Werkboek 'jij en ik' - Jeugdboekenweek

oeken bij Vlaamse en Nederlandse uitgeverijen vestigde
ze haar reputatie. Het experiment heeft haar altijd al
bekoord. Ze probeert steeds nieuwe uitdrukkingsvormen
uit, ook al blijft haar typische signatuur
onmiskenbaar: uitbundig kleurgebruik, ontwapenende
humor in het detail, een grote diversiteit van technieken
op één prent, fladderige zwierigheid in de compositie,
treffende uitbeelding van emoties, de verbeelding aan de
macht. Ze illustreerde een aantal versjes- en liedjesboeken
(onder meer voor Riet Wille en Geert de
Kockere) en gaf daarbij vaak een eigen interpretatie
mee. In 1999 verscheen Circus Bollebrood (Leopold), het
eerste prentenboek waarvoor ze ook het verhaal bedacht
en schreef. Het werd een feestelijk getekend verhaal, met
een minimum aan tekst, over de kleine clown Bo die bij
zijn dierenvrienden gezelschap vindt. Geestige warmte
voert de toon in de fantasierijke, royale tekeningen. Met
De Papawinkel (Leopold) zette ze die toon door. Hier is
het verhaal al heel wat consistenter. De illustraties vullen
de tekst veelbetekenend aan. Een geslaagde mengeling van
humor en ontroering, prachtig vormgegeven in een
uitbundige waaier van grafische technieken.
Werken met het gedicht
Link: Kiki en de vliegende baby’s, Posy Simmonds, De
Harmonie, 1988
Niet aanraken, Kaatje!, James Mayhew, Gottmer, 1989
Deze twee prentenboeken vertellen over kinderen die
naar het museum gaan en in de schilderijen terecht
komen. Daar beleven ze allerlei spannende avonturen,
waardoor het museumbezoek zelf ook best leuk werd en
niet saai zoals ze gedacht hadden. De boeken sluiten
prachtig aan bij het gedicht waarin een interactie zit
tussen twee figuren in twee over elkaar hangende
schilderijen. Riet Wille sluit haar gedicht mooi af met
de zin: ‘Want kunst is een verrassing, daar denk je van
alles bij.’ Met deze zin (en de bovenvermelde situaties)
kan je echt alle kanten uit. Een museumbezoek dringt
zich in elk geval op! Ga eerst zelf op onderzoek uit. Kies
een beperkt aantal zalen uit waarin je geschikt ‘materiaal’
vermoedt. Een museum voor Schone Kunsten lijkt
hiervoor het meest geschikt omdat je daar het meeste
kans hebt figuratieve werken tegen te komen. Je kan de
kinderen in kleine groepjes verdelen, in duo’s of apart.
Geef hen de vrijheid zich binnen de vooraf afgesproken
zalen te bewegen. Dan gaan ze op zoek naar schilderijen
die ze met mekaar kunnen laten interfereren, of
schilderijen waar ze zelf in zouden willen kruipen om er
dan iets in te doen.
De fantasieën kunnen ter plaatse eerst als een soort
ruwe schets met woorden op papier gezet worden.
Daarna, terug op school, worden ze beeldend
neergeschreven in een tekst of als gedicht of drama.
Dramatiseren vanuit tableau-vivants is heel boeiend. De
kinderen stellen zich in een zaal op zoals de personages
in het schilderij. Laat de bezoekers in groep door de zaal
wandelen. Wanneer ze bij een tableau komen en één van
de spelers aanraken, komt de groep tot leven en spelen
ze het avontuur wat zij bedacht hebben.
Draai het ook om: de kinderen kruipen niet meer in het
schilderij, maar het schilderij (of de kunst) kruipt in
henzelf.
Laat kinderen mekaar levensgroot overtekenen terwijl ze
in een welbepaalde houding op een groot vel papier
liggen. Daarna knippen ze ‘zichzelf’ uit. Hun grote ik is
nog volledig leeg. Het is nu aan hen om de kunst in hen
te laten komen. Bied voldoende en verscheiden materiaal
en voorbeelden aan.
Hou nadien een tentoonstelling en laat elke kunstenaar
uitleg geven bij zijn of haar kunstwerk.
Andere boeken van Riet Wille
Een japon voor mijn kameleon, Averbode, 2001
Een droom van een boom, Averbode, 2001
Een boek vol poep, Averbode, 2000
Een kaart met een taart, Averbode, 2000
Sara en Simon – Doosje in, doosje uit, Averbode, 2000
Andere boeken van Kristien Aertssen
De papawinkel, Leopold, 2000
Circus Bollebrood, Leopold, 1999
Bol, Altiora, 1996
– 62 –