Werkboek 'jij en ik' - Jeugdboekenweek
Werkboek 'jij en ik' - Jeugdboekenweek
Werkboek 'jij en ik' - Jeugdboekenweek
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
eig<strong>en</strong>lijk liefst zou do<strong>en</strong>, weet ik niet. Weet jij het? Het<br />
hoort bij groei<strong>en</strong> om te ontdekk<strong>en</strong> welke de weg<strong>en</strong> zijn<br />
naar het huis dat je van jezelf ook b<strong>en</strong>t. Soms b<strong>en</strong> ik zo<br />
nieuwsgierig naar dat huis van jou.<br />
Het grote huis dat we del<strong>en</strong> met wel e<strong>en</strong> twintigtal andere<br />
kleine <strong>en</strong> grote m<strong>en</strong>s<strong>en</strong> heeft bijna honderd kamers <strong>en</strong><br />
zovele gang<strong>en</strong> <strong>en</strong> hoekjes. Rond het huis is e<strong>en</strong> tuin waar<br />
je altijd wel e<strong>en</strong> mooi plekje kan vind<strong>en</strong> om helemaal<br />
alle<strong>en</strong> te zijn. Maar m<strong>en</strong>s<strong>en</strong> zijn overal. Zelfs als er niemand<br />
anders thuis is, zelfs als ik op de bank zit in het<br />
stukje bos aan het kapelletje of in ons eig<strong>en</strong> woonkamertje,<br />
kom ik vaak nog m<strong>en</strong>s<strong>en</strong> teg<strong>en</strong>. Omdat mijn hoofd er<br />
niet in slaagt ze buit<strong>en</strong> te houd<strong>en</strong>. Of buit<strong>en</strong> te zett<strong>en</strong>. Ze<br />
lat<strong>en</strong> zichzelf ook op zoveel plekk<strong>en</strong> achter. Door de<br />
manier waarop ze zichzelf lat<strong>en</strong> rondslinger<strong>en</strong>, zichzelf <strong>en</strong><br />
hun gevoel opschrijv<strong>en</strong>, het grote huishoud<strong>en</strong> do<strong>en</strong>, hun<br />
stemm<strong>en</strong> verder lat<strong>en</strong> echoën, ook als ze er niet meer zijn.<br />
Nog verder<br />
En zo kom ik in dit huis mezelf overal teg<strong>en</strong>. Zo worstel<br />
ik met mijn gr<strong>en</strong>z<strong>en</strong> <strong>en</strong> beperking<strong>en</strong>, met mijn zwakhed<strong>en</strong><br />
<strong>en</strong> fout<strong>en</strong>: teveel of te weinig et<strong>en</strong> gemaakt, brood niet<br />
echt gelukt, de verkeerde woord<strong>en</strong> op het verkeerde<br />
mom<strong>en</strong>t gebruikt, luiers verget<strong>en</strong> in de wasmachine te<br />
stek<strong>en</strong>, onwet<strong>en</strong>dheid over iets, iets anders bijna verget<strong>en</strong>,<br />
nieuwe regel ontdekt door er teg<strong>en</strong> te zondig<strong>en</strong>,<br />
ziek zijn, zorg<strong>en</strong> voor zieke Lizander, verdriet hebb<strong>en</strong>,…<br />
Hoeveel ruimte krijg ik hiervoor, hoeveel plek mag ik<br />
gebruik<strong>en</strong>, hoe zorg ik ervoor dat het de andere bewoners<br />
niet ergert, pijn doet, lastig maakt? Blikk<strong>en</strong>, opmerking<strong>en</strong>,<br />
gebar<strong>en</strong>, leegtes <strong>en</strong> leemtes, vaak ook ingebeeld,<br />
blijv<strong>en</strong> in mij werk<strong>en</strong>, dag<strong>en</strong>lang <strong>en</strong> soms nog zoveel<br />
langer. Want eig<strong>en</strong>lijk wil ik graag heel goed zorg<strong>en</strong><br />
voor die ander<strong>en</strong>. Of minst<strong>en</strong>s rek<strong>en</strong>ing houd<strong>en</strong> met<br />
h<strong>en</strong>. Maar ze zijn met teveel <strong>en</strong> ze zijn te onberek<strong>en</strong>baar.<br />
Het voelt zoals nooit g<strong>en</strong>oeg briev<strong>en</strong> schrijv<strong>en</strong> naar<br />
m<strong>en</strong>s<strong>en</strong> waarvan je niet weet of ze nog op hetzelfde<br />
adres won<strong>en</strong>. Of briev<strong>en</strong> geschrev<strong>en</strong> hebb<strong>en</strong> die verlor<strong>en</strong><br />
zijn gegaan in de post. Zij hebb<strong>en</strong> dat al lang begrep<strong>en</strong>.<br />
Er blijft te weinig ik over voor mezelf. Ik ga te ver, ik<br />
