'Ja, ik doe' is zo voorbij. - FactorFive

Regie de basis voor Contractmanagement!
Wantrouwen en control zijn onlosmakelijk met elkaar
verbonden. Indien je iets of iemand niet vertrouwt dan ga
je zekerstellen door te controleren. Controleren in de
vorm van “laat maar eens zien of je hebt gedaan wat we
zijn overeengekomen”. Dit brengt direct met zich mee
dat de ander wordt ingeperkt in wat hij of zij mag doen.
Doordat je niet zelf mag doen wat het best is en
daarover verantwoording moet afleggen voel je je
minimaal betutteld hetgeen leidt tot verlies van motivatie.
Dit leidt tot reductie van inzet. Minder gemotiveerde
mensen doen nu eenmaal minder dan gemotiveerde
mensen. Vanuit opdrachtgeverschap wordt dat ervaren
als de kantjes er vanaf lopen, een passieve houding of
lastig. De opdrachtgever gaat om die reden niet alleen
wat vinden van de mindere inzet, maar automatisch
daardoor nog meer aandacht krijgen voor de kosten. Dit
in lijn met “ze doen niet wat ik wil en verwacht en wat
kost dat wel niet”. Het eind van het liedje is dat de
kwaliteit steeds meer afneemt en de opdrachtgever
steeds meer drang zal voelen om daar minder voor te
willen betalen. Het eind is nu echt in zicht.
De kunst is dus om deze negatieve spiraal om te draaien
door precies het tegenovergestelde te doen. Dit zie je in
dit figuur ernaast. Dit principe gaat uit van vertrouwen en
verleiden. Ik lees heel veel over vertrouwen, maar men
gaat bijna stelselmatig voorbij aan het verleiden. Komt
dat door onze calvinistische achtergrond van doe maar
gewoon dat is gek genoeg ofzo?
155