Untitled - Stichting Papua Erfgoed

More documents

Recommendations

Info

de school is in ontwikkelingslanden zwaarder dan in een moderne maatschappij en men moet er dus rekening mee houden, dat het onderwijs daardoor langer duurt. Dat is op zichzelf niet erg, als de onderwijzer de kans maar krijgt die aandacht aan de kinderen te besteden, waardoor hij ze iets kan meegeven, dat de richting van hun denken en fantasie in positieve zin beïnvloedt. Die kans is toch a! niet groot, omdat ook de onderwijzer zelf te zeer in eerbied voor het boek is opgeleid om kinderen in het boek der natuur te leren kijken. Hij is ook maar een beperkt mens en hij wordt nog verder beperkt doordat overal het streven bestaat de onderwijzer in te schakelen bij alle voorlichtingstaken der overheid: hygiëne, landbouwvoorlichting, analfabetisme-bestrijding, coöperatieve verenigingen en wat niet al. Hij wordt veel te veel weggetrokken uit de klas, waar zijn taak ligt, de vorming van een nieuwe jeugd. In stede daarvan poogt men hem in te schakelen als een soort sociaal werker, die het werk doet, dat het dorpsbestuur zou moeten doen. Dat leidt wat het dorp betreft alleen maar tot ongewenste toestanden, terwijl de eigenlijke taak van de onderwijzer belangrijk genoeg is om hem daar niet af te halen. Zou men mij tegenwerpen, dat ik met te veel idealisme over de onderwijzer schrijf, dan moet ik mijn critici daarin volmondig gelijk geven. Er ontbreekt van alles aan die onderwijzer, zoals er aan de aard van het gegeven onderwijs van alles ontbreekt. Maar dat kan nimmer reden zijn om niet te trachten het in andere banen te stuwen door te wijzen op de mogelijkheid tot het wekken van belangstelling voor dingen die men doen kan, van belangstelling niet voor grote maar juist voor kleine dingen, voor het vele dat voor de hand ligt, voor de zaken waardoor men omringd is. Dat is niet zulk een hopeloze taak als het lijkt. De wereld is in beweging, en ook in het dorp doet zich telkens de invloed van nieuwe ontwikkelingen gevoelen. De jeugd wordt daardoor dieper beroerd dan men gewoonlijk denkt. De onderwijzer als man, die het weten kan en moet, heeft daardoor groter kansen in de opvoeding dan in een westerse samenleving. Daar is hij ook zulk een figuur geweest. Rond het einde van de vorige eeuw was de onderwijzer op het Europese platteland de brenger van een boodschap van nieuwe ontwikkelingen. Vandaag is hij teruggedrongen tot de positie van een instructeur, die bepaalde hersentechnieken en kennis van iëiten moet overdragen. In de ontwikkelingslanden heeft hij nog de mogelijkheid die ouderwetse positie in te nemen en een opvoeder te zijn, die bij kinderen vensters opent en de aandacht 161
icht. Dan behoeft hij geen speciale kennis van landbouw of economie te hebben. Zij zou hem alleen maar tot schoolmeesterijen verleiden. Wat hij wel moet hebben is belangstelling voor al wat de dingen van het dagelijks leven aangaat en van de mogelijkheden die in zijn onderwijs te betrekken. De opleiding van de onderwijzer is zodoende naast de lec tuurvoorziening één van de belangrijkste facetten der ontwikkelingsproblematiek. Zij zit echter ook vol hachelijke problemen waaronder één der voornaamste is, dat de maatschappelijke orde bepaalde grenzen stelt aan de sociale positie van de onderwijzer, waardoor zowel zijn salaris als zijn opleiding vrij belangrijke beperkingen moeten worden opgelegd. Men wil het wel eens doen voorkomen, dat de onderwijzer zulk een belangrijke sleutelfiguur is, dat zijn salaris en opleiding voorrang hebben moeten boven die van anderen. Het is een gevaarlijke pretentie; zij kan er alleen maar toe leiden, dat de positie van de onderwijzer wordt scheef getrokken. Daarover te schrijven valt echter buiten het beperkte bestek van dit boekje. Wij moeten nog één keer terugkeren tot de titel van dit hoofdstuk: Mensen ïn Verandering. Het gaat erom, dat mensen veranderen, niet dat men allerwegen maar aan het veranderen slaat. Ik heb dit nooit scherper belicht gezien dan op een kleine, informele bijeenkomst van hooguit een tiental deskundigen na afloop van één der laatste zittingen van de massale United Nations Conference on the Application of Science and Technology for the Benefit of the less developed Areas, welke in februari 1963 te Genève gehouden werd. Die conferentie was een wereldgebeuren van fantastische omvang. Er zijn daar een tweeduizend voordrachten gehouden. Maar op die kleine bijeenkomst verzuchtte een afgevaardigde van Ghana: 'Ik heb nu zo veel gehoord over verandering en over de noodzaak tot veranderen, dat ik blij ben aan deze kleine club eindelijk mijn probleem eens te kunnen voorleggen, namelijk hoe nu ook een keer op te houden met veranderen. In mijn land is men aan het veranderen zo gewend geraakt, dat men ieder jaar iets nieuws wil en ook iets nieuws begint. Ik zou nu eindelijk eens willen leren hoc men de mensen bewegen kan iets met rust en volharding door te zetten in plaats van elk ogenblik met iets nieuws te komen.' 162