geef te veel, leg teveel van mezelf in wat ik doe voor dit<br />
huis. De gr<strong>en</strong>s van verder naar te ver, of van dieper naar<br />
te diep, is vaag <strong>en</strong> onduidelijk. Ik doe dit meestal heel erg<br />
graag. Ik g<strong>en</strong>iet zelf van die mooie, zachte, lekkere <strong>en</strong><br />
vaak vooral heel onnodige acties: broodjes bakk<strong>en</strong>, kleur<br />
op de mur<strong>en</strong>, e<strong>en</strong> creatieve aanpak van vergader<strong>en</strong>, organiser<strong>en</strong>,<br />
bezoekers onthal<strong>en</strong>,… Maar ik weet ook hoe<br />
plots, op onverwachte mom<strong>en</strong>t<strong>en</strong> terwijl ik bezig b<strong>en</strong>,<br />
de moeheid <strong>en</strong> moedeloosheid me kunn<strong>en</strong> overvall<strong>en</strong>. Ik<br />
slaag er maar niet in om van op e<strong>en</strong> afstand die gr<strong>en</strong>s te<br />
zi<strong>en</strong> ligg<strong>en</strong>. En dus ook niet om tijdig rechtsomkeer te<br />
mak<strong>en</strong>.<br />
Jij b<strong>en</strong>t daarin soms zo duidelijk dat ik er bijna boos<br />
van word. Er komt iemand voor de kinder<strong>en</strong> van het<br />
huis zorg<strong>en</strong> terwijl wij vergader<strong>en</strong> of werk<strong>en</strong>. Ze wil<br />
graag ook met jou spel<strong>en</strong>, prat<strong>en</strong> <strong>en</strong> knuffel<strong>en</strong>. Maar jij<br />
gromt ‘Ga weg!’, je gezicht is boos, je arm<strong>en</strong> duw<strong>en</strong><br />
haar van je weg. Of we kom<strong>en</strong> de eetzaal binn<strong>en</strong> <strong>en</strong> die<br />
zit zo vol van onbek<strong>en</strong>de gezicht<strong>en</strong> <strong>en</strong> klinkt zo vol van<br />
vreemde stemm<strong>en</strong>. ‘M<strong>en</strong>s<strong>en</strong> moet<strong>en</strong> weg!’, zeg jij. Ik<br />
wou begroet<strong>en</strong> <strong>en</strong> e<strong>en</strong> plekje vind<strong>en</strong> voor jou <strong>en</strong> mij aan<br />
tafel. Hoewel, als ik heel eerlijk b<strong>en</strong>, wil ik soms eig<strong>en</strong>lijk<br />
net hetzelfde do<strong>en</strong> als jij. Omdat ik ook teveel m<strong>en</strong>s<br />
te dicht bij mij voel. Dan bed<strong>en</strong>k ik achteraf dat ik bezig<br />
b<strong>en</strong> jou te ler<strong>en</strong> waar ik zelf niet zo goed in b<strong>en</strong>. Dan<br />
b<strong>en</strong> ik ook wel gerustgesteld dat jij door hier te won<strong>en</strong><br />
waarschijnlijk op e<strong>en</strong> dag beter zult kunn<strong>en</strong> omgaan<br />
met jezelf <strong>en</strong> m<strong>en</strong>s<strong>en</strong> <strong>en</strong> ruimte <strong>en</strong> lev<strong>en</strong>sruimte. Beter<br />
dan ik.<br />
Teveel m<strong>en</strong>s te dicht bij jou. Jouw stoel teg<strong>en</strong> mijn stoel.<br />
Je maakt jezelf zo klein mogelijk <strong>en</strong> kruipt zo dicht<br />
mogelijk teg<strong>en</strong> me aan. Dan wil je dat ik je boterhamm<strong>en</strong><br />
in je mond stop, dat ik weet wat je wil zonder dat<br />
je het me zegg<strong>en</strong> moet, dat je buik lekker vol is <strong>en</strong> je<br />
tegelijk ook geknuffeld wordt. Je hebt nog niet je eig<strong>en</strong><br />
huisje, of vindt het op dat og<strong>en</strong>blik helemaal niet meer.<br />
Ik moet jouw huisje zijn. Je wil je in dat huisje verstopp<strong>en</strong>,<br />
de deur toe, de ram<strong>en</strong> toe. Niemand anders kan binn<strong>en</strong>.<br />
Je huisje is alle<strong>en</strong> voor jou.<br />
E<strong>en</strong> huis is e<strong>en</strong> soort rustpunt. E<strong>en</strong> plek om te schuil<strong>en</strong>,<br />
om je te verschuil<strong>en</strong>. Voor als de wereld te hard draait<br />
<strong>en</strong> je duizelig wordt. Voor als je w<strong>en</strong><strong>en</strong> wil <strong>en</strong> je je<br />
– 22 –
Change language