Werkboek 'jij en ik' - Jeugdboekenweek

Boek 2
Werken met het fragment
Een koffertje voor opa
Gerda De Preter / Sylvia Weve
Querido, 2002, p. 50-53
Over de auteur
Gerda De Preter is lerares Nederlands en Engels, heeft
drie kinderen en schrijft al jarenlang poëzie en korte
verhalen. Daar won ze al heel wat prijzen mee. In 1999
kwam haar eerste kinderboek, De Schommel, uit. Ook
daarop kreeg ze veel positieve reacties.
Over de illustrator
Sylvia Weve volgde tussen 1971 en 1976 de opleiding
grafische vormgeving aan de Kunstacademie in Arnhem.
Maar met dit diploma kon ze niet dadelijk aan de slag.
Daarom begon ze met het illustreren van tijdschriften en
kranten. De ene opdracht vloeide voort uit de andere.
Sylvia Weve illustreerde vooral veel boeken van Rindert
Kromhout.
Haar tekeningen zijn heel herkenbaar. Ze werkt met
Oost-Indische inkt en een stomp gemaakte pen. Kleuren
gebruikt ze zelden. Tegenwoordig werkt ze ook veel met
de computer.
Over het boek
Arne, die net een nieuw zusje kreeg, vindt het niet leuk
dat zijn mama zoveel tijd spendeert aan dat kleine
mormel. Hij zou haar graag ruilen voor een hamster.
Zijn vader heeft het ook te druk met de school waar hij
lesgeeft. Daar zitten alleen maar varkens!
Arne vindt wel troost bij zijn opa die hem heel veel
vertelt over de oorlog. Die opa snijdt ook beeldjes uit
hout. Maar op een dag wordt opa ziek. Heel erg ziek.
Hij belooft Arne dat ze op reis zullen gaan als hij
geneest. Maar hij vertrekt alleen...
Een koffertje voor opa is een humoristisch en diepgaand
verhaal waarin duidelijk gemaakt wordt hoe belangrijk
de verhouding tussen grootvader en kleinzoon kan zijn.
Er ontstaan heel grappige situaties omdat Arne alles wat
er gezegd wordt letterlijk opneemt.
Nu komt de aap uit de mouw
In het fragment komt duidelijk tot uiting dat Arne
beeldspraak niet helemaal verstaat. Hij neemt alles
letterlijk op. Laat de kinderen zoeken naar dingen in het
dagelijks leven die eigenlijk niet letterlijk mogen
genomen worden,
bv. na een toneelvoorstelling valt het doek
de zon komt op en gaat onder.
Een voorbeeld waaruit duidelijk blijkt dat niet alles
letterlijk moet genomen worden zijn de spreekwoorden
en zegswijzen. Je kan op zoek gaan naar veelgebruikte
zegswijzen die heel grappig worden als je ze letterlijk
gaat nemen:
kleine kinderen hebben grote oren
iets uit je duim zuigen
het kind met het badwater weggooien
Laat de kinderen zegswijzen zoeken en er een letterlijke
tekening van maken, als huistaak. De volgende dag
worden alle tekeningen getoond en moeten de anderen
raden welk spreekwoord of gezegde er bedoeld wordt.
Opa’s aan de top
In een klassengesprek kan je de relatie tussen kind en
grootouder benadrukken. Het verschil tussen de gezinnen
waar de grootouders dagelijks komen en de andere, zal
snel duidelijk worden. Maak een lijst van dingen die de
kinderen van hun grootouders geleerd hebben of die ze
alleen met hun grootouders doen.
In een interview komen de kinderen te weten wat de
verschillen tussen kinderen vroeger en nu zijn. Overloop
een aantal vragen. Wie ze leuk vindt, schrijft ze op en
stelt ze aan zijn of haar oma of opa. Enkele voorbeelden
van vragen:
Welke kleren droegen jullie?
Welke spelletjes deden jullie?
Wat aten jullie?
Hebben jullie de oorlog nog meegemaakt?
– 89 –