Werkboek 'jij en ik' - Jeugdboekenweek

dergelijks. Jongens doen niet aan ballet. Het is nu
eenmaal niet hetzelfde als voetbal of boksen of stoer
zijn. En het is niet zoiets als staken en voor je rechten
opkomen en samen met je vriend rondhangen. Het is
niet zoiets als in de mijn werken. Het is niet zoiets als de
vakbond. Het is gewoon iets wat wij niet doen!’
Billy’s vader maakt een opsomming van wat ballet allemaal
niet is. Wat is ballet dan wel?
Als je kijkt naar wat vader opsomt, wat valt je dan op?
(Het zijn allemaal dingen die hem bekend zijn.)
Vinden jullie ook dat ballet enkel voor meisjes is? En is
voetbal enkel voor jongens? Wat doe je met boksen,
breien, afwassen, poetsen, met poppen spelen, met lego
spelen…?
Hoe komt het dat niemand het vreemd vindt dat tennis
en volleybal zowel door mannen als vrouwen gespeeld
wordt?
De kinderen maken twee lijstjes: jongens/mannen Niet
ToeGelaten & meisjes/vrouwen NTG.
Ze werken eerst individueel, daarna vullen ze hun
lijstjes per twee aan, jongens bij jongens en meisjes bij
meisjes. Ze formuleren per paar een vijftal stellingen,
b.v. alleen vrouwen kunnen moeder worden; enkel
jongens worden mijnwerker; meisjes kennen niets van
techniek, …
Stellingenspel:
De klas wordt in twee groepen verdeeld: jongens/meisjes.
Elk om beurt poneren ze een stelling. De andere groep
reageert met een rode of groene kaart. Als er
opmerkelijke verschillen in mening zijn wordt er geargumenteerd.
Om het gesprek in goede banen te leiden kan
je een zachte bal gebruiken; wie de bal heeft mag spreken.
Tot slot schrijven en tekenen de kinderen over het
volgende onderwerp: als ik voor één dag een
jongen/meisje was dan...
Vrouwelijke & mannelijke beroepen
De kinderen zoeken mannelijke en vrouwelijke beroepen
en hun tegenhanger, b.v. politieman, vroedvrouw,…
Ze zoeken in advertenties hoe het profiel van de
kandidaten geformuleerd wordt.
Ze stellen zelf advertenties op en solliciteren: ze schrijven
op waarom ze denken geschikt te zijn voor de job.
Filmscript schrijven
De kinderen werken in groepen van vier. Ze lezen het
fragment en bespreken wat er allemaal weg kan uit het
verhaal als je het verfilmt. Wat zijn gedachten?
Handelingen? Hoe toon je gedachten in een film?
Wat kan je gemakkelijk tonen? Hoe ziet de omgeving
eruit? Wat blijft er over om door de acteurs gezegd te
worden? Is dat nog een verhaal?
Hoe maak je filmmakers duidelijk wat ze moeten tonen?
(regieaanwijzingen)
Zie je momenten waar muziek of andere geluiden op
hun plaats zijn?
Hoe ziet Billy eruit? Zijn vader? De balletjuf? Oma?
Toon dan eventueel het filmfragment en toets het aan
hun voorstellingen.
Als je er meer tijd wil aan besteden, kunnen de kinderen
het hele fragment ook spelen met aangepaste geluiden,
attributen en decor.
Verhaal maken van fragment uit de video
Dit is de omgekeerde weg: kies een ander fragment uit
de video en laat de kinderen het omzetten in een verhaal
zoals Burgess het deed: personages met hun karakters,
gedachten en gevoelens, de omgeving beschrijven en
vertellen wat er gebeurt.
Spelopdracht
De kinderen werken per twee met deze twee dialogen:
Dialoog 1: ‘Je weet heel goed wat ik bedoel.’
‘Dat weet ik niet.’
‘Begin nu niet op deze manier, Billy.’
Dialoog 2: ‘Ik begrijp gewoon niet wat er verkeerd aan
is, da’s alles.’
‘Je begrijpt heel goed wat er verkeerd aan is.’
‘Nee, dat begrijp ik niet.’
‘Ja, dat begrijp je wel.’
‘Welles.’
‘Nietes.’
De dialogen worden op verschillende manieren gespeeld,
vanuit verschillende gevoelens, vanuit verschillende
personages, met wisselende machtsverhoudingen, in
verschillende situaties: kwaad, lachend, één kwaad/één
bang, verlegen, verliefd, in de school, na een botsing, bij
de afwas, tijdens het eten, als in een soap, zoals het
– 149 –