Werkboek 'jij en ik' - Jeugdboekenweek

Over het boek
Ik mis me is een bijzonder prentenboek. Niet alleen wat
betreft vormgeving, maar ook qua inhoud. Gerda
Dendooven maakte in haar gekende stijl opmerkelijke
illustraties bij dit verhaal dat niet echt een verhaal is.
Op bijna elke bladzijde voegt zij stippellijnen toe die de
figuren soms op merkwaardige manieren doorkruisen.
Soms worden ze gewoon in drieën gedeeld en verwijzen
ze zo naar de papieren aankleedpopjes die we allemaal
nog kennen uit onze jeugd. Soms worden ze eerder
willekeurig doorgesneden, wat dan weer goed past bij
de versnipperde gedachtes van de jongen die het verhaal
vertelt. In Ik mis me gaat een jongen op zoek naar zijn
identiteit. Wie is hij? Wat is zijn plaats binnen het gezin?
Hoe verhouden de gezinsleden zich ten opzichte van
hem? Wat is zijn plaats binnen de wereld en heeft hij
daarop een invloed?
Werken met het boek
Dit boek is een sfeerschepper voor het thema. Daarom
wordt het ‘onderzoek’ bij dit boek de start voor alles
wat nog volgt. Werk met het hele boek.
Eerste onderzoek: wie ben ik?
Wat maakt jou nu zo uniek?
1.We maken ons persoonlijk paspoort en onderzoeken
eerst een aantal fysieke kenmerken: vingerafdrukken,
tongrollen of andere persoonlijke kunstjes, oorlellen en
handlijnen.
Voor de vingerafdrukken heb je ofwel een stempelkussen
nodig of een bakje wit poeder en een rolletje
plakband. Druk je rechterduim zachtjes op het kussen
of in het bakje met poeder. Druk hem dan tegen de
plakkant van een reepje plakband. Plak daarna je
vingerafdruk in het passende hokje op je paspoort.
Welk soort afdruk heb jij: een lus, een boog of een
kring?
Tongrollen is eenvoudig na te gaan: of je kan het of je
kan het niet. Je probeert de buitenste randen van je tong
omhoog te brengen en maakt zo een rolletje van je tong.
Geef dit aan op je paspoort. Je kan ook een ander trucje
nemen.
Oorlellen kunnen los of vast zitten. Kijk maar in de
spiegel hoe het bij jou is. Wat voor oorlel heb jij en
schrijf het maar in je paspoort.
Voor de handlijnen bekijk je je linkerhand. Zie je die
lijnen? Ze heten de hoofdlijn (bovenste), de hartlijn
(middelste) en de levenslijn (onderste). Heb jij deze
lijnen ook? Duid aan op je paspoort.
Het paspoort zelf kan verder de volgende gegevens
bevatten: naam, straat en nummer, plaats en postcode,
land, school, klas, jongen of meisje, haarkleur, kleur
van ogen en een foto.
Een zelfportret maken is natuurlijk leuker:
- Tekenen met pen en inkt (goed in de spiegel kijken!)
geeft mooie resultaten voor op het paspoort, maar als je
echte portretten wil maken kan je ook als volgt te werk
gaan:
- Laat de kinderen eerst een schets van zichzelf maken in
potlood. (Zelf)portretten zijn niet gemakkelijk, maar
trap niet in de val van het ‘juiste portret’! Er bestaat
namelijk een verhoudingstabel hoe een gezicht opgebouwd
is. Sommige leerkrachten hanteren die indeling
graag, maar daardoor rem je elke spontaniteit en is de
kans groot dat je ‘uniforme’ portretten krijgt. Laat de
kinderen liever hun eigenheid behouden en gun hen een
‘afwijkende’ versie van zichzelf. Terwijl je toch met
spiegels aan de slag bent, kan je dat medium ook als een
volwaardig iets gebruiken.
- Zorg dat ieder kind een spiegel heeft; liefst een mooie,
grote spiegel, b.v. van boven een wastafel. Laat de
kinderen onmiddellijk met verf op de spiegel schilderen.
Ze volgen met hun vinger of penseel gewoon de
contouren van hun hoofd en tekenen zo hun eigen portret.
Extra grappig wordt het als iemand een foto neemt van
het kind met de portretspiegel op de schoot. Zo zie je het
echte en het zelfgeschilderde gezicht ineen vallen.
-Als ze wat geoefend hebben, kan je in het groot gaan
werken. Werk op een stevige ondergrond, b.v. een stuk
karton en zet de contouren uit met een dikke stift. Vul
die lijnen nu in met papier-maché (kranten of wc-papier
gedrenkt in behangpap). Laat alles goed drogen en
begin nu met het schilderen. De vormen krijgen kleur en
de details komen erbij. Als je wil kan je ook nog bonte
lijsten rond de schilderijen laten maken. Ga met de
kinderen neuzen in brocanteriezaken, op rommelmarkten
of zoek kunstboeken waar veel schilderijen met
– 65 –