten tijd nog iets verschenen, dat de
moeite waard is, dat mijn vrouw en ik. .."
Marie hoorde aan zijn stem, dat hij zich bereid verklaarde,
een tack op zich te nemen, nu het bedrijf floreerde;
maar zij begreep ook, dat hij tijdens de drukte meer
behoefte had aan een partijtje bridge.
„Er is weinig van beteekenis verschenen, geloof ik," zei
zij. „Laat eens zien. . . neen, uit mijn hoofd zou ik werkelijk
niets weten. Maar ik beloof u, dat ik het thuis zal nakijken."
37