Untitled - Stichting Papua Erfgoed

ook vóór 1920 verwachtingen van materieel gewin meespelen is niet te
achterhalen. Wij behoeven dat ook niet te weten om ons overtuigd te
houden, dat zij in hoofdzaak reacties zijn op de ontmoeting met een ongehoorde
rijkdom en een onvoorstelbare mogelijkheid van levensvervulling
door de rijkdom.
Men moet daarover niet gering denken. Ik kan dat misschien het best
demonstreren met het weinig opwekkend commentaar, waarmee ik eens
een Amerikaanse zendeling, die naar het centrale bergland van Nieuw-
Guïnea wilde, de tegenstrijdigheden in zijn voornemens trachtte duidelijk
te maken. Het moet in 1951 of begin 1952 geweest zijn, in een tijd,
waarin de verbindingen slecht en de moeilijkheden nog vele waren. Ik
vroeg hem, hoe hij er komen wilde, maar dat bleek eenvoudig, namelijk
per vliegtuig. Ik informeerde belangstellend naar zijn schoenen, naar
zijn kleren, zijn regenjas, zijn veldbed en zijn dekens, zijn voedsel, zijn
radio, zijn pick-up en zijn ijskast. Hij had alles. Op dat moment werd ik
onrustig en ik informeerde minzaam, of het wel juist was dat hij het
Evangelie ging prediken. Dat had ik goed begrepen. Ook het antwoord
op mijn volgende vraag luidde bevestigend: dat Evangelie betekende,
dat dit leven niet belangrijk was, maar dat het op het toekomende aankwam.
Ik moet toen erg boos geworden zijn, want ik zei hem, dat hij dan
wel hard zou moeten schreeuwen. Hij liep er met twee benen in en vroeg
verbaasd waarom. Ik heb hem toen gezegd: 'Dat zal ik u precies uitleggen.
Wanneer die stakkers daar aan de Wisselmeren het veld ingaan, lopen
ze geregeld wonden op aan hun voeten, maar gij hebt schoenen en ge
zult uw voet aan geen steen stoten. Wanneer het in de namiddag regent
- en dat doet het er vaak - dan staan zij te rillen met hun handen kruiselings
over de blote schouders geslagen, maar gij hebt een wollen vest en
een regenjas. Zij kennen tijden, waarin ze hun maag maar ten halve vullen
kunnen, maar gij eet van dag tot dag uw blikjes, die ge dan, rijkaard
die ge zijt, als waardeloze rommel wegwerpt. Zij vechten om die lege
blikjes. Wanneer zij ziek worden, hangt het van hun constitutie af of ze
genezen, maar gij hebt prachtige medicijnen en bovendien een heerlijk
warm bed. Ge hebt de kostelijkste dranken in een frigidaire en een weelde
van muziek in een doosje. Zij moeten alles lopen en gij komt met een
vliegtuig als een engel uit de hemel! Wilt gij die mensen vertellen, dat
dit leven weinig waarde heeft ? Ge zijt een wandelend evangelie van al de
waarden, die juist dit leven hebben kan. Als gij wilt wat ge zegt te willen,
dan is er maar één mogelijkheid: op uw blote voeten naar boven met
76