turk-mitoloji-ansiklopedisi-deniz-karakurt

S a y f a | 642Sanlav[Azəricə: Sanlav]Sanlav – İslâmiyet öncesi Şamanlık döneminde kullanılan öz Türkçe bir kelimedir. Şamanlıkdöneminde her köyün ya da kabîlenin bir "saygın kişisi" vardı.Sanlav, içinde bulunduğu topluluğun "saygın kişisi" sıfatıyla davranır ve kararlar verirdi. Bukararlar idari ve siyasi kararlar olmayıp tamamen töresel davranışların düzeni ile ilgiliydi. Bubağlamda sanlav, köyde ya da kabîlede doğan çocukların ergenlik çağına kadar taşıyacakları ilkisimlerini verirdi. Bu çocukların ergenlik çağından sonra taşıyacakları isimlerini ise köyün ya dakabîlenin reisi, şefi verirdi. Çocuğun anne ya da babası çocuklarına isim koyamazlardı. Bu işisanlav ve kabîle reisi yapardı. Bu töresel davranışa bağlı olarak günümüzde bile birçok Türkkültür dairesindeki topluluklarda anne-babalar kendi büyüklerinin yanında (kendi anne-babaları)çocuklarını kucaklarına almazlar. Bu davranış Türk kültüründen etkilenen diğer komşu ve birlikteyaşanan kültürlere de yansımıştır. Bu isim koyma biçimi aynen Kuzey Amerika yerlilerinde degörülmekte ve bu nedenle de Orta Asya halk toplulukları ile Kuzey Amerika yerli topluluklarıarasındaki ırksal ve kültürel bağların birliği savına destek olarak kullanılmaktadır.Bu uygulama günümüze kadar kısmen değişerek gelmiştir. Günümüzde ailede doğan çocuklaraya ailenin saygın bir kişisi isim vermektedir ya da erkeğin ya da kadının ailesindeki saygın birkişinin ismi veya güvendikleri, inandıkları kişilerin ismi verilmektedir. Sonuç olarak, sanlavkelimesi "isim veren, isim koyan" anlamında bir sıfattır.Kaynakça Türk Söylence Sözlüğü, Deniz Karakurt PDF Divan-ı Lugat-itTürkAyrıca bakınız Aksakallı Aksaçlı AdsızSaňlawD e n i z K A R A K U R TTÜRK SÖYLENCE SÖZLÜĞÜ