Page 3 and 4:
Omslag: Kees Kelfkens Derde druk Co
Page 6 and 7:
TERINLEIDING Dit boekje is geschrev
Page 8:
hier liever het woord hulp niet geb
Page 11 and 12:
der ons ook gemeengoed. De beide ee
Page 13 and 14:
meer zijn en misschien wat minder).
Page 15 and 16:
aanleg. Zo herinner ik mij een boek
Page 17 and 18:
in huis vallen bezwaarlijk een bijd
Page 19 and 20:
en termieten, is het verschil in fu
Page 21 and 22:
doende verandert hij zijn cultuur.
Page 23 and 24:
uit, telkens andere lokale groepen
Page 25 and 26:
king dient te geven, aan het feit n
Page 27 and 28:
dan plotseling aannemen, dat al die
Page 29 and 30:
ene cultuur voor normaal gehouden w
Page 31 and 32:
woord systeem niets anders in dan d
Page 33 and 34:
groepen. De natuur is maar zelden z
Page 35 and 36:
tie van archaïsche rijken; het gaa
Page 37 and 38:
De termen, hier gebruikt, eisen eni
Page 39 and 40:
Die geschenken ruil is een interess
Page 41 and 42:
tegengeschenk en de ontvanger van e
Page 43 and 44:
eurt eraan medewerken anderen in de
Page 45 and 46:
zien, dat mensen die lang in zulke
Page 47 and 48:
maanden uit te zitten. Binnen enkel
Page 49 and 50:
als dingen die willen, die iets doe
Page 51 and 52:
soortgelijke leugens bezondigen wil
Page 53 and 54:
in de magie zijn onderkend en op we
Page 55 and 56:
vooral veel goedkoper, namakers, im
Page 57 and 58:
ooftochten te verrijken. Erger is,
Page 59 and 60:
III / CULTUURVERANDERING ALS TOTAAL
Page 61 and 62:
vorderen. Voor het ogenblik echter
Page 63 and 64:
er veel cultuurelementen zijn overg
Page 65 and 66:
mij die herdruk in 1951 ter hand st
Page 67 and 68:
volgt omschrijven: de overheersing
Page 69 and 70:
de komst van het schip uit te zien.
Page 71 and 72:
omstreeks 1961 drs. G. W. Grootenhu
Page 73 and 74:
Toch is ook dit antwoord op een car
Page 75 and 76:
ook vóór 1920 verwachtingen van m
Page 77 and 78:
stel ook mythologisch worden ingepa
Page 79 and 80:
totaal op te geven. Er zijn situati
Page 81 and 82:
leermeester J. P. B. de Josselin de
Page 83 and 84:
al ons begrijpend medeleven. Men ka
Page 85 and 86:
De belangrijkste van de door hem be
Page 87 and 88:
Tot slot nog een enkel woord over d
Page 89 and 90:
dachte bevorderde, dat men de gewen
Page 91 and 92:
neutraal terrein ontmoetten. De eni
Page 93 and 94:
niaal geregeerde landen is heel lan
Page 95 and 96:
Er is een nieuwe wereld open gegaan
Page 97 and 98:
staatkundig bewustzijn der nieuwe s
Page 99 and 100:
DE JONGE STAAT Het fundamentele ver
Page 101 and 102:
end college van het eiland Lombok,
Page 103 and 104:
den, die hun eenheid nog goeddeels
Page 105 and 106:
veel kritiek de pers zich in deze l
Page 107 and 108:
wusten is aangewezen. Politiek, de
Page 109 and 110: gen moesten opgeven. Indonesië is,
Page 111 and 112: loopt in het honderd, omdat in de s
Page 113 and 114: aan een informeel tarief gebonden.
Page 115 and 116: er behoefte aan. Men kan nu wel pro
Page 117 and 118: zou geen kwaad kunnen, evenmin als
Page 119 and 120: leid. Daarentegen wel tot een de di
Page 121 and 122: Dit geldt met name de vrije arbeid
Page 123 and 124: dat men de traditionele methoden in
Page 125 and 126: weg de psychiater Fromm was gekomen
Page 127 and 128: openlijke werkeloosheid aan industr
Page 129 and 130: je en bewaar je, maar de planten pl
Page 131 and 132: mum ligt, het allernoodzakelijkste
Page 133 and 134: arbeid bevordert en tot toewijding
Page 135 and 136: dukt is van de ideologie of, omgeke
Page 137 and 138: van wetenschap en techniek bezig is
Page 139 and 140: name in de steden. Dat betekent, da
Page 141 and 142: die school echter wel een zware opg
Page 143 and 144: het verwerven van academische kenni
Page 145 and 146: heid op technische scholen, minder
Page 147 and 148: schappen doen of in het briefkaarte
Page 149 and 150: gevoelen. Ik maakte toen de opmerki
Page 151 and 152: aankweken van een bundel tevoren ke
Page 153 and 154: oekjes waarin vriendelijke ouders g
Page 155 and 156: wezenlijk veranderd zijn, zou te ve
Page 157 and 158: leek op slechts één derde van die
Page 159: overtuiging, die voor alle mensen e
Page 163 and 164: diep ingrijpen in het leven der bet
Page 165 and 166: Onze moderne middelen tot telecommu
Page 167 and 168: hun eerste aanleg aan de koloniën,
Page 169 and 170: land. Daar is in de eerste plaats m
Page 171 and 172: daarmee tot de harmonie der verhoud
Page 173 and 174: ziet hij toch ook geen reden daarom
Page 175 and 176: ervaring mee had. Het gaat bij de t
Page 177 and 178: komen maar niet of de gegevens zijn
Page 179 and 180: standige vraag en het is zeker niet
Page 181 and 182: voering belast is. Dit heeft een ve
Page 183: VERWIJZINGEN
show all

Untitled - Stichting Papua Erfgoed

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

Delete template?

Save as template?