Untitled - Stichting Papua Erfgoed

VII/BRENGERS VAN VERANDERING
DE MOTIVERING VAN TECHNISCHE HULP
In de verhouding tussen blanken en gekleurden is sinds de dekolonisatie
een opmerkelijke verandering getreden, die vooral hun opvalt, die de
nieuwe landen uit de koloniale tijd kennen. De omgangsvormen zijn
vrijer en natuurlijker geworden; er is wederzijds een gevoel van elkanders
gelijken te zijn, dat het gesprek een openheid geeft, die vroeger
maar moeizaam tot stand kwam. Belemmeringen, die toen het onderling
verkeer bemoeilijkten, zijn weggevallen en daarmee is voor samenwerking
een nieuwe en gezonder basis gegeven.
Men zou zich echter vergissen indien men meende, dat in de omgang
tussen mensen van industriële en ontwikkelingslanden geen speciale
beperkingen geboden zijn. De positie van geholpene, van schuldenaar
zonder uitzicht zijn schuld af te lossen, beperkt de mensen in ontwikkelingslanden
in hun nationale vrijheid, d.w.z. in de vrijheid met welke zij
gewoon zijn eigen, persoonlijke vrijheid in hoge mate te identificeren.
In die situatie ontstaat gemakkelijk het gevoel van ondanks dekolonisatie
toch nog van overzee geregeerd te worden. Er zijn vaak zeer substantiële
redenen voor dat gevoel. Hulpprogramma's worden formeel weliswaar
alleen uitgevoerd op verzoek van het betrokken land, maar veel
van die verzoeken zijn in eerste instantie uitgelokt door de hulpverleners.
Is het zo ver, dat het verzoek om hulp wordt gedaan, dan leidt de
uitvoering zelf weer tot allerlei overleg, dat als bemoeienis gevoeld
wordt en meestentijds ook wel degelijk reële bemoeienis is. De hulpverleners
eisen, dat bepaalde maatregelen tot voorkoming van inflatie genomen
worden; de aanleg van dammen en irrigatiewerken maakt soms
verplaatsing der bevolking noodzakelijk en heeft altijd gevolgen, welke
163