Werkboek 'jij en ik' - Jeugdboekenweek

Hang alle schaduwleerlingen op tegen een witte achtergrond
en je hebt meteen een schaduwklas. Vergeet jezelf
niet te schaduwen, leerkrachten! Kan je iedereen van de
klas in de schaduwen herkennen?
Misschien kan je de schaduwvragen in tekenpotlood op
de achterkant laten noteren. Grijs op zwart, niemand
kan het zien, maar het is er wel, net als schaduwbroer.
‘Niemand komt dichterbij. Ik wel, als ik alleen ben.’
Guido durft naar de foto van zijn dode broer kijken,
maar enkel als hij alleen is. Hij zorgt ervoor dat zijn
ouders het niet zien. Hijzelf vermoedt dat zijn ouders
hetzelfde doen. Ze denken aan Marco als niemand het
ziet. Alleen dan kunnen ze hun ware gevoelens de vrije
loop laten.
Het klinkt tegenstrijdig, maar soms durf je meer als je
alleen bent. Je durft stilletjes huilen, want niemand ziet
je. Je durft luid zingen, want niemand hoort je.
Een kort gedicht illustreert perfect dat gevoel:
Als ik alleen ben
durf ik in het pikkedonker
de zoldertrap op
ik ben helemaal alleen
gelukkig is er niemand
(Mara Otten, Hai die koe, Leopold, 1998 / Jan van
Coillie, de dichter is een tovenaar,
Altiora, 2000)
Werken met het hele boek
Schaduwbroer is een juweel van een boek. Heel subtiel
wordt uit de doeken gedaan hoe Guido zijn verdriet en
het verdriet van zijn ouders tracht te verzachten. Het
laatste hoofdstuk is heel aangrijpend en vertelt hoe zijn
ouders Marco uiteindelijk opnieuw in het gezin laten
leven. Moedig de kinderen aan om het boek te lezen en
te komen vertellen over het laatste hoofdstuk. Begrijpen
ze de symboliek als vader tegen Guido zegt dat ook hij
Marco kan zien?
Andere boeken van Beatrice Masini
De kleine prinses, De Eenhoorn, 1999
Andere boeken van Karien Deroo
Mario Demesmaeker, Het geheim van de Katharen, De
Eenhoorn, 2001
Herman Van Campenhout, Koning zonder Letters,
Davidsfonds/Infodok, 2001
Linda Van Mieghem, Lila piekhaar en groene sproeten,
Davidsfonds/Infodok, 2000
Het laatste zinnetje zou kunnen betekenen dat er
gelukkig geen monsters op zolder zitten. Het is echter
waarschijnlijker dat het betekent: gelukkig is hier
niemand die kan zien hoe bang in wel ben en dus kan ik
lekker bang zijn.
Laat de kinderen ook zo’n gedichtje schrijven. Wat
durven kinderen zoal als niemand hen ziet: ongetwijfeld
heel stoere dingen, maar misschien ook heel gevoelige.
Je kan het voorbeeld overnemen. De kinderen vervangen
dan alleen de woorden ‘in het pikkedonker de zoldertrap
op’. Na afloop mogen zij die willen hun gedichtje
voorlezen.
– 117 –