Werkboek 'jij en ik' - Jeugdboekenweek

- Ze besluit met: ‘Ik heb niets gezegd. Wat kon ik
zeggen? Ik zou het allemaal maar erger maken voor
mezelf.’ Ga je akkoord met Manon? Wat zou jij gedaan
hebben?
- Manon reageert op wat de tante van Snuif zegt met:
‘Nee, dat zijn we niet.’ Zou jij ook zo geantwoord
hebben?
- De tante keek alsof Manon ‘iets’ akeligs was, ‘iets’ wat
er beter niet kon zijn. Zeg je ‘iets’ als je over een mens
praat? Waarom staat het hier zo?
- Hoe voelt Manon zich sinds ze in het dorp is komen
wonen?
- Manon droomt verschillende dromen. Lees ze. Wat
zouden die dromen kunnen betekenen?
Besluit met:
- Hoe komt het dat mensen andere mensen pesten?
Beleven ze plezier aan het berokkenen van leed aan
anderen of is er een andere reden?
- Zijn er situaties waarin je wel mag pesten?
- Er wordt soms beweerd dat mensen pesten omdat
anderen ‘anders’ zijn. Hoe is Manon anders?
- Zou het een oplossing zijn als iedereen er hetzelfde
uitziet en hetzelfde karakter heeft?
Verwerking
Een pestreglement
De kinderen zoeken informatie in een woordenboek
en/of encyclopedie over: Wat is de pest? Wat is pesten?
Het woord pesten is ontleend aan een ziekte die ooit
vele duizenden slachtoffers maakte. Pesten kan dan ook
niet anders dan erg zijn. Deze stelling kan een uitgangspunt
zijn om met de kinderen een pestreglement op te
stellen.
Vertrek van de pest/plaagervaringen van de kinderen.
Wie wil mag zijn ervaring lezen.
De antwoorden op de laatste vraag: ‘wat kan je doen?’
kunnen gebruikt worden om tot afspraken te komen. De
kinderen krijgen een rode (niet akkoord) en een groene
(akkoord) kaart. Bij meningsverschil volgt een open
discussie. Wat aanvaard wordt door meer dan de helft
van de groep, komt in het reglement.
Je kan de ideeën van de kinderen nog aanvullen met:
- Brul keihard voor het te laat is.
- Pesterijen aan de juf of meester zeggen, is geen klikken.
- Ik dwing niemand iets te doen wat hij niet wil.
- Ik bedreig niemand.
- Ik heb respect voor de spullen van anderen.
- Een geheim vertel je niet verder, een probleem wel. Een
probleem is een geheim waarbij je een nee-gevoel krijgt.
- Heb je een probleem, zoek dan iemand die je
vertrouwt en praat erover.
Over de laatste twee items praat je met de kinderen. Ze
schrijven ieder voor zich drie personen op die ze
vertrouwen en verbergen het briefje op een geheime plaats.
Het pestreglement wordt door alle kinderen ondertekend.
Ook de ouders krijgen een exemplaar.
In de klas komt een antipestdoos waarin de kinderen
problemen kunnen signaleren. (zie ook bij: Bloed, snot
en tranen.)
Je kan de actie uitvergroten naar de ganse school en
bijvoorbeeld affiches en strooibriefjes maken.
Improvisatie: ‘Pesten in de klas’
Groepswerk met vier.
De kinderen zitten aan tafels per twee achter elkaar:
links vooraan zit de pester, rechts vooraan de gepeste,
rechts achteraan de meeloper-pester, links achteraan de
verdediger van de gepeste.
De kinderen bespreken eerst waarmee ze iemand kunnen
pesten. Dan kiezen ze elk afzonderlijk één van de
pestideeën.
Bij de aanvang van het spel speelt de verdediger niet
mee. De twee pesters beginnen te pesten. Na een korte
tijd komt de verdediger tussenbeide en uiteindelijk wint
hij of zij het pleit.
Dat is de structuur. Hierbinnen is alle ruimte voor
improvisatie mogelijk. Als de scene ‘af’ is, draait
iedereen door: pester wordt gepeste, gepeste wordt
pester-meeloper, meeloper wordt verdediger en
verdediger wordt pester. Zo worden de scènes vier keer
gespeeld. Elk groepje kiest zijn best geslaagde scène en
voert ze op voor de anderen.
Vertrouwensspelletjes
Vertrouwen in de partner: houd elkaar in evenwicht.
Twee kinderen staan recht tegenover elkaar. Met hun
handpalmen stevig tegen elkaar doen ze één stap, twee
stappen,… achterwaarts en leunen dan voorover, zodat
– 133 –