Untitled - Stichting Papua Erfgoed

ervaring mee had. Het gaat bij de ter beschikkingstelling van een expert
echter om veel meer dan de uitvoering van een technische opgave.
Men heeft iemand nodig, die de wijsheid en de ervaring heeft om een
heel veld van activiteiten te overzien en te organiseren. Daar is meer voor
nodig dan technische kennis alleen, nl. ervaring, wijsheid en vaak een
grote mate van algemene ontwikkeling. Dat zijn eigenschappen, die
zich niet laten overdragen. Wanneer het om een enkel geval ging, zou
het ontvangende land er weinig moeite mee hebben om iemand te
vinden van voldoende gewicht, om deze bijzondere taak over te nemen
na een tijd lang als 'counterpart' te zijn ingeschakeld. Maar het gaat niet
om een enkel geval; het gaat om talloze functionarissen, waarvoor men
geen geschikte mensen heeft. Twee jaar 'meelopen' voor men een taak
overneemt is alleen dan voldoende, wanneer men er in beginsel reeds
geschikt voor is. Het is dan ook geen wonder, dat in de praktijk de
"counterpart' zelden of nooit op tijd komt opdagen. Vaak is hij er in
het geheel niet. Wanneer het gaat om de vervulling van leraars-betrekkingen
of artsen-functies, is het zonder meer duidelijk, dat de 'counterpart'
er niet is. Dat zijn vacatures, waarvan vervulling niet anders
mogelijk is dan door aanstelling van een buitenlander. Wanneer er een
dam in een rivier moet worden aangelegd, lijkt de functie van 'counterpart'
eveneens zinloos, want dammen aanleggen in een rivier is geen
zaak, die zich elk jaar voordoet. Dat is een groot werk, waarmee
men een ingenieursbureau belast. Toch ligt het hier nog iets anders.
Bij de uitvoering van zulk een werk is de aanwezigheid van een aantal
autochthone technici, die 'meelopen', hard nodig. Zij zijn onmisbaar
voor de omgang met het werkvolk, voor de contacten met het locale
bestuur, voor kennisname van de problemen, die zich ook na oplevering
van het werk bij het onderhoud kunnen voordoen. Voor het ontvangende
land zelf is het belangrijk, dat een aantal technici de aanleg van een
groot werk meemaakt en aldus ervaring opdoet. Zo zijn er heel wat
betrekkingen, waar een 'counterpart' wel degelijk zin en betekenis
heeft: de veearts, die hoofd van een veeartsenijkundige dienst moet
worden; de leraar, die onderwijsinspecteur moet worden; de econoom,
die moet leren wat een goede inspecteur van de thesaurie is; de landbouwkundige,
die een goed landbouwvoorlichter worden moet. Het is in het
geheel niet zeker, dat die 'counterpart' inderdaad de voor het geprojecteerde
ambt geschikte figuur is. Toch heeft de 'counterpart' er
recht op serieus genomen te worden en alles te ontvangen, wat een expert
176