Untitled - Stichting Papua Erfgoed

ene cultuur voor normaal gehouden wordt, abnormaal in de andere en
omgekeerd. Trouwens, trance-verschijnselen, welke men heden ten dage
in Europa en Amerika als een neurose beschouwt, werden in deze zelfde
landen enige eeuwen terug onder bepaalde omstandigheden opgevat
als een genadegave en algemeen aidus gewaardeerd. Elke cultuur heeft
voorkeur voor bepaalde karaktertrekken, welker vorming door de opvoeding
in de hand wordt gewerkt. De nauwe samenhang tussen cultuur
en persoonlijkheid is door Ruth Benedict op bijzonder fraaie wijze gedemonstreerd.
Ongeveer gelijktijdig - en zelfs iets eerder - werden soortgelijke
gedachten op zeer bondige en heldere wijze geformuleerd in een
paar korte opstellen van de Amerikaanse ethnoloog en linguïst Sapir. 17
Wij zijn nu in staat het begrip cultuur wat meer vorm te geven. Wij
weten nu, dat het gaat om een geheel van niet-erfelijke levensuitingen
welke binnen een groep van generatie op generatie worden overgedragen,
welk geheel een permanent karakter heeft en toch veranderingen niet
uitsluit. Voorts is komen vast te staan, dat die levensuitingen een zekere
samenhang vertonen en dat zij de bewuste en onbewuste uitingen zijn
van individuele mensen wier respectieve persoonlijkheden of karakters
voor die cultuur kenmerkende overeenkomsten vertonen. Voor wij nu
trachten dit alles in een definitie samen te vatten, rijst nog een vraag.
Het feit, dat wij in die definitie de persoonlijkheid der levende mensen
willen betrekken, legt een sterk accent op de gedrags- en gedachtenpatronen,
die in het heden actief werkzaam zijn. Dat is op zichzelf juist,
want het kan leiden tot een cultuurbegrip, dat ruimte biedt voor aandacht
aan cultuurverandering, iets, wat in het verband van dit boek van
bijzondere waarde is. Maar cultuur heeft ook een verleden; wij hebben
erop gewezen, dat ze ook iets permanents heeft. Mag men dit veronachtzamen
?
Er bestaat inderdaad een sterke neiging dit verleden buiten het eigenlijke
cultuurbegrip te stellen. Men vat dan al datgene, wat wij vroeger
materiële cultuur noemden, de produkten van techniek, handwerk en
kunst, samen onder het begrip culturele artefacten. Anderen gaan nog
verder en vatten onder het begrip 'cultural artefact' alles samen, wat in
gerede vorm voor ieder te zien of te gebruiken is, dus ook boeken, produkten
van wetenschap en woordkunst, bij Goodenough ook instituties
en gebruiken, d.i. duidelijk geformuleerde gedragsregels. Men rekent
dit alles dan niet langer tot de cultuur in eigenlijke zin, maar tot het
sociaal of cultureel milieu. Geheel ongelijk hebben zij, die zo denken, na-
30